Η συκιά και τα σύκα σαν τροφή και σαν φάρμακο

Η συκιά και τα σύκα

Τα ώριμα μαλακά σύκα είναι κακοστόμαχα, καθαρτικά της κοιλιάς, εύκολα όμως η καταρροή από αυτά σταματάει, προκαλούν εξανθήματα και ιδρώτα, ξεδιψούν και σβήνουν την θερμότητα. Τα δε ξηρά είναι θρεπτικά, θερμαντικά, προκαλούν δίψα, είναι ευκοίλια και ακατάλληλα για τις καταρροές του στομαχιού και της κοιλιάς, κατάλληλα όμως για την τραχεία, το λάρυγγα, την ουροδόχο κύστη και τα νευρά, καθώς και για αυτούς που λόγο μακράς ασθένειας έχουν κακό χρώμα και για τους ασθματικούς και επιληπτικούς και υδρωπικούς, καθαρίζουν με την απόχρεμψη τα περιττώματα του θώρακα βρασμένα με ύσσωπο αν ποθούν, αρμόζει και στους παλαιούς βήχες και τις χρόνιες παθήσεις του πνεύμονα, μαλακώνουν την κοιλιά αν κοπανιστούν με σόδα και κνήκο και φαγωθούν.

Το δε αφέψημά τους αρμόζει στις φλεγμονές του λαιμού, ως γαργάρα, ενώ προστίθεται και στο ωμό κριθάλευρο για γυναικείους υποκαπνισμούς μαζί με μοσχοσίταρο ή αλεύρι από ξεφλουδισμένο κριθάρι, μαζί με απήγανο γίνονται κλύσμα για τους κολικούς.

Σαν κατάπλασμα βρασμένα και λιωμένα διαλύουν τα σκληρώματα και τις παρωτίτιδες, μαλακώνει τα τοπικά φλεγμονώδη αποστήματα του δέρματος, χωνεύουν τη μασχαλιαία και βουβωνική λεμφαδενίτιδα (οιδήματα των αδένων) και ακόμα περισσότερο μαζί με ίριδα ή σόδα ή ασβέστη. Και ωμά αν κοπανιστούν μαζί με αυτά που έχουν ειπωθεί, έχουν τις ίδιες επιδράσεις. Μαζί με φλούδι ροδιού καθαρίζουν τα πτερύγια και μαζί με ανθό χαλκού θεραπεύουν τα ανίατα ρευματικά και κακοήθη έλη στη κνήμη. Αν ψηθούν δε σε κρασί και ανακατευθούν με αψίνθιο και κριθαρένιο αλεύρι ωφελούν σαν κατάπλασμα τους υδρωπικούς. Καμένα και αναμεμιγμένα με κερί θεραπεύει τις χιονίστρες, λιωμένα δε και ωμά μαζί με υγρό σιναπιού (sinapsis alba) παρμένα και τοποθετημένα στα αυτιά, θεραπεύουν τους ήχους και τοις φαγούρες.

Ο γαλακτώδης χυμός της άγριας και της ήμερης συκιάς πήζει το γάλα σαν την πυτιά, διαλύει δε και το πηγμένο όπως και το ξύδι, προκαλεί έλκη (πληγές) στο σώμα και ανοίγει τις πληγές, είναι καθαρτικός της κοιλιάς και χαλαρωτικός της μήτρας όταν πίνεται με λείο άμυλο. Είναι ωφέλιμος στις ποδάγρες σαν κατάπλασμα μαζί με αλεύρι από μοσχοσίταρο και ξύδι. Καθαρίζει δε και τη λέπρα και λειχήνες, τις φακίδες, τους αλφούς (κατά τόπους λευκοπάθεια του δέρματος) και τη ψώρα μαζί με κριθάλευρο

Και τους δαγκωμένους από σκορπιό, δηλητηριώδη ζώα και λυσσασμένα σκυλιά ωφελεί όταν στάζετε στην πληγή (ο γαλακτώδης χυμός) και ωφελεί και τους πονόδοντους όταν προστεθεί σε μαλλί και τοποθετηθεί μέσα στην τρύπα και εξαφανίζει τις μυρμηγκιές αν επαλειφθεί με λίπος γύρω γύρω η σάρκα.

