Μελισσόχορτο: Φαρμακευτικές ιδιότητες και καλλιέργεια

Μελισσόχορτο: Μ. officinalis

Οι φαρμακευτικές ιδιότητες του μελισσόχορτου

ή μελισσόφυλλο, το οποίο μερικοί το αποκαλούν «μελίσσαινα», επειδή το φυτό αρέσει στις μέλισσες. Τα φύλλα και οι βλαστοί του μοιάζουν με τη βαλωτή, είναι όμως αυτά πιο μεγάλα και πιο λεπτά, όχι όμως τόσο χνουδωτά, και με μυρωδιά κίτρων.

  • Όταν τα φύλλα του πίνονται μαζί με κρασί και γίνουν κατάπλασμα, ενδείκνυνται σε όσους έχουν τσιμπηθεί από σκορπιό και αράχνη και σε όσους έχουν δαγκωθεί από σκύλο και το αφέψημά τους με εξωτερικές πλύσεις ενδείκνυται στις ίδιες περιπτώσεις.
  • Είναι κατάλληλο και για ατμόλουτρα για την πρόκληση της έμμηνου ρύσεως, για πλύσεις του στόματος, στους πονόδοντους και για κλύσμα στη δυσεντερία.
  • Τα φύλλα, όταν πίνονται με σόδα, βοηθούν τους δηλητηριασμένους από μανιτάρια και όσους έχουν κολικούς, ενώ σε μαντζούνι βοηθούν όσους έχουν άσθμα.
  • Ως κατάπλασμα μαζί με αλάτι, διαλύουν τα οιδήματα των αδένων του λαιμού και καθαρίζουν τα έλκη, ενώ σταματούν και τους πόνους όσων έχουν αρθριτικά, αν τεθούν ως κατάπλασμα.

    Πηγή: Διοσκουρίδης-Περί ύλης Ιατρικής Γ

Μέλισσα (Melissa L.) Δικότυλον τής οικογένειας τών Χειλανθών ή Λαμττιατών (Labiatae) μέ 4 περίπου είδη οίκουντα τήν Ευρώπην, τήν Άσίαν καί τήν Αφρικήν.
Πολυετείς πόαι πολύκλαδοι, φρυγανώδεις μέ φύλλα πλατέα, αντίθετα. Άνθη λευκά ή κιτρινωπά ή ροδίζοντα κατά μασχαλιαίους σπονδύλους, μέ κάλυκα κωδωνοειδή καί στεφάνην μακράν, κυρτήν, εύρυνομένην εις τά χείλη, γυμνήν έσωτερικώς, δίχειλον μέ τό άνω χείλος δρθιον, άκρόκοιλον καί τό κάτω άπλωτόν, τρίλοβον. Στήμονες 4 διδύναμοι, ανιόντες καί συνεστώτες ύπό τό άνω χείλος. Στύλος δισχιδής εις τήν κορυφήν. Κάρυα 4 λεΐα. Φυτά μελιγόνά. Κοινότερον είδος άπαντών καί παρ’ ήμΐν.

Μελισσόχορτο-Μ. officinalis

Μ. η φαρμακευτική (Μ. officinalis L., Μ. altissima Sibth., γαλλιστί Citronelle, αγγλιστί Baume).
Φρυγανώδης πόα 30-80 έκ., μέ βλαστόν πολύκλαδον, μέ γλυκεΐαν οσμήν λεμονιού. Φύλλα μεγάλα, ωοειδή, έμμισχα, άδρώς πριονωτά. ’Άνθη λευκά ή ροδίζοντα, άνά 6-12 κατά μασχαλιαίους μονοπλεύρους, σπονδύλους, πολύ βραχυτέρους τών φύλλων. Κάλυξ τριχωτός, κωδωνοειδής, μέ 13 νευρώσεις, μέ σωλήνα κυρτόν, ανιόντα, μέ άνω χείλος όρθιον, ολίγον δισχιδές, τό κάτω μέ 3 λοβούς άνίσους. Στήμονες 4 διδύναμοι.

