Γαιδουράγκαθο-Silybum marianum

Γαιδουράγκαθο-Silybum marianum Γαιδουράγκαθο-Silybum marianum

Οι φαρμακευτικές ιδιότητες και χρήσεις του γαϊδουράγκαθου

Επιστημονική ονομασία: Σίλυβο το μαριανό- Silybum marianum/Cardus
Οικογένεια: Σύνθετα (Compositae).
Άλλα ονόματα: Γαϊδουράγκαθο, κουφάγκαθο, κάρδος, σίλυβο το Μαριανό
Συγγενή είδη: Cnicus benedictus-αγιάγκαθο

Γαιδουράγκαθο-Silybum marianum Γαιδουράγκαθο-Silybum marianum

Περιγραφή
Διετές ακανθώδες φυτό που φθάνει σε ύψος το 1,5 μέτρο. Τα φύλλα του είναι πράσινα με χαρακτηριστικά άσπρα σημάδια σαν φλέβες και τα λουλούδια του έχουν χρώμα βυσσινί.

Φυσικό περιβάλλον και καλλιέργεια
Το γαιδουράγκαθο είναι φυτό ιθαγενές της Μεσογείου και φυτρώνει σε όλη την νότια Ευρώπη. Είναι αυτοφυές, ευδοκιμεί σε χερσότοπους αλλά και σε καλλιεργημένες εκτάσεις. Προτιμά τα ηλιόλουστα μέρη και τα καλά στραγκιζόμενα εδάφη. Πολλαπλασιάζετε εύκολα από μόνο του με τους σπόρους του και αντέχει μέχρι και τους -15 βαθμούς κελσίου.

Χρησιμοποιούμενα μέρη
Στη βοτανοθεραπευτική χρησιμοποιούνται κυρίως οι σπόροι από τα άνθη του, που μαζεύονται προς το τέλος του καλοκαιριού όταν ξεραθούν πλήρως. Και τα άλλα μέρη του φυτού χρησιμοποιούνται φαρμακευτικά αλλά έχουν χαμηλότερες περιεκτικότητες σε δραστικές ουσίες.

ΣΥΣΤΑΤΙΚΑ
Σιλυμαρίνη, τυραμίνη, ισταμίμη, κινικίνη, φλαβονικά γλυκοσίδια, άλατα νιτρικού οξέος, νιτρικό κάλιο και αιθέριο έλαιο.

Ιστορία και παράδοση
Σύμφωνα με την παράδοση τα λευκά σημάδια σαν φλέβες στα πράσινα φύλλα του, προκλήθηκαν όταν έπεσαν πάνω στο φυτό σταγόνες από το γάλα της Παρθένου Μαρίας και για αυτό πήρε το αγγλικό του όνομα milk thistle (γαλατοαγκάθι) ή Mary thistle (αγκάθι της Μαρίας).
Ο Διοσκουρίδης συνιστά το μέγα κενταύριον, ή σίλυβον για την επούλωση των πληγών.Τα κεφάλια από τα άνθη του τρώγονταν βραστά την άνοιξη πριν ανθίσουν όπως οι αγκινάρες και βοηθούσαν στη τόνωση του οργανισμού, το καθάρισμα του αίματος, την αποτοξίνωση του οργανισμού, αλλά και στην αύξηση της παραγωγής γάλακτος των γυναικών. Ακόμα χρησιμοποιούταν και για όλες τις ασθένειες της μελαγχολίας.

Θεραπευτικές δράσεις και χρήσεις του γαιδουράγκαθου

  • Στη σύγχρονη βοτανοθεραπευτική, το γαϊδουράγκαθο είναι το κύριο γιατρικό που χρησιμοποιείται στη προστασία του συκωτιού από λοιμώξεις, κατανάλωση αλκοόλ ή χημειοθεραπείες. Μπορεί να βοηθήσει στο να περιοριστούν οι βλάβες στο συκώτι αλλά και στην ανανέωση των κυττάρων του. Το γαϊδουράγκαθο χρησιμοποιείται στη θεραπεία της ηπατίτιδας, του ίκτερου και της κύρωσης του ύπατος.
  • Χορηγείται σε όλα τα προβλήματα της χοληδόχου κύστης καθώς αυξάνει την έκκριση και την ροή της χολής από το ήπαρ και της χοληδόχου κύστης.
  • Είναι αντίδοτο σε δηλητηριάσεις από μύκητες του γένους Amanita καθώς και από άλλες τοξίνες του περιβάλλοντος.
  • Χρησιμοποιείτε ακόμα σαν δυναμωτικό του εγκεφάλου και της μνήμης, σαν καταπραϋντικό στη καταρροή και στη πλευρίτιδα, αλλά και στη ψωρίαση.
  • Πρόσφατα ανακαλύφθηκε η αντικαρκινική, η νευροπροστατευτική αλλά και η καρδιοπροστατευτική του δράση λόγο της μείωση της χοληστερόλης που προκαλεί.
    Επιστημονικές αποδείξεις της σημαντικής αντικαρκινικής ιδιότητας του γαϊδουράγκαθου μπορείτε να βρείτε εδώ: https://www.sciencedaily.com/releases/2007/11/071114111149.htm