Τα ίδια κάνει και ο χυμός από τα τρυφερά κλαδιά της άγριας συκιάς, όταν είναι φουσκωμένα, πριν ακόμα βλαστίσει το μάτι. Κομμένοι κοπανίζονται και ο χυμός αφού ξεραθεί στη σκιά φυλάγεται.
Χρησιμοποιούνται δε στα φάρμακα που ανοίγουν πληγές και το γαλάκτωμα και ο χυμός.

Τα απαλά άκρα των κλαδιών, όταν βράζονται μαζί με βοδινά κρέατα, τα κάνουν εύκολα στο βράσιμο.

Φαρμακευτικές ιδιότητες των άγριων σύκων

Τα άγρια σύκα, τα από μερικούς καλούμενα ερινέοι, βρασμένα σαν κατάπλασμα μαλακώνουν κάθε νεοπλασία και οίδημα των αδένων του λαιμού, ωμά σαν κατάπλασμα μαζί με σόδα και αλεύρι εξαφανίζουν τις μυρμηγκιές και τις νεοπλασίες.

Τα φύλλα έχουν τις ίδιες ιδιότητες. Μαζί με ξίδι και αλάτι σαν κατάπλασμα θεραπεύει τα έλκη και εξανθήματα στο κεφάλι, την πιτυρίδα και τις ματωμένες φλύκταινες των ποδιών.

Τρίβονται με αυτά και οι σαρκώδεις επιφύσεις και οι τραχύτητες των βλεφάρων, και στη λεύκη γίνεται κατάπλασμα με τα φύλλα ή τα κλαδιά της μαύρης συκιάς, κάνει και για τα δαγκώματα από σκυλιά μαζί με μέλι. Τα άγρια σύκα επαναφέρουν και τα οστά μαζί με φύλλα άγριας παπαρούνας και διαλύουν τα τοπικά αποστήματα του δέρματος (καλόγερους) μαζί με κερί, μαζί με ρόβι και κρασί φτιαγμένα κατάπλασμα αρμόζουνε σε δαγκώματα από αρουραίο ή σαρανταποδαρούσα.

Γίνεται και σκόνη από την άγρια και την ήμερη συκιά, αν καούν τα κλαδιά, από την στάχτη. Πρέπει να την μουσκέψουμε πολύ και να την αφήσουμε να παλιώσει.
Αρμόζει δε στα εγκαύματα και στη γάγγραινα, καθαρίζει και διαλύει τα περιττώματα.
Πρέπει να τη χρησιμοποιούμε με βρεγμένο σφουγγάρι τοποθετώντας το επάνω, σε άλλους όμως και ως κλύσμα, όπως σε αυτούς που πάσχουν από δυσεντερία, χρόνιες καταρροές, κοίλα μεγάλα και διαβρωτικά έλκη, γιατί καθαρίζει επουλώνει και κολλάει τις σάρκες, όπως ταιριάζει στις πληγές που τρέχουν αίμα.

Και πίνεται για την διάλυση των θρομβώσεων και για τα πεσίματα, ρήγματα και σπάσματα, ποσότητα από αυτήν πρόσφατα διυλισμένη με ένα κύαθο νερού και με την προσθήκη λίγου λαδιού.
Βοηθάει όταν δίνεται σκέτη σε όσους έχουν κολικούς και δυσεντερία σε ποσότητα ενός κύαθου, είναι κατάλληλη για επάλειψη μαζί με κρασί για τις παθήσεις των νεύρων και τους σπασμούς και πίνεται για όσους έχουν πιει γύψο ή έχουν τσιμπηθεί από αράχνες. Τα ίδια παρέχουν και οι υπόλοιπες σκόνες, κυρίως της βελανιδιάς και όλες είναι στυπτικές.

Πηγή: Διοσκουρίδης-Περί ύλης ιατρικής Α'

Διαβάστε ακόμη:Αποξήρανση σύκων

9 σχόλια:

