Τα άγρια φαγώσιμα χόρτα της Ελλάδας

άγρια φαγώσιμα χόρτα της Ελλάδας

Ποια είναι τα άγρια φαγώσιμα χόρτα της Ελλάδας

Στην Ελληνική ύπαιθρο υπάρχουν πολλά άγρια φαγώσιμα χόρτα. Πολλοί δεν τα γνωρίζουν εκτός από ένα δυο είδη, που ίσως έχουμε ψωνίσει για να φτιάξουν χόρτα ή πίτες. Τα άγρια χόρτα που φυτρώνουν στους αγρούς είναι ιδιαίτερα πλούσια σε βιταμίνη C, φλαβονοειδή, πολυφαινόλες, ω-3 λιπαρά οξέα και σε α-λινολενικό οξύ, συστατικά που συνεισφέρουν σημαντικά στην αντιοξειδωτική ικανότητα του οργανισμού. Θα προσπαθήσω να παρουσιάσω μερικά για την πιο εύκολη αναγνώριση, αξιοποίηση και χρήση τους στη διατροφή μας.

Αγκινάρα άγρια-Cynara cardunculus

Άλλες ονομασίες:Αγριαγκινάρα, αγκιναράκια, χαρακάκια
Οικογένεια:Αστεροειδών-Asteraceae

Αγκινάρα άγρια-Cynara cardunculus

Photo:Wikimedia

Πολυετές φυτό που φτάνει πάνω από 1 μέτρο ύψος. Βρίσκεται αυτοφυές σε όλες τις θερμές περιοχές της Ελλάδας, σε ακαλλιέργητα μέρη. Μαζεύονται οι τρυφεροί βλαστοί, τα φύλλα και οι ανθοκεφαλές, την άνοιξη πριν ανθίσουν. Μαγειρεύονται βραστές με άλλα λαχανικά (αλλά πολίτα), αλλά και με κρέας.Οι μικρές ανθοκεφαλές μαγειρεύονται με αυγά ομελέτα και μπορούν να γίνουν και τουρσί.

Αγριοζοχός-Urospermum picroides

Άλλες ονομασίες: Πικρίθρα, Κουφολάχανο
Οικογένεια: Αστεροειδών-Asteraceae

Αγριοζοχός-Urospermum picroides Αγριοζοχός-Urospermum picroides

Ετήσιο φυτό που φτάνει τα 20-50 εκατοστά. Το συναντάμε σχεδόν παντού σε ακαλλιέργητους και καλλιεργημένους τόπους. Το σχήμα τους και οι διαστάσεις των φύλων του δεν είναι σχεδόν ποτέ το ίδιο. Τα φύλλα του είναι σκουροπράσινα οδοντωτά και μακριά με παχύ κόκκινο μίσχο και κεντρικό νεύρο. Μαζεύεται από το Φθινόπωρο μέχρι το τέλος της άνοιξης. Η γεύση των φύλλων είναι λίγο πικρή, τρώγονται ωμά σε σαλάτες, μαγειρεύονται μόνα τους βραστά με μπόλικο λεμόνι ή σε συνδυασμό με αρνί ή κατσίκι. Τέλος χρησιμοποιούνται και σε χορτόπιτες.

Αγριοκαρδαμούδα-Capsella bursa-pastoris

Άλλες ονομασίες: Αγριοκάρδαμο, τζουρκάς, ραγιάς
Οικογένεια: Brassicaceae

Αγριοκαρδαμούδα-Capsella bursa-pastoris Αγριοκαρδαμούδα-Capsella bursa-pastoris

Ετήσιο ή διετές φυτό (κοινό ζιζάνιο), που φτάνει περίπου μέχρι τα 40 εκατοστά ύψος. Το συναντάμε σχεδόν παντού σε ακαλλιέργητους και καλλιεργημένους τόπους, σε όλη την Ελλάδα. Τα φύλλα τους τρώγονται βραστά με άλλα άγρια φαγώσιμα χόρτα και χρησιμοποιούνται σε σαλάτες μαζί με τα άνθη τους, για πιπεράτη γεύση.

Αντράκλα-Portulaca Oleracia

Άλλες ονομασίες: Γλιστρίδα, σκλιμίτσα, τρέβα, χοιροβότανο
Οικογένεια: Portulacaceae

Αντράκλα-Portulaca Oleracia Αντράκλα-Portulaca Oleracia

Αντράκλα-Portulaca Oleracia Αντράκλα-Portulaca Oleracia

Ετήσιο φυτό που φτάνει τα 20 εκατοστά. Το συναντάμε σχεδόν παντού σε ακαλλιέργητους και καλλιεργημένους τόπους. Πολλαπλασιάζεται πολύ εύκολα για αυτό θεωρείτε και ζιζάνιο. Τα φύλλα της είναι σκουρωπά πράσινα, σαρκώδεις και παχιά. Λέγεται ότι αν μασήσεις μερικά φρέσκα φύλλα και τα βάλεις κάτω από τη γλώσσα σου ξεδιψάς. Έχει πολύ βιταμίνη C και σίδηρο και μια διατροφική έρευνα στην Κρήτη έδειξε ότι η κατανάλωσή της, όπως και η τσουκνίδα βοηθάει την καρδιά (είναι το φυτό με τα περισσότερα ω3 λιπαρά).
Μαζεύονται οι τρυφερές κορφές τους από την αρχή του καλοκαιριού μέχρι το φθινόπωρο. Τρώγεται ωμή σαλάτα με λαδόξιδο και κρεμμύδια ή προσθέτετ ε στη ντοματοσαλάτα. Γενικά μπορεί να αντικαταστήσει τα μαρούλια σαν πράσινο λαχανικό. Μαγειρεύεται γιαχνί κατσαρόλας.

Ασφόδελος-Αsphodelus aestivus

Άλλες ονομασίες: Σπερδούκλι, ασπέρδουκλας, ασφεντυλιά, ασκέλα
Οικογένεια: Λειλιϊδών-Liliaceae

Ασφόδελος-Αsphodelus aestivus Ασφόδελος-Αsphodelus aestivus

Ο ασφόδελος είναι πολυετές βολβώδες φυτό που φτάνει συνήθως ένα μέτρο ύψος (μέχρι 1,5). Τα φύλλα του ξεκινούν όλα από τη βάση του φυτού σχηματίζοντας σχήμα V, έχουν γκριζοπράσινο χρώμα και στην κορυφή τους είναι μυτερά.Τα άνθη έχουν χρώμα λευκό με καστανοκόκκινες ραβδώσεις στο κέντρο και σχηματίζονται πολλά μαζί στην κορυφή του κεντρικού στελέχους του φυτού. Οι καρποί είναι στρογγυλές κάψουλες. Ανθίζει από Φεβρουάριο μέχρι Ιούνιο.Οι ρίζες του μοιάζουν σαν δάχτυλο ή καρότο, έχουν χρώμα καφέ και είναι χυμώδεις. Τα φυτά σχηματίζονται από συστάδες λογχωτών φύλλων που μοιάζουν κάπως με τα φύλλα του κρεμμυδιού και φτάνουν μήκος συνήθως τα 50 εκατοστά.

Ο κοινός ασφόδελος συναντάται σε λιβάδια, βοσκότοπους, βραχώδη εδάφη, πεδιάδες, παρυφές των δρόμων, κήπους. Στην Ελλάδα συναντάμε πέντε είδη. Σύμφωνα με το Θεόφραστο οι κόνδυλοι, οι βλαστοί και τα σπέρματα τρώγονται, ο δε Διοσκουρίδης τις αναφέρει τις ρίζες σαν θεραπευτικές. Οι ρίζες του φυτού ξεραίνονται και βράζονται σε νερό, παράγοντας μια κολλώδη ουσία που σε μερικές χώρες ανακατεύεται με δημητριακά ή πατάτες για να φτιαχτεί ασφοδελόψωμο.

Στην Ελλάδα, το 1917 κατά τον αποκλεισμό και έπειτα κατά τη γερμανική κατοχή, πολλές οικογένειες κατάφεραν να επιβιώσουν χρησιμοποιώντας για τροφή τα ριζώματα του ασφόδελου. Κατά καιρούς είχε χρησιμοποιηθεί ως συγκολλητική ουσία, για την παρασκευή αλκοόλ αλλά και ως αλοιφή κατάλληλη για κάθε πληγή. Ένα είδος κόλας παράγεται από τους βολβούς του ασφοδέλου, οι οποίοι πρώτα ξεραίνονται και μετά αλέθονται. Οι τσαγκάρηδες τους κοπάνιζαν μέσα σε γουδί και έφτιαχναν μία πολύ ισχυρή κόλα, το τσιρίχιν,, ιδανική για τα δέρματα. Πρόκειται για ένα σπουδαίο μελισσοκομικό φυτό, γιατί ανθίζει από νωρίς και δίνει τροφή στις μέλισσες.

