Συστατικό στις καυτερές πιπεριές μπορεί να «νικήσει» τον καρκίνο του πνεύμονα

Η καψαϊκίνη είναι υπεύθυνη για την εκρηκτική γεύση στις καυτερές πιπεριές (τσίλι). Τώρα, μια νέα μελέτη αναφέρει ότι η καψαϊκίνη μπορεί να είναι ευεργετική και για τους ασθενείς με μια ιδιαίτερα επιθετική μορφή καρκίνου του πνεύμονα.

Συστατικό σε πασίγνωστη τροφή μπορεί να «νικήσει» τον καρκίνο του πνεύμονα.

Δεν είναι μυστικό ότι οι καυτερές πιπεριές (τσίλι) είναι συνώνυμες με τις καυτερές, πικάντικες γεύσεις. Ωστόσο, πολλοί μπορεί να μην γνωρίζουν ότι εάν περιείχαν την ουσία καψαϊκίνη, οι πιπεριές τσίλι θα είχαν γεύση όπως οποιοδήποτε άλλο ήπιο λαχανικό.

Η καψαϊκίνη είναι υπεύθυνη για την εκρηκτική γεύση στις πιπεριές τσίλι. Τώρα, μια νέα μελέτη αναφέρει ότι η καψαϊκίνη μπορεί να είναι ευεργετική και για τους ασθενείς με μια ιδιαίτερα επιθετική μορφή καρκίνου του πνεύμονα.

Αυτάρκεια της Ελλάδας σε φυτικά προϊόντα και παραγωγή

Το ποσοστό αυτάρκειας σε φυτικά προϊόντα στη φυτική παραγωγή ανέρχεται κατά μέσο όρο στο 99,8% περίπου, αλλά διαφοροποιείται μεταξύ επιμέρους κατηγοριών προϊόντων, όπως τα δημητριακά, όπου η αυτάρκεια ανέρχεται στο 82% περίπου, με το χαμηλότερο ποσοστό να καταγράφεται στο μαλακό σιτάρι (32%) και το υψηλότερο στο ρύζι (171%). Στο ελαιόλαδο και τις ελιές η αυτάρκεια εμφανίζει υψηλό ποσοστό, καθώς η χώρα παραμένει έντονα εξαγωγική στα δύο αυτά προϊόντα. Στο κρασί το ποσοστό αυτάρκειας ανέρχεται στο 108,12%.

1ο Πανελλήνιο συνέδριο παραδοσιακής Ελληνικής λαϊκής ιατρικής

Το συνέδριο αυτό έρχεται για να αναδείξει ξεχασμένες γνώσεις απλής λαϊκής σοφίας, απλής λαϊκής ιατρικής, οι οποίες θα βοηθήσουν τα μέγιστα στην διαχείριση των σημερινών και των μελλοντικών ασθενών. Κάθε πολύτιμη λαϊκή γνώση για την επιβίωση του ανθρώπου, μπορεί ν’ αποδειχθεί ιδιαίτερα ωφέλιμη στις κρίσιμες εποχές που ζούμε.

Πρέπει ν’ αξιοποιήσουμε αυτό το απέραντο θησαυροφυλάκιο λαϊκής σοφίας που κουβαλάει μέσα της η λαϊκή Ιατρική του τόπου μας, η Παραδοσιακή Ελληνική Ιατρική. Ο λόγος του Ιπποκράτη μπορεί να διαλύσει τα σκοτάδια του φόβου και να ξαναφέρει το φως στην σκέψη και την καρδιά μας.

300 ημέρες μόνος

300 ημέρες επιβίωση μόνος σε ένα νησί

Είναι μια αληθινή ιστορία επιβίωσης για 300 ημέρες μεταξύ της ερημιάς και της μοναξιάς.

Για να να χτίσει ένα καταφύγιο και να εξημερώσει έναν άγριο χοίρο, ο Xavier Rosset, ο Ελβετός Ροβινσώνας Κρούσος, πέρασε το 2008 σχεδόν 10 μήνες στην Tofua, ένα νησί στον Ειρηνικό Ωκεανό με μία μανσέτα και ένα ελβετικό μαχαίρι, χωρίς να χρησιμοποιήσει την κατασκευή που εγκατάληψαν οι τελευταίοι κάτοικοι.