  1. Εγώ τα έκανα μαρμελάδα χτές
    έγινε πανέμορφη, αλλά η προσθήκη ζάχαρης με κάνει να νοιώθω τύψεις
    οτι αχρήστεψα κάτι φυσικό όπως πάντα.. Όμως μπορούσα να κάνω κι αλλιώς;
    Τίς καλημέρες μου.
    :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Η ζάχαρη έχει τις αφυδατικές και συντηρητικές ιδιότητες του αλατιού. Κάποιες τροφές παστώνεις με αλάτι για διατήρηση, κάποιες άλλες με ζάχαρη (κομπόστες, μαρμελάδες, αποξηραμένα φρούτα κ.λ.π.). Επίσης τσούζει το ίδιο πάνω σε ανοιχτή πληγή. Από την άλλη (δεν πιστεύω να κάνω τόσο λάθος), δεν μοιάζεις να χάνεις εύκολα το μέτρο, εκτός εάν σε θίξουν. Γιατί λοιπόν έχεις τύψεις?
    Καλό,μελαγχολικό (δεν είναι κατάρα αλλά ευχή, σκέψου το) Φθινόπωρο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Συγγνώμη για την παράλειψη. Το σχόλιο αναφέρεται σε σένα Ελίτσα και στις, με το συμπάθειο, ζαχαροτύψεις σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Δεν κάνεις λάθος.
    Αν με θίξουν δεν ξέρω τί λέω!
    προσπαθώ να διορθωθώ αλλά δεν μπορώ..

    (έβαλα πάνω σε μια γκρατζουνιά αλλά δεν έτσουξε, υποθέτω ότι είναι λίγη η ζάχαρη, και ελπίζω λόγω της φυσικής γλυκύτητας των σύκων να μη χαλάσειη μαρμελάδα )

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. αν εχεις τυψεις για τη ζαχαρη μπορεις να χρησιμοποιησεις στεβια. Εχει γλυκαντικη δυναμη ιση με τη ζαχαρη αλλα απαιτει μικροτερη ποσοτητα και διατηρει τη μαρμελαδα χωρις τα αρνητικα στοιχεια της ζαχαρης. δοκιμαστε τη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. γλυκιΑρμονία
    Η αλήθεια είναι ότι δεν ξέρω άν έχουν βάση οιτύψεις μου.
    Πάντως τη στέβια δεν την ήξερα
    Μπήκα βέβαια στη σελίδα στην οποία γράφει γι αυτήν και θα την ψάξω, αν και (λόγω ηλικίας ίσως,) είμαι κάπως επιφυλακτική σε καλλιέργειες άν αυτές έρχονται να αντικαταστήσουν παραδοσιακές δικές μας
    Σέυχαριστώ πολύ για την ενημέρωση :))

    Αντώνη καλησπέρα
    Συγνώμη για την κατάχρηση του χώρου σου :)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. ΑΝΤΩΝΗΣ6/9/10, 4:14 μ.μ.

    Φίλη Ελίτσα
    Δύσπιστη από ιδιοσυγκρασία (λέω εγώ),με τύψεις για την ζάχαρη, τον χώρο "μου" (που δεν είναι δικός μου) και δεν ξέρω τι άλλο, μήπως είναι καιρός για ανθρώπινες απλοποιήσεις?
    Γιατί όμως έχω την αίσθηση οτι είσαι δογματική, έτσι που η διαφωνία σε συζήτηση μαζί σου απαιτεί προηγούμενη πολύχρονη εξάσκηση?
    Απαντώ καθυστερημένα επειδή ήμουν εκτός Αθηνών. Το κάνω σεβόμενος τις "τύψεις" σου(!) και μή λαθέψεις ως προς την καλή διάθεση αλλά ενδεχόμενα το "άγουστο"(!) πείραγμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Αντώνη
    Πιστευω να είδες την απάντησή μου!
    :))))))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Φέτος, πολλά από τα σύκα της μοναδικής συκιάς που έχω στο περιβόλι, (τεράστια συκιά, φτου να μην τη ματιάσω) έχουν πάθει μια ασθένεια, που μπορεί και να μην είναι 'ασθένεια', δεν ξέρω γιατί το πάθανε. Έχουν πάθει στο πλευρο κάτι σαν έκρηξη. Διαρρηγνύεται το δέρμα και δίνει την αίσθηση της έκρηξης. ασχέτως ωριμώτητας του καρπού. Δεν υπάρχει μέσα κάτι σαν έντομο, ή σκουλήκι, απλά, ο καρπός ξηραίνεται εντελώς στην περιοχή της διάρρηξης λόγω έκθεσης του στην ζεστή ατμόσφαιρα. Συναντήσατε κάτι παρόμοιο. ;

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σχόλια που δεν είναι σχετικά και δεν αποσκοπούν σε σοβαρή συζήτηση του συγκεκριμένου θέματος θα διαγράφονται. Παρακαλώ να γράφεται κόσμια και με Ελληνικούς χαρακτήρες.
Η ευθύνη των σχολίων ανήκει αποκλειστικά και μόνο στους σχολιαστές.

Σπόροι και φύτεμα