Μαγειρική πρόταση - Σφουγγάτο με ασφόδελους

Βλίτο–Amaranthus sp.

Άλλες ονομασίες: Βλίστρος, γλίστρος, γλίντρος, βλιταράκι
Οικογένεια: Amaranthacae

Βλίτο–Amaranthus sp. Βλίτο–Amaranthus sp. Βλίτο–Amaranthus sp.

Ετήσιο φυτό που φτάνει τα 80 εκατοστά. Το συναντάμε σχεδόν παντού σε ακαλλιέργητους και καλλιεργημένους τόπους. Αποτελεί μεγάλο ζιζάνιο στις καλλιέργειες γιατί πολλαπλασιάζεται πολύ εύκολα και γρήγορα. Ο σπόρος του μπορεί να φυτρώσει και μετά από δέκα χρόνια. Μαζεύονται οι τρυφερές κορφές τους από αρχή καλοκαιριού μέχρι το φθινόπωρο. Πρέπει να το κλαδεύουμε συχνά για να πετάει από τα πλάγια πριν προλάβει να κάνει σπόρους. Τρώγονται βραστά με ξύδι ή λεμόνι και σε συνδυασμό με σκόρδο ή τσιγαριστά με διάφορα άλλα λαχανικά όπως οι κολοκυθοκορφάδες. Φτιάχνεται μέχρι και γιαχνί με πατάτες και χρησιμοποιείτε και για πίτες μαζί με άλλα άγρια φαγώσιμα χόρτα.

Βολβοί-Mouscari comosum

Άλλες ονομασίες:Κουρκουτσέλια, κρεμμυδούλες, σκυλοκρέμμυδα, ασκορδούλακας, σκορδούλακας βροβιός
Οικογένεια: Liliaceae

βολβοί βολβοί
βολβοί βολβοί

Πολυετή φυτά που φτάνουν τα 20 εκατοστά. Τα συναντάμε παντού σε χέρσα αλλά και καλλιεργημένα μέρη. Ανθίζουν από Φεβρουαρίου έως Απρίλιο ανάλογα τις περιοχές. Τα βλαστάρια με τα άνθη τους τρώγονται τσιγαριστά σε ομελέτες. Οι βολβοί βράζονται για να ξεπικρίσουν και σερβίρονται με λάδι και ξύδι ή γίνονται καταπληκτικό τουρσί για μεζέ!

βολβοί

Μαγειρική πρόταση - Κουρκουτσέλια μαγειρεμένα

Σίλυβο το μαριανό-Silybum marianum/Cardus marianus

Άλλες ονομασίες: Γαϊδουράγκαθο, κουφάγκαθο, κάρδος, σίλυβο.
Οικογένεια: Σύνθετα (Compositae).
Συγγενή είδη:Cnicus benedictus-αγιάγκαθο

Σίλυβο το μαριανό-Silybum marianum/Cardus marianus Σίλυβο το μαριανό-Silybum marianum/Cardus marianus

Διετές ακανθώδες φυτό που φθάνει σε ύψος το 1,5 μέτρο. Τα φύλλα του είναι πράσινα με χαρακτηριστικά άσπρα σημάδια σαν φλέβες και τα λουλούδια του έχουν χρώμα βυσσινί.Είναι φυτό ιθαγενές της Μεσογείου και φυτρώνει σε όλη την νότια Ευρώπη. Είναι αυτοφυές, ευδοκιμεί σε χερσότοπους αλλά και σε καλλιεργημένες εκτάσεις. Προτιμά τα ηλιόλουστα μέρη και τα καλά στραγκιζόμενα εδάφη. Πολλαπλασιάζετε εύκολα από μόνο του με τους σπόρους του και αντέχει μέχρι και τους -15 βαθμούς κελσίου.

H ρίζα και τα φρέσκα νέα φύλλα του τρώγονται ωμά ή μαγειρεμένα αλλά πρέπει πρώτα να αφαιρεθούν οι αιχμηρές άκρες τους, το οποίο είναι αρκετά χρονοβόρο. Τα φύλλα είναι αρκετά παχιά και έχουν ήπια γεύση όταν είναι νέα, αλλά γίνονται πιο πικρά το καλοκαίρι με τη ζέστη. Μαγειρεμένα έχουν γεύση σπανακιού.

Τα κεφάλια του μπορούν να φαγωθούν όπως οι αγκινάρες πριν ανθίσουν, αλλά είναι πολύ πιο μικρά. Οι ξεφλουδισμένοι μίσχοι του τρώγονται ωμοί ή μαγειρεμένοι, είναι εύγευστοι και θρεπτικοί και μπορούν να χρησιμοποιηθούν όπως το σπαράγγι ή το ρεβέντι ή να προστεθούν σε σαλάτες. Τρώγονται καλύτερα την άνοιξη όταν είναι νέοι πριν σκληρύνουν. Οι ψημένοι σπόροι του είναι υποκατάστατο του καφέ.
Διαβάστε και για τις θεραπευτικές του ιδιότητες

Ραπανίδα-Raphanus raphanistrum

Άλλες ονομασίες:Άγρια ραπάνια, ραπανίδα, ραπανόβρουβα
Οικογένεια: Brassicaceae

Ραπανίδα-Raphanus raphanistrum Ραπανίδα-Raphanus raphanistrum

Ετήσια φυτά που φτάνουν τα 60 εκατοστά Τα συναντάμε σχεδόν παντού σε ακαλλιέργητους και καλλιεργημένους τόπους σαν ζιζάνιο. Τα φύλλα τους είναι πράσινα μακριά.Τα τρυφερά φρέσκα φύλλα μαζεύονται από το φθινόπωρο μέχρι την άνοιξη.
Μαγειρεύονται βραστά για σαλάτα και τρώγονται με ξύδι ή λεμόνι, ή γίνονται τσιγαριστά με μυρωδικά.

Ζοχός-Sonchus oleraceus

Άλλες ονομασίες: Τσόχος, σφογκός
Οικογένεια: Αστεροειδών-Asteraceae

Ζοχός-Sonchus oleraceus Ζοχός-Sonchus oleraceus
Ζοχός-Sonchus oleraceus Ζοχός-Sonchus oleraceus

Ετήσιο φυτό που φτάνει τα 40-80 εκατοστά. Το συναντάμε σχεδόν παντού σε ακαλλιέργητους και καλλιεργημένους τόπους. Τα φύλλα του είναι ανοιχτοπράσινα οδοντωτά και περιέχουν γαλακτώδη χυμό. Μαζεύεται από τις αρχές του φθινοπώρου μέχρι το τέλος της άνοιξης.
Η γεύση τους είναι λίγο γλυκιά και τρώγονται βραστά με μπόλικο λεμόνι και μπαίνουν και σε χορτόπιτες μαζί με άλλα άγρια φαγώσιμα χόρτα και μυρωδικά.

Καλέντουλα-Calendula officinalis

Οικογένεια: Αστεροειδών-Asteraceae

Καλέντουλα-Calendula officinalis Καλέντουλα-Calendula officinalis Καλέντουλα-Calendula officinalis

Ετήσιο φυτό που φτάνει τα 50 εκατοστά Τη συναντάμε σχεδόν παντού σε ακαλλιέργητους τόπους. Μαζεύονται τα πέταλα από τα άνθη της, από το χειμώνα έως την άνοιξη που ανθίζει. Χρησιμοποιείτε σε δερματικές παθήσεις και σε φαγητά για να δίνει κίτρινο χρώμα και άρωμα.

Καλόγερος-Erodium cicutarium

Άλλες ονομασίες: Περδικονύχι, χτενάκι, βελονιά, πιρουνάκι
Οικογένεια: Geraniaceae

Καλόγερος-Erodium cicutarium Καλόγερος-Erodium cicutarium
Καλόγερος-Erodium cicutarium Καλόγερος-Erodium cicutarium

Ετήσιο φυτό που φτάνει τα 60 εκατοστά Το συναντάμε σχεδόν παντού σε ακαλλιέργητους και καλλιεργημένους τόπους. Μαζεύεται τρυφερός τον χειμώνα μέχρι την άνοιξη πριν ανθίσει.Χρησιμοποιείτε κυρίως σε πίτες αλλά και σε ομελέτες με λαχανικά.

Κάπαρη-Capparis spinosa

Οικογένεια: Capparaceae

Κάπαρη-Capparis spinosa Κάπαρη-Capparis spinosa

Πολυετές φυτό που φυτρώνει σε όλη την Ελλάδα. Ανθίζει το καλοκαίρι και από αυτή μαζεύονται τα μπουμπούκια της πριν ανθίσουν. Ξεπικρίζονται σε νερό και διατηρούνται σε άλμη ή ξύδι αναλόγως πως τα θέλουμε. Χρησιμοποιείτε σε τουρσιά και σαλάτες.