Μετά από περισσότερο από ένα μήνα στο νησί ήμουν σε θέση να επιβιώσω και να οργανώσω τα απαραίτητα... Απομένει μόνο ένα πρόβλημα... η έλλειψη ανθρώπινης επαφής...
αυτό που συνειδητοποιώ τώρα είναι ότι αρχίζω να νιώθω μόνος
γιατί δεν έχω κανέναν να μιλήσω, δεν έχω κανέναν να αλλάξω γνώμη και μετά μιλάω στον εαυτό μου, αλλά πάντα συμφωνώ μαζί μου και αυτό δεν είναι διασκεδαστικό...

Μετά από 3 λεπτά, δεν θα είστε πρόθυμοι να φύγετε από την οθόνη σας.

Διάσωση παλιών ποικιλιών οπωροφόρων δέντρων & δασικών καρπών

Διαδικτυακή κουβέντα στο πλαίσιο του προγράμματος του eco-variety για τον εντοπισμό, την ταυτοποίηση και την αναπαραγωγή, αυτοχθόνων δασικών ποικιλτών καρποφόρων θάμνων και παλιών ποικιλιών οπωροφόρων δένδρων.

Συζητούν οι: Νίκος Νικήστιανης διδ. Βιολογίας (Συστάδα), Παναγιώτης Σαινατούδης (ιδρυτής του ΠΕΛΙΤΙ), Αντώνης Καράγιωργας (βιοχημικός)
Συντονίζει: Νίκος Μισυρλής (Agriherb)

Χρήσιμα εργαλεία και κατασκευές στο αγρόκτημα

Το Αντιδραστήριο της ΕΡΤ3, ταξιδεύει στα ορεινά Τζουμέρκα και συναντά την κοινότητα των Tzoumakers.

Νέοι επιστήμονες και κάτοικοι της περιοχής συνεργάζονται ισότιμα, πάνω στις ανοιχτές τεχνολογίες και κατασκευάζουν τα δικά τους εργαλεία, χαμηλού κόστους, που είναι προσαρμοσμένα στις δικές τους ανάγκες στην αγροτική παραγωγή μικρής κλίμακας και τον οικοτουρισμό.

Μάλιστα, δημιούργησαν συμμετοχικά ένα εργαστήριο με τον απαραίτητο εξοπλισμό και ήδη έχουν κατασκευάσει τα πρώτα εργαλεία, τα οποία μοιράζονται αγρότες της περιοχής. Οι Tzoumakers μιλούν στην εκπομπή για τις ανοιχτές τεχνολογίες, τα ψηφιακά κοινά, τη συλλογική ενδυνάμωση από τον εκδημοκρατισμό της πληροφορίας και τον σημαντικό αντίκτυπο που μπορούν να έχουν για έναν άλλο τρόπο παραγωγής και κοινοτικής ζωής.

Πατέρα… Αφού ήρθαμε στη ζωή για να πεθάνουμε, γιατί ήρθαμε;

• Πατέρα... Αφού ήρθαμε στη ζωή για να πεθάνουμε, γιατί ήρθαμε;
• Όχι για να πεθάνουμε, Ίκαρε. Καθόλου. Ήρθαμε για να χαρούμε το δώρο της ζωής και κατόπι να φύγουμε, για να ‘ρθουν να το χαρούν κι άλλοι. Γι’ αυτό πρέπει να πούμε στη ζωή «ευχαριστώ» για το πολύτιμο δώρο της.
• Μα πως; Με τι τρόπο;
• Κάνοντάς την ομορφότερη. Αυτή είναι η πληρωμή μας. Και το χρέος μας:
  Να κάνουμε, αυτούς που θα έρθουν, να ζουν με πιο πολλά γέλια παρά με δάκρυα. Να αραδιάζουν πιο πολλά τραγούδια παρά βογκήματα.
  Ήρθαμε μόνοι, ζήσαμε μόνοι, θα φεύγαμε μόνοι..Τι αξία έχει αυτό; Είναι ίδιο σαν να μην ήρθαμε...
• Άμα ανακαλύψεις την ομορφιά και δεν την παρουσιάσεις... άμα ανακαλύψεις την αλήθεια και τη σκεπάσεις.. άμα ανακαλύψεις το δίκαιο και το κρύψεις... τότε τι άνθρωπος είσαι;
• Πως την πλήρωσες τη ζωή;
  Απολαμβάνοντάς την μόνο; Τότε, δε γεννήθηκες.
  ΜΕΝΕΛΑΟΣ ΛΟΥΝΤΕΜΗΣ