Φαγώσιμες χρήσεις

H ρίζα και τα φρέσκα νέα φύλλα του τρώγονται ωμά ή μαγειρεμένα αλλά πρέπει πρώτα να αφαιρεθούν οι αιχμηρές άκρες τους, το οποίο είναι αρκετά χρονοβόρο. Τα φύλλα είναι αρκετά παχιά και έχουν ήπια γεύση όταν είναι νέα, αλλά γίνονται πιο πικρά το καλοκαίρι με τη ζέστη. Μαγειρεμένα έχουν γεύση σπανακιού.

Τα κεφάλια του μπορούν να φαγωθούν όπως οι αγκινάρες πριν ανθίσουν, αλλά είναι πολύ πιο μικρά. Οι ξεφλουδισμένοι μίσχοι του τρώγονται ωμοί ή μαγειρεμένοι, είναι εύγευστοι και θρεπτικοί και μπορούν να χρησιμοποιηθούν όπως το σπαράγγι ή το ρεβέντι ή να προστεθούν σε σαλάτες. Τρώγονται καλύτερα την άνοιξη όταν είναι νέοι πριν σκληρύνουν. Οι ψημένοι σπόροι του είναι υποκατάστατο του καφέ.

Δοσολογία
Σε ένα φλιτζάνι βραστό νερό 1 κουταλάκι ξηρούς σπόρους 3 φορές την ημέρα.

Προφυλάξεις:
Το γαιδουράγκαθο, δεν παρουσιάζει τοξικότητα. Σε υψηλές και μακροχρόνιες δόσεις ίσως χρειαστεί συμπληρωματικά κάποιο σκεύασμα πλούσιο σε φυτικές ίνες, γιατί λόγω της χολαιρετικής δράσης του φυτού, μπορεί να ερεθιστεί ο εντερικός βλεννογόνος και να προκληθεί μικρή μάζα κοπράνων.
Πάντα χρησιμοποιείτε τα βότανα ή φυσικά σκευάσματα υπό την επίβλεψη ενός ειδικού ιατρού και ποτέ μόνοι σας με δική σας πρωτοβουλία.

Οι φυσικές θεραπείες και δεν αποτελούν υποκατάστατο ιατρικής περίθαλψης. Παρακαλούμε συμβουλευτείτε απαραιτήτως τον ιατρό σας για οποιοδήποτε θέμα υγείας και πριν την χρήση οποιουδήποτε βοτάνου ή θεραπείας.
Μην χρησιμοποιείτε ποτέ βότανα κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης μόνα τους ή σε συνδυασμό με άλλα φάρμακα, ακόμα και συμπληρώματα χωρίς την συνταγή ειδικού ιατρού.
Οι πληροφορίες που παρέχονται εδώ είναι καθαρά και μόνο για ενημερωτικό σκοπό. Η ιστοσελίδα δεν φέρει καμία ευθύνη για την χρήση των πληροφοριών.Διαβάστε τους όρους χρήσης.

Πηγές: Βοτανοθεραπεία - Andrew Chevallier
http://en.wikipedia.org, http://www.botanical.com

Διαβάστε ακόμη:Πηγές βιταμινών από βότανα

8 σχόλια:

  1. Ανώνυμος29/8/11, 2:51 μ.μ.