Καρότο άγριο-Daucus carota

Άλλες ονομασίες: Δαυκί, παστινάκα, χαβούζι, σταφυλινάκι
Οικογένεια: Apiaceae

Καρότο άγριο-Daucus carota Καρότο άγριο-Daucus carota

Διετές φυτό που μπορεί να φτάσει το 1 μέτρο ύψος. Φυτρώνει παντού και είναι εξαπλωμένο σε όλη την Ελλάδα. Τα φύλλα και τα βλαστάρια του βράζονται και τρώγονται μόνα τους ή με άλλα άγρια φαγώσιμα χόρτα, όπως και του ήμερου (είναι και αντικαρκινικά). Χρησιμοποιούνται ακόμα σε χορτόπιτες για να δώσουν άρωμα(μυρίζουν περίπου σαν τον μαϊντανό). Τρώγεται και η ρίζα του, αλλά είναι πιο σκληρή και μικρή από του ήρεμου καρότου.

Καυκαλήθρα-Tordylium apulum

Άλλες ονομασίες: Μοσχολάχανο, καυκαλίδα, αγριοκουτσουνάδα
Οικογένεια: Apiaceae

Καυκαλήθρα-Tordylium apulum Καυκαλήθρα-Tordylium apulum

Καυκαλήθρα-Tordylium apulum Καυκαλήθρα-Tordylium apulum

Ετήσιο φυτό που φτάνει τα 20 εκατοστά Τη συναντάμε σχεδόν παντού σε ακαλλιέργητους τόπους. Μαζεύονται τα φύλλα και οι τρυφερές κορφές της από το χειμώνα έως την άνοιξη που ανθίζει. Τη χρησιμοποιούμε κυρίως σε πίτες αλλά και σαν μυρωδικό σε φασολάδες και σάλτσες.

Λάπαθο-Rumex sp.

Άλλες ονομασίες: Λάπατο, ξυνολάπατο, ξινήθρα, αγριοσέσκλο
Οικογένεια: Polygonaceae

Λάπαθο-Rumex sp. Λάπαθο-Rumex sp.

Λάπαθο-Rumex sp. Λάπαθο-Rumex sp. Λάπαθο-Rumex sp.

Ετήσια φυτά που φτάνουν τα 50 εκατοστά. Τα συναντάμε σχεδόν παντού σε ακαλλιέργητους τόπους. Έχει γύρω στα 5 είδη πολύ διαδεδομένα στην Ελλάδα.
Τα φύλλα του είναι σκουροπράσινα και έχουν μια ελαφριά ξινή γεύση. Μαζεύεται από τις αρχές του φθινοπώρου μέχρι το τέλος την άνοιξη. Μαγειρεύονται βραστά μόνα τους ή με κρέας και χρησιμοποιούνται για χορτόπιτες.

Μάραθος-Foeniculum vulgare

Άλλες ονομασίες: Μάλαθρο, φινόκιο
Οικογένεια: Apiaceae

Μάραθος-Foeniculum vulgare Μάραθος-Foeniculum vulgare

Πολυετές φυτό που φτάνει τα δύο μέτρα. Το συναντάμε σχεδόν παντού σε ακαλλιέργητους τόπους. Μαζεύονται τα φρέσκα φύλλα από το χειμώνα έως το τέλος της άνοιξης. Το χρησιμοποιούμε σε λαχανόπιτες αλλά και σαν μυρωδικό σε φρέσκιες σαλάτες και σάλτσες.

Μολόχα-Malva sp.

Άλλες ονομασίες: Μουλούχα, αμπελόχα
Οικογένεια: Malvaceae

Μολόχα-Malva sp. Μολόχα-Malva sp. Μολόχα-Malva sp.

Ετήσιο φυτό που φτάνει τα 90 εκατοστά. Τη συναντάμε σχεδόν παντού σε ακαλλιέργητους τόπους. Μαζεύονται τα φύλλα και οι τρυφερές κορφές της από το χειμώνα έως την άνοιξη που ανθίζει. Τα φύλλα τρώγονται βραστά με άλλα άγρια φαγώσιμα χόρτα, ή γίνονται ντολμαδάκια.

Μπόραγκο-Borago officinalis

Άλλες ονομασίες: Αρμπέτα, πουράντζα
Οικογένεια: Boraginaceae

Μπόραγκο-Borago officinalis Μπόραγκο-Borago officinalis Μπόραγκο-Borago officinalis

Ετήσιο φυτό που φτάνει τα 40 εκατοστά. Τα συναντάμε παντού σε ακαλλιέργητους αλλά και καλλιεργημένους τόπους. Φυτρώνει από μόνο του στην νότια Ευρώπη. Μπορεί να καλλιεργηθεί σε όλους τους τύπους εδάφους ακόμα και σε γλάστρες. Ανθίζει από την άνοιξη έως το καλοκαίρι. Τα άνθη και τα φύλλα του τρώγονται σε σαλάτες και δίνουν μια δροσερή γεύση απαλή σαν του αγγουριού. Είναι φαρμακευτικό αλλά και μελισσοκομικό φυτό.
Προφυλάξεις: Τα φύλλα του αλλά όχι τα άνθη του, περιέχουν μικρές ποσότητες αλκαλοειδών που μπορούν να βλάψουν το συκώτι αν φαγωθούν σε μεγάλες ποσότητες. Όσοι έχουν προβλήματα συκωτιού θα πρέπει να το αποφεύγουν.

Μυρώνι (Κτενόχορτο της Αφροδίτης)-Scandix pectin veneris

Άλλες ονομασίες: Σκαντζίκι, κτενόχορτο της Αφροδίτης, μυριαλίδα
Οικογένεια: Apiaceae

Μυρώνι-Scandix pectin veneris Μυρώνι-Scandix pectin veneris

Ετήσιο φυτό που φτάνει τα 20 εκατοστά. Το συναντάμε σχεδόν παντού σε ακαλλιέργητους τόπους. Μαζεύονται τα φύλλα από το χειμώνα έως την άνοιξη που ανθίζει. Το χρησιμοποιούμε κυρίως σε πίτες αλλά και σαν μυρωδικό σε φρέσκες σαλάτες και σάλτσες.

Ξινήθρα-Oxalys acetosella/Oxalys pes‐caprae (ξινήθρα με διπλά άνθη)

Άλλες ονομασίες: Οξαλίδα
Οικογένεια: Oxalidaceae

Ξινήθρα-Oxalys acetosella/Oxalys pes‐caprae Ξινήθρα-Oxalys acetosella/Oxalys pes‐caprae

Τη ξινήθρα τη συναντάμε παντού, γιατί εξαπλώνεται πολύ εύκολα και μπορεί να γίνει ενοχλητικό ζιζάνιο. Περιέχει καλιούχο οξαλικό άλας και μπορεί να αποβεί δηλητηριώδης αν φαγωθεί σε μεγάλη ποσότητα. Χρησιμοποιείτε σε σούπες, σάλτσες και χορτόπιτες σε μικρές ποσότητες, για να δώσει ξινή γεύση. Χρειάζεται μεγάλη προσοχή να μην επεκταθεί στο χωράφι σας γιατί εξαπλώνεται παντού γρήγορα εξαφανίζοντας τα άλλα φυτά.

Οβριές-Tamus communis

Άλλες ονομασίες:Αβρωνιά, ομβριά, βεργιά
Οικογένεια: Dioscoreaceae

Οβριές-Tamus communis

Πολυετές αναριχώμενη κλιματίδα που φτάνει τα 4 μέτρα. Τη συναντάμε σχεδόν παντού σε ακαλλιέργητους τόπους και κυρίως κάτω από ακαλλιέργητες ελιές. Μαζεύονται οι τρυφεροί βλαστοί τους, δηλαδή τα νέα βλαστάρια που βγαίνουν από το Μάρτιο μέχρι τον Απρίλιο.
Τα τρυφερά βλαστάρια βράζονται ελαφρώς και τρώγονται με λάδι και ξύδι για ορεκτικό, αλλά γίνονται και τσιγαριστά με κρεμμυδάκι. Το ζουμί τους πίνεται και είναι διουρητικό.
Προσοχή! Δηλητηριώδες φυτό που περιέχει μια ουσία ερεθιστική για την επιδερμίδα.

Παπαρούνα-Papaver rhoeas

Άλλες ονομασίες: Κουτσουνάδα, κοκκινούδα
Οικογένεια: Papaveraceae

Παπαρούνα-Papaver rhoeas Παπαρούνα-Papaver rhoeas Παπαρούνα-Papaver rhoeas

Ετήσιο φυτό που φτάνει τα 30-60 εκατοστά. Τη συναντάμε σχεδόν παντού σε ακαλλιέργητους τόπους. Τα φύλλα της είναι ανοιχτοπράσινα Μαζεύεται ολόκληρη από το χειμώνα έως την άνοιξη πριν ανθίσει.
Τα φύλλα και οι βλαστοί βράζονται και τρώγονται σκέτα ή με άλλα άγρια χόρτα. Τι χρησιμοποιούμε ακόμα σε χορτόπιτες μαζί με άλλα μυρωδικά.