Είδος ποικΐλλον, μέ βλαστόν καί φύλλα τριχωτά τριχωτή (var. viilosa Benth., Μ. cordifolia PersJ.
Εις θαμνοτόπους, δάση, φράκτας από του κατωτέρου μέχρι τοΰ ορεινού υψομέτρου, πανταχου τής Ελλάδος, τό κοινώς μέλισσα, μελισσάκι, μελισσοβότανο, μελισσόχορτο, κιτροβάλσαμο, κοσμητικόν, άρωματικόν μελιγόνον καί φαρμακευτικόν φυτόν παρέχον τά τών φαρμακοποιών φύλλα μελίσσης ή πόαν Μελίσσης (Folia Melissae ή Herba Melissae), άτι να θεωρούνται τονωτικά, άντισπασμωδικά καί ορεκτικά προϊόντα, χάρις εις τό έν αυτοίς ένεχόμενον αίθέριον, κίτροσμον έλαιον.

Χρησιμοποιούνται κυρίως ύπό μορφήν αφεψήματος 8-20 γραμ. κατά λίτρον ύδατος, κατά τής ανορεξίας ως καί τών νευρικών παθήσεων καί δη σπασμών, ύποχονδρίας, υστερίας, ιλίγγων ως καί τών χρονιών κατάρρων τών ενηλίκων, τό ύγρόν άσθμα, τούς ρευματισμούς καί του μετεωρισμού.

Σημαντική επίσης χρήσις του αιθέριου τής Μελίσσης έλαίου γίνεται εις τήν άρωματοποιΐαν καί τήν κατασκευήν ήδυπότων, ως τών παρά τοΐς Γάλλοις eau de melisse des Carme-, καί chartreuse, eau d’argent ϋδωρ του άργύρου (Aqua di argentoj, εις τό όποιον προστίθεται άψίνθιον διά νά λάβη τό ζωηρόν πράσινον χρώμα.

Μελισσόχορτο-Μ. officinalis

Μελισσόχορτο: καλλιέργεια

Ευδοκιμεί εις βαθείας, νοτεράς, ουχί όμως ύγράς, ιδίως άλλουβιακάς, γονίμους γαίας και προσανατολισμόν μεσημβρινόν, ήλιόλουστον.
Πολλαπλασιάζεται διά σποράς ή διά παρασπάδων την άνοιξιν ή τό φθινόπωρον. Ή έκμετάλλευσις της φυτείας διαρκεΐ συνήθως επί τετραετίαν, διότι ή άπόδοσις μετά τό τέταρτον έτος δεν είναι ικανοποιητική καί τό όγδοον έτος σταματά σχεδόν όλοσχερώς από ποιοτικής τούλάχιστον άπόψεως.

Η συγκομιδή των ψύλλων γίνεται προ τής έκπτύξεως των άνθέων, ότε έχουν γλυκύ άρωμα κίτρου, ενώ μετά τήν έκπτυξιν και τον μαρασμόν αυτών έχουν έλαψρώς κορεώδη, ούχί εύχάριστον οσμήν.
Ή εις φύλλα άπόδοσις κυμαίνεται από 1500-2000 κιλά τό στρέμμα, η εις αίθέριον δε έλαιον εις 16%, του χλωρού και 80% του ξηρού αυτών βάρους. Ή συλλογή σκόπιμον νά γίνεται εις ήλιολούστους ήμέρας μετά τήν προϊινήν πάχνην, διότι ή ύγρά χλόη μελανίζει, ή ξήρανσις δέ αυτής νά γίνεται εις άεριζόμενον, σκιερόν ύπόστεγον.

Εις τό είδος τούτο άναψέρεται άναμφιβόλως τό μελισσόφυλλον του θεοφράστου (Φυτών Ιστορία 1, 6, 1, 4) καί του Διοσκορίδου (III, 103), ώς καί τά μελίτταινα καί μελίτταιον του ίδίου.