    Καλησπέρα και συγχαρητήρια για την αξιέπαινη προσπάθειά σας. Λόγω διάγνωσης λιπώδους διήθησης στο ήπαρ ξεκίνησα σωστό πρόγραμμα διατροφής το τελευταίο χρόνο με πολύ καλά αποτελέσματα. Θα ήθελα να ρωτήσω τα εξής (αν τα γνωρίζετε γιατί ο θεράπων ιατρός δεν τα γνώριζε): α) Υπάρχει αλληλέπιδραση του γαιδουράγκαθου με πράσινο τσάι
    (2 κούπες την ημέρα) και χαμομήλι(1 κούπα το βράδυ)? β) Πόσο χρόνο χρειάζεται να αφήσω τους σπόρους να βράσουν? Λογικά, ως αποτοξινωτικό, θα πρέπει να το πιω το πρωί πριν φάω ή πιω κάτι άλλο. Σας ευχαριστώ, Κώστας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλό είναι όλα τα εγχύματα (π.χ. τσάι, χαμομήλι) να μένουν σκεπασμένα 10-15 λεπτά πριν τα πιούμε . Διάβασε και εδώ http://www.ftiaxno.gr/2008/05/blog-post_7661.html
    Τα σκληρά μέρη των φυτών σπόροι, ρίζες καλό είναι να μουλιάζουν πριν βράζοντε, σε αποσταγμένο νερό από το προηγούμενο βράδυ.
    Γενικώς τα εγχύματα πρέπει να παρασκευάζονται σε καθαρό αποσταγμένο νερό.
    Τέλος καλό είναι να τα πίνουμε πρωί νηστικοί και 20-30 λεπτά πριν φάμε.

    Ένα καλό και απαραίτητο βιβλίο για το συκώτι είναι το "Καθαρισμός του ύπατος και της χολής" από τις εκδόσεις Διόπτρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ανώνυμος11/10/11, 7:46 μ.μ.

    Γεια!
    Θα ήθελα να ρωτήσω ποια είναι διαδικασία συλλογής και μεταποίσης των σπόρων. Κόβουμε το κεφάλι από τα γιαδουράγκαθα όταν έχουν ξεραθεί καλά και μετά απλά βγάζουμε του σπόρους από το κέντρο και τους αφήνουμε να ξεραθούν; επίσης υπάρχουν κάποια είδη αγκαθιού με τα οποία μπορεί κανείς να το μπερδέψει και μετά να έχει πρόβλημα; (στην κρήτη, νότιο ρέθυμνο, φαίνεται να υπάρχουν πολλά είδη.. Ευχαριστω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Τα φύλλα του γαιδουραγκαθου πως μπορώ να τα χρησιμοποιήσω; Μόνο ωμα και σε φαγητά ή μπορώ να τα βρασω και να πιω το ζουμί;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τα νέα μικρά φυλλαράκια τρώγονται εύκολα γιατί δεν έχουν αγκαθάκια στις άκρες, στα μεγαλύτερα πρέπει να ξέρεις και να κάνεις οριζόντιες τομές στο μεγάλο φύλλο, όταν μεγαλώσει πολύ πλέον τρώγεται ο βλαστός του αν ξεφλουδιστεί...
      τώρα σαν βότανο θα του προτιμούσα σαν κρύο έγχυμα όπως τα φύλλα της αγκινάρας...

      Διαγραφή
  5. Ευχαριστουμε για την ενημερωση ειτε αφορα φυτα η δενδρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Η γυναίκα μού είχε πρόβλημα μέ τόν υποθυροειδή τής καί τήν ίασα μέ τό κόχλασμα γαειδουράγκανθου, αυτόν οπού έχει πόα υψηλή, έπαιρνα τά άνθη μαζύν μέ τό μίσχον καί ένα κομμάτι κοτσάνι. Δέν πρόλαβε νά πάρει παρασκευαστικά φάρμακα. Έναν μπρίκκι τουλάχιστον καθημερινώς ήτοι 2,5 ποτήρια τήν ημέρα. Έχει μία ωραία πικρή γεύση δι' όσους αρέσκονται σέ πικρά τύποις τζιήν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. ηθελα να ρωτησω ποσο καιρο διατηρουνται οι σποροι γαιδουραγκαθου. Αν πχ διατηρουνται δσε σωστες συνθηκες υπαρχει ημερομηνια ληξης?

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σχόλια που δεν είναι σχετικά και δεν αποσκοπούν σε σοβαρή συζήτηση του συγκεκριμένου θέματος θα διαγράφονται. Παρακαλώ να γράφεται κόσμια και με Ελληνικούς χαρακτήρες.
Η ευθύνη των σχολίων ανήκει αποκλειστικά και μόνο στους σχολιαστές.

Σπόροι και φύτεμα