Πετρομάρουλο-Lactuca serriola

Άλλες ονομασίες: Αγριομάρουλο
Οικογένεια: Αστεροειδών-Asteraceae

Πετρομάρουλο-Lactuca serriola Πετρομάρουλο-Lactuca serriola

Διετές φυτό που μπορεί να φτάσει το 1 μέτρο. Φυτρώνει παντού σε όλες τις περιοχές της Ελλάδας. Έχει χοντρό κεντρικό βλαστό με αγκάθια. Οι βλαστοί και τα φύλλα του περιέχουν γαλακτώδη χυμό, ο οποίος είναι ηρεμιστικός και φτιάχνει την διάθεση.
Το ώριμο μεγάλο φυτό είναι ελαφρώς τοξικό. Τα τρυφερά φύλλα του όταν είναι ακόμα μικρό, βράζονται και τρώγονται μόνα τους ή με άλλα άγρια φαγώσιμα χόρτα.

Ραδίκια άγρια-Cichorium intybus

Άλλες ονομασίες: Πικροράδικο, πικραλίδα
Οικογένεια: Αστεροειδών-Asteraceae

Ραδίκια άγρια-Cichorium intybus Ραδίκια άγρια-Cichorium intybus Ραδίκια άγρια-Cichorium intybus

Πολυετή φυτά που φτάνουν ένα μέτρο. Τα συναντάμε σχεδόν παντού σε ακαλλιέργητους τόπους. Μαζεύονται από το φθινόπωρο με τις πρώτες βροχές έως το τέλος της άνοιξης. Βράζονται και τρώγονται με λαδολέμονο ή μαγειρεμένα με κρέας.

Ρόκα (Αζούματο)-Eruca sativa

Άλλες ονομασίες: Αζούματο
Οικογένεια: Brassicaceae

Ρόκα (Αζούματο)-Eruca sativa Ρόκα (Αζούματο)-Eruca sativa Ρόκα (Αζούματο)-Eruca sativa

Ετήσιο φυτό που φτάνει τα 60-80 εκατοστά. Τη συναντάμε σχεδόν παντού σε ακαλλιέργητους και καλλιεργημένους τόπους. Τα φύλλα της είναι πράσινα και ο μίσχος της μακρύς και λευκός. Μαζεύονται τα φύλλα και οι τρυφερές κορφές της όλες τις εποχές του χρόνου. Ανθίζει από άνοιξη μέχρι και το καλοκαίρι. Τα άνθη της προσελκύουν τις μέλισσες. Κόβουμε συχνά τα φύλλα της για να εμποδίσουμε την ανθοφορία.
Τρώγεται σκέτη σαν ξιδάτη σαλάτα ή με μαρούλι, λάχανο, ντομάτα.

Σέσκουλο-Beta vulgaris

Άλλες ονομασίες: Σέσκλο, γλυκορίζι
Οικογένεια: Chenopodiaceae

Σέσκουλο-Beta vulgaris Σέσκουλο-Beta vulgaris

Πολυετές φυτό που φτάνει μέχρι τα 50-60 εκατοστά. Το συναντάμε σχεδόν παντού σε ακαλλιέργητους και καλλιεργημένους τόπους. Τα φύλλα τους είναι σκουροπράσινα γυαλιστερά και το νεύρο τους λευκό και χοντρό. Καλλιεργείτε και γι αυτό μαζεύεται, άνοιξη και φθινόπωρο. Η γεύση τους είναι γλυκιά και τα τρυφερά φρέσκα φύλλα τους τρώγονται σαλάτα (σαν μαρούλι) μαζί με κρεμμυδάκι ή πράσο, λάδι και ξύδι.
Μαγειρεύονται κοκκινιστά μαζί με μυρωδικά και λαχανικά, μαζί με ρύζι (γίνονται σαν το σπανακόρυζο), και ντολμαδάκια. Φυσικά χρησιμοποιούνται και σε χορτόπιτες μαζί με άλλα άγρια χόρτα και μυρωδικά.

Σινάπι-Sinapis alba

Άλλες ονομασίες: Αγριοσινάπια, σινιάβρη, βρούβες, γλυκόβρουβες
Οικογένεια: Brassicaceae

Σινάπι-Sinapis alba Σινάπι-Sinapis alba
Σινάπι-Sinapis alba Σινάπι-Sinapis alba

Ετήσιο φυτό που φτάνει τα 80 εκατοστά. Το συναντάμε σχεδόν παντού σε ακαλλιέργητους και καλλιεργημένους τόπους. Τα φύλλα του είναι πράσινα ανοιχτά. Μαζεύονται τα φύλλα το φθινόπωρο έως την άνοιξη.
Τα φρέσκα τρυφερά φύλλα τους τρώγονται βραστά μόνα τους ή με άλλα χόρτα και χρησιμοποιούνται μαζί με άλλα σε χορτόπιτες.
Καλλιεργείται και για τους σπόρους του. Αλεσμένοι χρησιμεύουν στην παρασκευή μουστάρδας.

Σκόλυμος-Scolymus hispanicus L.

Άλλες ονομασίες: σκολιάμπρι, σκόλιαντρος, σκόλυμος, ασπράγκαθο
Οικογένεια: Αστεροειδών (Asteraceae)

Σκόλυμος-Scolymus hispanicus L. Σκόλυμος-Scolymus hispanicus L.

Διετές ή πολυετές φυτό, που μπορεί να φτάσει το 1 μέτρο ύψος. Έχει βαθιά χοντρή ρίζα και χοντρό κεντρικό βλαστό. Τα φύλλα του είναι οδοντωτά και αγκαθωτά. Ανθίζει το καλοκαίρι και το βρίσκουμε παντού σε όλη την Ελλάδα σε ακαλλιέργητα εδάφη σε χαμηλό υψόμετρο.

Τα νέα τρυφερά φύλλα πριν γίνουν ακανθωτά και οι τρυφεροί βλαστοί του μαζεύονται από το χειμώνα έως την άνοιξη. Το φθινόπωρο μαζεύεται η ρίζα και οι σαρκώδες ράχες των φύλλων του. Τα νέα φύλλα και οι βλαστοί του τρώγονται βραστά μόνα τους ή με άλλα άγρια χόρτα.
Οι ρίζες και οι μίσχοι γίνονται σούπες ή μαγειρεύονται με κρέας. Επίσης μπορούν να βραστούν και να γίνουν τουρσί με ξύδι και λάδι.

Σκόρδο άγριο-Allium sativum

Άλλες ονομασίες: Σέσκλο, γλυκορίζι
Οικογένεια: Chenopodiaceae

Σκόρδο άγριο-Allium sativum Σκόρδο άγριο-Allium sativum

Πολυετές φυτό που φτάνει τα 60 εκατοστά. Το συναντάμε σχεδόν παντού σε ακαλλιέργητους τόπους. Μαζεύετε ολόκληρο από το χειμώνα έως το τέλος της άνοιξης.
Το χρησιμοποιούμε σε λαχανόπιτες αλλά και σαν μυρωδικό σε φρέσκιες σαλάτες και σάλτσες.

Σπαράγγια άγρια-Asparagus sp.

Άλλες ονομασίες: Σφαράγια, σπαραγγούδι, φρύγανο, κουτσαγρέλια
Οικογένεια: Liliaceae

Σπαράγγια άγρια-Asparagus sp. Σπαράγγια άγρια-Asparagus sp.

Πολυετές φυτά που φτάνουν το ενάμιση μέτρο. Τα συναντάμε σχεδόν παντού σε ακαλλιέργητους τόπους και κυρίως κάτω από ακαλλιέργητες ελιές. Μαζεύονται οι τρυφεροί βλαστοί τους, δηλαδή τα νέα βλαστάρια που βγαίνουν από το Μάρτιο μέχρι τον Απρίλιο.
Τα τρυφερά πρώιμα βλαστάρια τρώγονται και ωμά σαν σαλάτα. Μαγειρεύονται ελαφρώς βρασμένα με λάδι και ξύδι για ορεκτικό και το ζουμί τους πίνεται και είναι διουρητικό. Με τα σπαράγγια γίνονται καταπληκτικές ομελέτες και σάλτσες για μακαρονάδα!