Πηγή: Εικονογραφημένον Βοτανικόν-Φυτολογικόν Λεξικόν-Δημητρίου Σ. Καββαδά-Τόμος Στ’

Μελισσόχορτο-Μ. officinalis

Μελισσόχορτο-Μ. officinalis

Πηγή: Βοτανική Πρακτική–Διονύσιου Πύρρου του Θετταλού

Σύγχρονες χρήσεις του μελισσόχορτου

Μελισσόχορτο: Ένα βάλσαμο για το μυαλό!

Τι λέει η παράδοση: Η melissa officinalis ή αλλιώς μελισσόχορτο, είναι μέλος της οικογενείας του δυόσμου. Εκατοντάδες χρόνια πριν, οι άνθρωποι ανακάλυψαν τη θαυματουργή δράση του σε προβλήματα άγχους, μειωμένης μνήμης, αϋπνίας και δυσπεψίας. «Είναι αποτελεσματικό κατά των δαγκωμάτων από ζώα, βοηθάει στην καλή λειτουργία της καρδιάς και διώχνει μακριά κάθε μελαγχολία και στεναχώρια», έγραφε κατά τους Ελισαβετιανούς χρόνους (1597) ο βοτανολόγος John Gerard.

Τι αποκαλύπτει η έρευνα: «Πρόκειται τις προσεχείς μέρες να υποβληθείς σε κάποιο τεστ, έχεις μία παρουσίαση ή κάποια άλλη διαδικασία που σε γεμίζει με άγχος; Όπως συνέβαινε και τα παλιά χρόνια, ένα ρόφημα από μελισσόχορτο θα σε βοηθήσει να κοιμηθείς βαθιά το προηγούμενο βράδυ και να είσαι ήρεμη και συγκεντρωμένη τη μεγάλη στιγμή», διαβάζουμε σε άρθρο του 2003, που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό Neuropsychopharmacology.
Οι ερευνητές επίσης θεωρούν το φυτό αυτό πολύ δραστικό σε περιπτώσεις πανικού. «4 εβδομάδες αρωματοθεραπείας με μελισσόχορτο σε ασθενείς με σοβαρή άνοια έχουν αποτέλεσμα τη μείωση της σύγχυσης και της ταραχής που τους καταλαμβάνει», αναφέρει μελέτη του 2002 στην επιθεώρηση Journal of Clinical Psychiatry, ενώ «4 μήνες θεραπείας με αλκοολούχο βάμμα του φυτού δρα πολύ αποτελεσματικά σε ασθενείς με Alzheimer», σύμφωνα με άρθρο του 2003 στο Journal of Neurology, Neurosurgery and Psychiatry.

Το βάλσαμο του μελισσόχορτου φαίνεται ότι ηρεμεί τον υπερκινητικό θυρεοειδή αδένα (ασθένεια Grave), σύμφωνα με τον Eric Yarnell, ND, επίκουρο καθηγητή Βοτανολογίας στο Bastyr University. Επίσης πολύ σημαντική είναι η συμβολή του στην καταπολέμηση των ιών, ενώ η αντιβακτηριακή και αντιισταμινική του δράση το καθιστά άριστη θεραπεία για μολύνσεις και αλλεργίες.

Πώς θα ωφεληθείς: Σύμφωνα με τη Βοτανολόγο Linda Different Cloud, PhD, μέλος του τμήματος Εθνοβοτανολογίας του Montana State University, για να λάβεις τις ευεργετικές ιδιότητες του μελισσόχορτου, μπορείς να κάνεις τα εξής: ρίξε 20 πρέζες ξεραμένου φυτού σε ένα λίτρο νερό και πιες 2-4 φλιτζάνια τη μέρα (καταπολεμά τους πόνους της περιόδου) ή φτιάξε αφέψημα με μια μικρή χούφτα βοτάνου σε ένα λίτρο νερό (2 φλιτζάνια τη μέρα για ημικρανίες, ιλίγγους).
Ακόμη, για εξωτερική χρήση (λοσιόν, κολπικές πλύσεις, κ.ά.), θα χρειαστείς 1 και 1/2 χούφτα βοτάνου σε 1 λίτρο νερό.