Στρύφνος-Solanum nigrum

Άλλες ονομασίες: Στρύχνος, βρομόχορτο, αγριοντοματιά
Οικογένεια: Σολανίδη-Solanaceae

Στρύφνος-Solanum nigrum Στρύφνος-Solanum nigrum
Στρύφνος-Solanum nigrum Στρύφνος-Solanum nigrum

Ετήσιο φυτό που φτάνει τα 60 εκατοστά. Το συναντάμε σχεδόν παντού σε ακαλλιέργητους τόπους. Το φυτό κυρίως στους καρπούς του περιέχει σολανίνη που είναι τοξική, αλλά με το βράσιμο γίνετε ακίνδυνη. Μαζεύονται οι τρυφερές κορφές του όλο το καλοκαίρι.
Το χρησιμοποιούμε κυρίως μαζί με βραστά τσιγαριστά λαχανικά, όπως τα βλίτα, τα φασόλια και τα κολοκυθάκια.

Ταράξακον το φαρμακευτικόν-Taraxacum officinalis

Άλλες ονομασίες: Αγριοράδικο, πικραλίδα, αγριομάρουλο
Οικογένεια: Αστεροειδών-Asteraceae

Ταράξακον το φαρμακευτικόν-Taraxacum officinalis Ταράξακον το φαρμακευτικόν-Taraxacum officinalis
Ταράξακον το φαρμακευτικόν-Taraxacum officinalis Ταράξακον το φαρμακευτικόν-Taraxacum officinalis

Πολυετές αυτοφυές φυτό που φυτρώνει σε όλο τον κόσμο και φτάνει τα 25 εκατοστά ύψος. Το συναντάμε σε ακαλλιέργητους τόπους και σε χωράφια σαν ζιζάνιο. Πολλαπλασιάζετε εύκολα από τους σπόρους του την άνοιξη. Τα φύλλα του είναι οδοντωτά, ανόμοια μεταξύ τους και μικρότερα από το κοινό ραδίκι cichorium. Τα άνθη του ξεπετάγονται από μικρούς βλαστούς από τη βάση του φυτού είναι μικρά, οδοντωτά και έχουν χρυσαφένιο χρώμα. Τα αγριοράδικα μαζεύονται από τον χειμώνα μέχρι την άνοιξη και τρώγονται ωμά σε σαλάτες ή βραστά, σκέτα ή με κρέας. Ακόμη τα φύλλα του μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε λαχανόπιτες μαζί με άλλα άγρια χόρτα.

Τέλος το taraxacum είναι ισχυρό διουρητικό και μειώνει την ποσότητα των υγρών μέσα στο σώμα, αλλά αντίθετα με τα άλλα διουρητικά που προκαλούν απώλεια καλίου, τα φύλλα του περιέχουν μεγάλες ποσότητες καλίου που τις παρέχουν στον οργανισμό. Η ρίζα και τα φύλλα του χρησιμοποιούνται για την πρόληψη αλλά και την καταπολέμηση της πέτρας στη χολή.

Τσουκνίδα-Urtica dioica

Άλλες ονομασίες: Αγκινίδα, κνίθα, τσούχνα
Οικογένεια: Urticaceae

Τσουκνίδα-Urtica dioica Τσουκνίδα-Urtica dioica

Ετήσιο φυτό που μπορεί να φτάσει πάνω από ένα μέτρο. Τη συναντάμε σχεδόν παντού σε ακαλλιέργητους και καλλιεργημένους τόπους. Μαζεύονται τα νέα φρέσκα φύλλα από το φθινόπωρο μέχρι την άνοιξη πριν ανθίσει.
Τα φρέσκα φύλλα της τρώγονται βραστά σαλάτα ή τσιγαριστά με άλλα μυρωδικά. Με τα φύλλα της και άλλα μυρωδικά φτιάχνονται καταπληκτικές τσουκνιδόπιτες!

Χηροβότανο-Helminthotheca echioides (L.) Holub(=Picris echioides)

Άλλες ονομασίες: Μυρμηγκοβότανο, χοιρομουρίδα
Οικογένεια: Αστεροειδών-Asteraceae

Χηροβότανο-Helminthotheca echioides (L.) Holub(=Picris echioides) Χηροβότανο-Helminthotheca echioides (L.) Holub(=Picris echioides)

Ετήσιο ή διετές φυτό που φτάνει τα 30-60 εκατοστά. Το συναντάμε σχεδόν παντού σε ακαλλιέργητους και καλλιεργημένους τόπους. Πολλαπλασιάζεται πολύ εύκολα. Τα φύλλα του είναι σκούρα πράσινα και χνουδωτά, καλυμμένα με τρίχες. Τα κατώτερα φύλλα του είναι οδοντωτά και τα ανώτερα επιφυή. Το επάνω μέρος των φύλλων είναι γεμάτα με λευκές φλύκταινες (φουσκίτσες). Οι χήρες λέγεται, του έχουν μεγαλύτερη αδυναμία, από αυτό και το όνομά του. Τα νεαρά φυτά του μαζεύονται από το φθινόπωρο μέχρι την άνοιξη.
Τρώγονται βραστά σκέτα με λαδολέμονο ή σε συνδυασμό με άλλα φαγώσιμα άγρια χόρτα.

Διαβάστε ακόμη:Δωρεάν βιβλία για άγρια φαγώσιμα χόρτα

81 σχόλια:

  1. Ανώνυμος28/2/09, 6:51 π.μ.

    Σε ευχαριστώ πάρα πολύ. Έψαχνα κάτι τέτοιο από καιρό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ανώνυμος30/3/09, 8:25 μ.μ.

    Η ΣΕΛΙΔΑ ΣΟΥ ΠΟΛΥ ΚΑΤΑΤΟΠΙΣΤΙΚΗ.ΜΕ ΒΟΗΘΗΣΕ ΠΟΛΥ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ΜΠΡΑΒΟ ΣΑΣ ΠΟΛΥ ΚΑΛΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΚΑΙ ΑΚΟΜΗ ΚΑΛΛΙΤΕΡΗ Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ.. ΓΙΑ ΠΟΙΟ ΦΥΤΟ ΜΙΛΑΜΕ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ανώνυμος8/10/09, 12:29 μ.μ.

    Ευχαριστώ πολύ!
    Μια πρόταση όμως,
    χρήσιμη θα ήταν και μια ανάρτηση με αυτά που ΔΕΝ τρώγονται,
    π.χ.
    http://k53.pbase.com/u41/bryan_murahashi/upload/26941910.011804_P1186541_PoisonHemlock_WP.jpg
    γιατί με βλέπω να φτιάχνω θανατηφόρο μοσχαράκι :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Παιδες,

    Οποιος θελει σπορο αγριας ροκας (δυστυχως στην Ελλαδα τοσο σε σπορο οσο και σαν τελικο προιον στα σουπερμαρκετ κυριαρχει η ημερη ροκα που δεν εχει ιδιαιτερη γευση)ας μου στειλει ενα μηνυμα και θα την αποστειλω ταχυδρομικως,δωρεαν εννοειται.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα σας. Γνωρίζω ότι εχει περάσει αρκετός καιρός από την δημοσίευση σας αλλα εάν ακόμα κρατάτε τον σπόρο, θα το ηθελα. Ευχαριστω

      Διαγραφή
    2. Αγαπητέ/ή Αχίλλεια,
      Εδώ στο Γαλάτσι Αττικής, στο Άλσος Βεΐκου έχει αρκετή άγρια ρόκα. Αν μένεις κοντά βέβαια και την ανα-γνωρίζεις μπορείς να μαζέψεις πολύ σπόρο μετά το καλοκαίρι φαντάζομαι!
      Αν δεν σας στείλει ο Lost Gastronaut τελικά ίσως να το ψάξω και εγώ και να μαζέψω σπόρο!
      Αν τα καταφέρω λοιπόν θα σας ενημερώσω αν θέλετε!
      Νομίζω ότι τώρα (τέλη Μάρτη) πέρασε η περίοδος για σπορά.
      Καλό βράδυ!

      Διαγραφή
  6. Ανώνυμος12/8/10, 2:25 π.μ.

    ειναι κανείς που θέλει να ζήσει τελείως ανεξάρτητος απο την πόλη και απο χρήματα? αν ναι εχετε να προτείνετε καποιον τρόπο?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ανώνυμος2/9/10, 8:03 π.μ.

    Προσοχή στο θέμα "βολβοί".
    Τα κουρκουτσέλια δεν είναι αυτά που έχεις στη φωτογραφία. Ειδικά αυτά που έχεις φωτογραφήσει δεν τρώγονται.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ανώνυμος9/10/10, 8:41 μ.μ.

    Ειναι αυτο που εψαχνα να 'σαι καλα
    συνεχισε ........

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Ανώνυμος21/10/10, 8:30 μ.μ.

    Τρομερο αρθρο φιλε μου! Αν εχεις και αλλα συνεχισε την καλη δουλεια για να τρωμε με υγεια! Μπραβο σου! Βασιλης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Ανώνυμος1/11/10, 5:27 μ.μ.

    Μπράβο σας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. ευχαριστώ πολύ για όσα διάβασα.
    Ενδιαφέρομαι για άγρια ρόκα απο
    Lost Gastronaut αν προλαβαίνω να
    σπείρω ακόμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Γεια σου Niki στείλε μου ένα mail σε παρακαλώ με τη διεύθυνσή σου στο lostgastronaut@gmail.com

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Ανώνυμος18/11/10, 1:00 π.μ.

    Συγχαρητήρια για την δουλειά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Τα ειλικρινή μου συγχαρητήρια. Έχω ένα περιβόλι στο χωριό με διάφορα πουλερικά και ένα μπαχτσέ.. Από εκεί κάνω καθημερινές εξορμήσεις για να μαζεύω χόρτα και βότανα . Η σελίδα σας με έχει βοηθήσει πάρα πολύ . Την εκτίμηση μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Ανώνυμος6/12/10, 1:09 μ.μ.

    Το μόνο που έχω να σας πω είναι συγχαρητήρια για την υπέροχη δουλειά και ενημέρωση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Ανώνυμος12/1/11, 2:53 μ.μ.

    ωραια δουλεια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Ανώνυμος31/1/11, 9:57 μ.μ.

    πολυ καλο το αρθρο να σας πω μονο οτι μαζευω χρονια χορτα και μπορω να στειλω φωτογραφιες και απο αλλα που τρωγονται και φυονται στην Κρητη οπως και οτι ειμαι διαθεσιμος να δειξω σε οποιον θελει να μαθει

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γεια σας!
      στην σκορδαλιά πως την προσθέτετε? ψιλοκομμένη? ωμή ή βρασμένη?
      Ευχαριστώ
      μαιλ: kipos.agros@gmail.com

      Διαγραφή
  18. μαζευω χορτα πολλα χρονια και γνωριζω και αλλα τοπικα ισως χορτα που τρωγονται οπως τα γραδαντερα ,τα αυτακια το αγριοσελινο ,τους αχατζικους,το πολυ αρωματικο ακουρνοποδι,το αγριοσπανακο,μπορω αν θελετε να σας τα φωτογραφισω ειναι τοπικα εδω στην Κρητη .παντος πολυ καλο αρθρο και ειδα με εκπληξη την μολοχα στα φαγωσιμα εδω την δινουμε στα κουνελια ειχα ακουσει οτι την τρωνε οι Αιγυπιοι σε ενα φαγητο που ονομαζετε μολοχια αλλα νομιζα οτι ηταν υπερβολη η διευθην μου ειναι mazanakig@yahoo.gr

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ανώνυμος26/4/20, 10:18 μ.μ.

      Χαίρετε,
      όσον αφορά το Αιγυπτιακό φαγητό "μολοχία" σας ενημερώνω ότι ΔΕΝ εχει καμία σχέση με την μολόχα. Ενδεικτικά να σας πω οτι το φυτό "μολοχία" μοιάζει οπτικά με αυτό του βλήτου αλλά είναι αρκετά διαφορετικό με κύριο χαρακτηριστικό τη "γλιτσώδη" υφή των φύλλων και του στελέχους όταν τριφτούν... Αν δεν κάνω λάθος, το φυτό μολοχία ανοίκει στην ίδια οικογένεια με την μπάμπια (εξού και το γλοιώδες της υφής του). Συγχαρητήρια στο ftiaxno.gr!

      Διαγραφή
  19. Αγαπητοί ιθύνοντες του Blog,θέλω να σας εκφράσω τα θερμά μου συγχαρητήρια για το συγκεκριμένο άρθρο,όμως δεν μπορώ να παραλείψω και την συνολική προσπάθεια και ενημέρωση που παρέχετε.Θα ήθελα να τονίσω το πόσο χρήσιμα είναι οι καλλιέργειες σε οικιακό επίπεδο,η συλλογή των αγριόχορτων αλλά και κάθε ενέργεια που μπορεί να μας καταστήσει ανεξάρτητους και στην ουσία ελεύθερους,τούτους του πραγματικά δύσκολους καιρούς,δυσκολότερος όπως μου λένε οι πρεσβύτεροι,από τα χρόνια και πριν της κατοχής.Χαιρετίζω λοιπόν την συνολική προσπάθεια του blog και εύχομαι επαγρύπνηση στους Έλληνες

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Ανώνυμος4/3/11, 3:45 μ.μ.

    TO SERENIO PYGMAEOUS ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑ ΠΑΣΑ ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΑ ΤΟ ΧΟΡΤΑΡΙ ΠΟΥ ΒΟΗΘΗΣΕ ΝΑ ΘΕΡΑΠΕΥΣΩ ΤΗΝ ΑΛΩΠΕΚΙΑ ΣΤΑ ΜΑΛΛΙΑ ΜΟΥ. ΚΡΑΤΗΣΑ ΡΙΖΑ ΣΤΗ ΓΛΑΣΤΡΑ ΚΑΙ ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΝΑ ΒΓΕΙ ΤΗΝ ΑΝΟΙΞΗ. ΚΡΑΤΩ ΤΗΝ ΟΝΟΜΑΣΙΑ ΚΑΙ ΠΕΡΙΜΕΝΩ.ΟΠΟΙΟΣ ΘΕΛΕΙ ΒΟΗΘΕΙΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩΣ.email... papabill@freemail.gr

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Ανώνυμος7/3/11, 11:42 μ.μ.

    Καλησπερα, ευτυχως εστω κ αργα σας ανακαλυψα.... εχετε ακουσει οτι προκειται με νομο να απαγορευτουν οι καλλιεργιες στις αυλες ? εμπιστευεστε τα φυτα η σπορους του εμποριου ? τι μετρα μπορει να παρη καποιος ωστε να μην πεση στην παγιδα της κατευθυνομενης καλλιεργειας? σας ευχαριστω ναστε ευλογημενοι κ καλη σαρακοστη να εχουμε ..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Ανώνυμος15/3/11, 9:15 π.μ.

    ΜΠΡΑΒΟ ΣΑΣ ΓΙΑ ΟΛΗ ΤΗΝ ΔΟΥΛΕΙΑ ΠΟΥ ΕΧΕΤΑΙ ΚΑΝΕΙ, ΝΑΣ ΣΑΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΩ ΟΤΙ ΠΑΙΡΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΜΟΛΟΧΑ ΚΑΙ ΤΡΙΒΟΝΤΑΣ ΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΤΟΥ ΔΕΡΜΑΤΟΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΧΕΙ ΤΣΙΜΠΗΣΕΙ ΤΣΟΥΚΝΙΔΑ ΜΑΣ ΠΕΡΝΑΕΙ ΑΜΕΣΑ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Ανώνυμος18/3/11, 9:35 π.μ.

    Καλημέρα και από μένα, πήγα χτες να μαζέψω τα φύλλα τις Μολόχα-Malva sp. όπως την δείχνετε πιο πάνω και μετά το μαγείρεμα της (καλάρισμα, πλύσιμο, βράσιμο) την δοκίμασα αλλά αυτό το πράγμα δεν τρώγετε με τίποτα, είναι κάτι σαν μπάμια με τρίχες. Άδω πρέπει να σημειώσω πως την μαγείρεψα σκέτη (χωρίς αλλά χόρτα) για να δω τι γεύση θα είχε από μόνη της...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. p gabriel δεκτές και οι πληροφορίες και οι φωτογραφίες αν υπάρχουν να τις κάνουμε και ταυτοποίηση. Συγνώμη για τη καθυστερημένη απάντηση.
    Στείλε μου email στο ftiaxnw@gmail.com αν θες.

    Ανώνυμε όπως τα λες είναι όσο αναφορά τη γεύση της μολόχας, γιατί η μολόχα, η νερομολόχα(αλθαία) και η μπάμια είναι στην ίδια οικογένεια είναι σχεδόν οι πρόγονοι της μπάμιας. Μάζεμα θέλουν τα νέα μαλακά φύλλα και όχι τα μεγάλα και τραχιά και τα κοτσανάκια κόψιμο. Και τα τρία φυτά έχουν μαλακτικές ιδιότητες για το στομάχι λόγο της γλίνας που ανέφερες. Βασικά όλα τα χόρτα ή οι σπόροι όπως του ψύλιου και του λιναριού που γίνονται κολλώδες βοηθάνε πολύ στο έντερο. Η δε μολόχα είναι ήπιας μορφής μαλακτικό, σαν τσάι βοηθάει αυτούς που έχουν πρόβλημα δυσκοιλιότητας και κάνει καλό στις καταρροές και φλεγμονές των αναπνευστικών οδών και στο βήχα. Είναι και διουρητική.
    Τέλος ευχαριστώ που μοιράστηκες την εμπειρία σου εδώ για να μαθαίνουν και άλλοι.
    Τώρα για τη σκληρότητα μήπως δεν ήταν νέα τα φύλλα ή δε τα έβρασες πολύ; Μόλις βρω ευκαιρία θα δοκιμάσω να μαγειρέψω και εγώ:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Χρησιμότατη ανάρτηση,μια παρατήρηση μόνο:τα σπαράγγια διαφέρουν απ ΄τις οβριές.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Λοιπόν, ξαναμαγείρεψα την μολόχα, αυτήν την φορά ώμος την ετοίμασα με τις οδηγίες που μου έδωσες (Θεόδωρε) και ομολογώ να πω ότι μου βγήκε πολύ καλύτερη από την πρώτη φορά.
    Σε ευχαριστώ που δεν με αφίσες να παρατήσω (τόσο εύκολα) τις ελπίδες μου για ένα τόσο σπουδαίο φυτό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Ανώνυμος31/3/11, 12:15 μ.μ.