Προσοχή: Αν λαμβάνεις αγωγή για το θυρεοειδή, συμβουλέψου το γιατρό σου, καθώς το βότανο μπορεί να επηρεάσει τη δοσολογία.

Πηγή:preventionmag

Τα λιωμένα φύλλα μπορούν να τριφθούν στο δέρμα, δρώντας ως εντομοαπωθητικό.

Ρόφημα από φύλλα μελισσόχορτου θεωρείται ότι έχει αντισπασμωδική, αντιφλεγμονώδη και αντιοξειδική του δράση και δρα ως τονωτικό του κυκλοφορικό συστήματος και της καρδιάς.

Έχει δειχθεί ότι έχει αντιμικροβιακή δράση, αν και αυτή είναι πολύ πιο ασθενής από ότι άλλων φυτών.

Έχει χρησιμοποιηθεί για να αντιμετωπιστεί η αϋπνία και διάφορες πεπτικές διαταραχές. Τέλος έχει δειχθεί ότι βελτιώνει την πνευματική διαύγεια και την μνήμη και έχει βοηθήσει σε μικρό αριθμό κλινικών δοκιμών ανθρώπους που πάσχουν από ήπια συμπτώματα της νόσου Αλτσχάιμερ.

Το μελισσόχορτο έχει επίσης δειχθεί ότι διαθέτει ηρεμιστική δράση, καθώς μία έρευνα έδειξε ότι μειώνει το άγχος, αν και ο συγγραφέας της είπε ότι χρειάζεται επιπλέον έρευνα. In vitro έρευνες έδειξαν ότι δρα ανασταλτικά στην τρανσαμινάση του GABA, γεγονός που μπορεί να εξηγήσει την δράση του ως ηρεμιστικό. Το υπεύθυνο συστατικό φαίνεται να είναι το ροσμαρινικό οξύ.

Το μελισσόχορτο επίσης έχει αντιθυρεοειδοτροπική δράση, καθώς είναι ανταγωνιστικός αναστολέας του υποδοχέα της TSH. Με αυτό το τρόπο το μελισσόχορτο μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την θεραπεία του σύνδρομο Γρέιβις και τον υπερθυρεοειδισμού.

[Πηγή Wiki]

Περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να βρείτε και εδώ:
http://longwoodherbal.org/lemonbalm/lemonbalm.pdf

Προφυλάξεις
Πάντα χρησιμοποιείτε τα βότανα υπό την επίβλεψη ενός ειδικού ιατρού και ποτέ μόνοι σας. Μην χρησιμοποιείτε βότανα κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης, σε συνδυασμό με άλλα φάρμακα ακόμα και συμπληρώματα χωρίς την γνώμη ιατρού. Οι φυσικές θεραπείες και τα βότανα δεν αποτελούν υποκατάστατο ιατρικής περίθαλψης.
Οι πληροφορίες που παρέχονται είναι καθαρά και μόνο για ενημερωτικό σκοπό.
Η σελίδα δεν φέρει καμία ευθύνη: Διαβάστε τους όρους χρήσης

Διαβάστε ακόμη:Δεντρολίβανο-Rosmarinus-officinalis

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σχόλια που δεν είναι σχετικά και δεν αποσκοπούν σε σοβαρή συζήτηση του συγκεκριμένου θέματος θα διαγράφονται. Παρακαλώ να γράφεται κόσμια και με Ελληνικούς χαρακτήρες.
Η ευθύνη των σχολίων ανήκει αποκλειστικά και μόνο στους σχολιαστές.