    ΓΙΑ ΣΑΣ. ΤΗΝ ΜΟΛΟΧΑ(ΟΠΩΣ ΤΗΝ ΛΕΜΕ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ) ΤΗΝ ΤΡΩΜΕ ΒΡΑΣΤΗ ΜΕ ΛΕΜΟΝΙ ΚΑΙ ΑΛΑΣ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΣΚΟΡΔΑΛΙΑ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΕΛΕΙΑ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΓΕΥΣΤΙΚΗ. ΑΥΤΑ ΓΙΑ ΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗ ΣΑΣ. ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Ανώνυμος7/4/11, 1:00 π.μ.

    Συγχαρητήρια για το άρθρο αλλά και γενικά για την όλη προσπάθεια που κάνετε φτιάχνοντας αυτή τη βιβλιοθήκη
    γνώσεων.
    Αν και δεν τρωω χορτα μαλλον θα αρχισω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. Δημήτρη ελπίζω η δοκιμή σου να πείσει και άλλους να δοκιμάσουν μολόχα. Αξίζει ένα άρθρο από μόνη της για της διατροφικές και φαρμακευτικές ιδιότητες. Να ζημιώσω μόνο αυτό για να καταλάβετε, ο Ιπποκράτης στις ανίατες αρρώστιες όταν χορηγούσε τροφή την έβραζε στην αρχή με μολόχα …

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. Εξαιρετικό άρθρο!
    Με ενδιαφέρει να φτιάξω μουστάρδα από αγριοσινάπια.Είναι εφικτό; κι αν, ναι πιστεύω θα ήταν πολύ χρήσιμο για τους αναγνώστες αν αναρτούσες ένα άρθρο εξηγώντας όλη την διαδικασία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. Ανώνυμος13/4/11, 8:15 μ.μ.

    Pragmatika tha itane poli xrisimi miqa suntagi gia moustarda

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. Θα ψάξω να βρω παλιά συνταγή για μουστάρδα, είμαι σίγουρος ότι θα υπάρχει σε κάποιο παλιό βιβλίο… με σπόρους από σινάπι, αυτές που κυκλοφορούνε δεν έχουν σχέση με τη μουστάρδα του εμπορίου…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. επειδή έτυχε να μαζέψω για τη σχολή μου σινάπι, πραγματικά μυρίζει σαν μουστάρδα για καιρό.!!! πολύ θα με ενδιέφερε μία συνταγή για μουστάρδα!!!

      Διαγραφή
  33. πολλά συγχαρητήρια!!!!!!!!!!!!
    Χριστός Ανέστη από Κέρκυρα....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  34. ΘΑΥΜΑΣΙΑ Η ΣΕΛΙΔΑ. ΚΑΙ ΟΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΠΟΛΥ ΧΡΗΣΙΜΕΣ ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΤΗΝ ΑΣΧΕΤΗ.
    ΜΗΠΩΣ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΤΑ ΠΑΠΑΒΡΑΚΑΚΙΑ? ΤΑ ΕΙΧΑ ΑΚΟΥΣΕΙ ΑΠΟ ΤΗ ΣΥΧΩΡΕΜΕΝΗ ΤΗ ΜΗΤΕΡΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΔΕ ΓΝΩΡΙΖΩ ΚΑΝΕΝΑΝ ΠΟΥ ΝΑ ΤΑ ΞΕΡΕΙ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  35. Ανώνυμος3/5/11, 2:35 μ.μ.

    Τα παπαβρακάκια πιθανότατα είναι η παπαρούνα. Μοιάζει με το λατινικό όνομα (Papaver rhoeas)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  36. Δημήτρης. Λ3/6/11, 1:57 μ.μ.

    Μήπως γνωρίζει κανείς αν μπορούμε να αξιοποιηθούν τα φυτά που μοιάζουν με την βρώμη η το σιτάρι (παρόμοιο σχήμα αλλά με πιο μικρούς σπόρους…)? Έχω δει ότι υπάρχουν άφθονα σε αγροκτήματα που έχουν μείνει ακαλλιέργητα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  37. Ανώνυμος4/6/11, 10:16 μ.μ.

    Ευχαριστώ, δεν ήξερα ούτε τα μισά!και τα περισσότερα τα συναντούσα συνέχεια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  38. Ανώνυμος20/8/11, 7:22 μ.μ.

    υπέροχο!!!!!
    Μήπως μπορείς να μας πεις αν και πως πολλαπλασιάζονται (εχω διαφορα σε ενα χωράφι: παπαρούνες, καυκαλήθρες, κάπαρη)
    Ευχαριστώ παρα παρα πολύ και παλι μπράβο!!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  39. πολυ ενδιαφερον και κατατοπιστικο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  40. Ανώνυμος31/10/11, 1:25 μ.μ.

    πρωτη φορα βλεπω τοσο καλη δουλεια και ποιοτητα σε ελληνικο blog ( για την μουσταρδα θα ανεβασεις κατι?) ευγε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  41. Ανώνυμος15/11/11, 2:48 μ.μ.

    αν μαζεψω καποιο που δεν γραφεις οτι τρωγεται, θα παθω κατι? αυτο το λεω γιατι ειμαι αρχαρια και μπορει να κανω καποιο λαθος. ευχαριστω...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  42. Προσοχή! Αν δεν γνωρίζετε καλά, μην επιχειρήσετε να μαζέψετε αγριοκαρότο, μοιάζει πολύ με το εξαιρετικά επικίνδυνο δηλητηριώδες κώνειο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  43. Βασίλης bSax23/11/11, 10:46 π.μ.

    Υπέροχη και πολύ χρήσιμη ανάρτηση!!! Μαζεύω χόρτα πολλά χρόνια και δεν είδα να αναφέρονται τα "καλαγκάθια" που με την πρώτη ματιά ίσως να τα προσπεράσει κάποιος γιατί καθώς προδίδει και το όνομάτους είναι ακανθώδη. Βρασμένα όμως με λάδι και λεμόνι είναι πεντανόστιμα, εξού και το έτερον συνθετικόν του ονόματος. Δεσμεύομαι, στην επόμενη εξόρμηση να τα φωτογραφήσω και να στείλω τη φωτογραφία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  44. συγχαρητήρια για τη σελίδα σας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  45. πολλά συγχαρητήρια για τη σελίδα σας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  46. Χαίρετε, υπάρχουν κάποια χόρτα που βλαστούν κυρίως σε περβόλια με σιτάρι και στην Κύπρο τα όνομαζουμε στρουφκία, το φύλλωμα τους είναι πολύ κοντά στην καλεντούλα αλλά πιο στρογγυλεμένο, και τρώγονται. Μήπως ξέρετε κάποια άλλη ονομασία και τι γένους είναι?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  47. Ανώνυμος1/3/12, 1:33 μ.μ.

    καλησπερα!!!!που μπορω να αγορασω σπερδουκλι?γνωριζετε καποιο συγκεκριμενο μαγαζι?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  48. Ανώνυμος1/3/12, 11:35 μ.μ.

    ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΠΑΡΗ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΦΤΙΑΞΟΥΜΕ ΤΟΥΡΣΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΤΑ ΑΝΘΗ ΤΗΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΜΑΛΑΚΑ ΚΛΩΝΑΡΙΑ ΤΗΣ. ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΝΟΣΤΙΜΑ... ΞΕΠΙΚΡΙΖΟΝΤΑΙ 2 - 3 ΜΕΡΕΣ, ΕΠΕΙΤΑ ΤΑ ΡΙΧΝΟΥΜΕ ΣΕ ΖΕΣΤΟ ΝΕΡΟ ΓΙΑ ΛΙΓΗ ΩΡΑ, ΚΙ ΕΠΕΙΤΑ ΣΕ ΑΛΜΗ ΜΕ ΛΙΓΟ ΞΥΔΙ. ΦΥΛΛΑΣΣΕΤΑΙ ΑΝΑΛΟΓΑ ΤΗΝ ΑΛΜΗ ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ 3 ΧΡΟΝΙΑ. ΣΕΡΒΙΡΕΤΑΙ ΣΕ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΕΣ ΣΑΛΑΤΕΣ Ή ΣΚΕΤΗ ΜΕ ΛΑΔΟΞΥΔΟ. ΕΙΝΑΙ ΤΕΛΕΙΑ!
    ΕΤΣΙ ΤΗΝ ΤΡΩΜΕ ΣΤΗ ΡΟΔΟ!!! Η ΣΥΛΛΟΓΗ ΚΑΠΑΡΗΣ ΕΔΩ ΕΙΝΑΙ ΧΟΜΠΙ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. το ξεπίκρισμα πως γίνεται?

      Διαγραφή
    2. Οχι ρε παιδιά τα κλωνάρια, έτσι την καταστρέφουμε την κάππαρη και δεν θα κάνει ανθούς

      Διαγραφή
  49. Ανώνυμος5/3/12, 8:55 μ.μ.

    Πολλα πολλά ευγε για το θέμα και για την ανάλυση που κάνατε.
    Οι φωτογραφίες επίσης θαυμάσιες!!!!
    Καλή συνέχεια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  50. Ανώνυμος10/5/12, 2:18 μ.μ.

    Πραγματικά πολύ καλή και χρήσιμη η δουλειά σας!!
    Μαζέυω και τρώω χόρτα στην χαλκιδική εδώ και κάποια χρόνια, και συνειδητοποίησα οτι ότι μοιάζει με ζοχό ή ραδίκι και έχει κίτρινο άνθος είναι βρώσιμο... Μπορεί κανείς να το επιβεβαιώσει αυτό?? Εγώ μέχρι στιγμής δεν έχω πάθει κάτι,αλλά τα βράζω για καλό και για κακό..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  51. Έφτιαξα ντολμαδάκια γιαλαντζί με φύλλα μολόχας. Εξαιρετικά!Να τα δοκιμάσετε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  52. Irene συγχαρητήρια για τη δημιουργικότητά σου, δε το είχα σκεφτεί, σαν ανταμοιβή για τη πληροφορία που παρέθεσες να συμπληρώσω για τη μολόχα… σίγουρα το φαγητό σου έγινε πολύ πιο ευκολοχώνευτο, μπορούμε να βάζουμε μολόχα σε όλα τα φαγητά μας και ιδιαίτερα στο κρέας που το κάνει πιο εύπεπτο. Ακόμα σαν τσάι είναι ήπιο μαλακτικό για τη κοιλιά και τη δυσκοιλιότητα. Κάνει για τα τσιμπήματα από τη τσουκνίδα αλλά και εντόμων και για τέλος σαν κατάπλασμα μπορούμε να τη χρησιμοποιήσουμε όταν δεν έχουμε σύμφυτο…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  53. Εξαιρετικό άρθρο και χρήσιμο στις μέρες μας γιατί είχαμε ξεχάσει τι βγάζει η μάνα γη!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  54. Ανώνυμος15/3/13, 1:30 π.μ.

    Εύγε γενικά για τα θέματα σας. Ενδιαφέρον είναι και η Λαδανιά ή κονούκλα που βγαινει σε πολλά μέρη και έχει αντικαρκινικές ιδιότητες (για πρόληψη κυρίως). horche81@yahoo.gr

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  55. Το άρθρο είναι Βίβλος- δύο παρατηρήσεις. Πρώτον, μήπως γίνεται να το βγάλετε και σε βιβλίο γιατί αυτό που τρέχω στους αγρούς με το λαπτοπ είναι λίγο κάπως και δεύτερον, η φωτογραφίες είναι ο τρόπος που εμείς οι άσχετοι αναγνωρίζουμε το φυτό. Θα βοηθούσε τρελά αν ήταν πιο κοντινές! Χίλια ευχαριστώ- πάω να δω πως κάνουμε σαπούνι ελιάς τώρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  56. Ανώνυμος5/2/14, 9:02 μ.μ.

    Πολλή καλή δουλειά. Χρήσιμο για νέους αλλά και παλιούς τροφοσυλέκτες. Μπράβο. Ο Θεός να σας ευλογεί. Αργύρης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  57. Ανώνυμος11/3/14, 1:47 π.μ.

    Μπράβο πολύ καλή δουλειά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  58. Ανώνυμος3/2/18, 12:09 π.μ.

    εψαχνα να αγορασω ενα τετοιο βιβλιο και διατιθεται δωρεαν. ευχαριστω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  59. File moy yperoxi doyleia.Den exo pc me ellinikoys xaraktires.Sas grafo apo belgio.Edo den kseroyn tipote apo xorta.Omos mazeyo syxna opote brisko meros poy den exei skylia.Gia tis xortopites poy kano ginetai skotomos.Yparxei arage sporos na agoraso kai na fytepso sthn aylh moy;Tha ektimoysa kathe plhroforia.Eyxaristo gia tis plirofories.Parakalo synexiste na moiraeste tis gnoseis sas.Este yperoxoi kai ellines.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αναζητήστε το PELITI για σπόρους!

      Διαγραφή
    2. Προς αθηνα. Η κόρη μου στην Σουηδία μαζεύει ταραξάκο,λέγεται και πικροράδικο.Είναι εξαιρετικό για το συκώτι και τον διαβήτη,φυτρώνει παντού και ανάμεσα στους κήπους με γκαζόν.Οι ξένοι δεν ξέρουν από χόρτα.

      Διαγραφή
  60. Καλώς ήρθες στην παρέα μας Athina Kiosse
    Σπόροι υπάρχουν στα πιο καλλιεργήσιμα όπως βλίτο ραδίκια ζοχούς
    Θα βρεις εύκολα αν κάνεις μια αναζήτηση... να προσέξεις μόνο την ημερομηνία λήξης τους γιατί μερικά δεν φυτρώνουν για πολύ.
    Άλλος τρόπος είναι να μαζέψεις από τα άγρια που βρίσκεις όταν έχουν κάνει σπόρους...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  61. Ανώνυμος1/5/18, 9:59 μ.μ.

    Ένα φυτό με φύλλα υδροκοτύλης κ λουλουδάκια σειρά σε έναν όρθιο βλαστό, τι είναι; τρώγεται; φυτρώνει άγριο κ προπάντων στις άκρες των τοίχων.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. συνήθως στους τοίχους βγαίνει το περδικάκι, κάντε μια αναζήτηση google και πείτε μου αν είναι αυτό που εννοείτε

      Διαγραφή
  62. Υπάρχει και ένα άλλο εξαιρετικά νόστιμο που το κάνουμε σαλάτα.
    Λέγετει γαλατσίδα (ή αγαλατσίδα στην Κρήτη).
    Στο Γαλάτσι αττικής έχει πολλές! Μάλλον είναι ένα είδος ζοχού (τσόχου) μικρός αλλά με έντονη γεύση φρεσκάδας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  63. Ευχαριστούμε! Τά περισσότερα τά έτρωγα αλλά δέν θυμώμουν όλων τά ονόματα, ενώ άλλα δέν ήξευρα άν τρώγωνταν, πάντως τά γνώριζα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  64. Ευχαριστώ πολύ. Βρήκα την κφουλαχανίθρα στο Καρπενήσι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  65. Ευχαριστώ πολύ. Βρήκα την κφουλαχανίθρα στο Καρπενήσι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  66. ευχαριστουμε πολύ!Μερικά μοιάζουν τα άτιμα δεν μπορω να τα ξεχωρίσω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  67. Αγριοχορτα κράμπες πως ειναι;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  68. Ανώνυμος1/5/22, 7:08 μ.μ.

    Τα ραδίκια όταν είναι ανθισμένα είναι βρωσιμα? Μια απάντηση θα μου ήταν χρήσιμη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι΄είναι βρώσιμα,αν και συνήθως πρώτα κανουν ανθό και μετά φύλλα για να προλάβουν να πολλαπλασιασούν πριν τα φάνε τα πρόβατα,είναι η άμυνά τους.

      Διαγραφή
  69. Φίλε έχεις βάλει φώτο του αγριοραδικου /ταραξακου (κίτρινο άνθος) σε λάθος βοτάνι, στον ζοχο. Καλό θα ήταν να γνωρίζουν οι αναγνώστες ότι είναι άλλο βότανο το ταραξακο. Με άλλες ιδιότητες ταρακτικες...! Να είσαι καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σχόλια που δεν είναι σχετικά και δεν αποσκοπούν σε σοβαρή συζήτηση του συγκεκριμένου θέματος θα διαγράφονται. Παρακαλώ να γράφεται κόσμια και με Ελληνικούς χαρακτήρες.
Η ευθύνη των σχολίων ανήκει αποκλειστικά και μόνο στους σχολιαστές.

Σπόροι και φύτεμα