Ελιά και παράδοση: παροιμίες, αινίγματα, ποιήματα
ΠΑΡΟΙΜΙΕΣ
•Η ελιά κρασί δε βγάζει.
•Πέρασε της ελιάς τα φαρμάκια.
•Του χάρισαν της ελιάς το μέσα και του αβγού το απ’ έξω.
•Λάδι βρέχει κάστανα χιονίζει.
•Κλήμα του χεριού σου κι ελιές απ’ τον παππού σου.
•Η ελιά είναι κυρά κι όποτε θέλει κάνει.
•Ξεφόρτωσέ την, την ελιά να σε φορτώσει λάδι.
•Βάλε ελιά για το παιδί σου και συκιά για τη ζωή σου.
•Απ’ τον θέρο ως τις ελιές δεν απολείπουν οι δουλειές.
•Έχουμε ελιές και ελήδια έχουμε κι αγρηλίδια.
•Του έβγαλε το λάδι.
•Μη ρίχνεις λάδι στη φωτιά.
ΑΙΝΙΓΜΑΤΑ
Δεν πεθαίνει κι αν περάσουν χρόνια εκατό και χίλια.
Μας χορταίνει μας φροντίζει μας ανάβει τα καντήλια. Τι είναι;
Στα δέντρα πάνω κρέμεται στις εκκλησιές κοιμάται
Και τα χρυσά της κόκαλα μες στη φωτιά τα βάζω. Τι είναι;
Από κλαδάκι κρέμεται, στην αγορά πουλιέται
Το εξωτερικό της τρώγεται, το μέσα της πετιέται. Τι είναι;
Μάνα και θυγατέρα έχουν το ίδιο όνομα. Τι είναι;
ΠΟΙΗΜΑΤΑ
Η ελιά- Κωστής Παλαμάς
Είμαι του ήλιου η θυγατέρα
Η πιο απ’όλες χαϊδευτή,
Χρόνια η αγάπη του πατέρα
Σ’αυτόν τον κόσμο με κρατεί.
Όσο να γύρω νεκρωμένη
Αυτόν το μάτι μου ζητεί.
Ειμ’ η ελιά η τιμημένη.
Όπου κι αν λάχω κατοικία
Δε μ’ απολείπουν οι καρποί,
ως τα βαθειά μου γηρατεία
Δε βρίσκω στη δουλειά ντροπή..
Μ’έχει ο Θεός ευλογημένη
Κι είμαι γεμάτη προκοπή.
Ειμ’ η ελιά η τιμημένη.
Φρίκη ερημιά νερό σκοτάδι
Τη γη εθάψαν μια φορά Εμε,
ζωής φέρνει σημάδι Στο Νώε η περιστερά.
Όλης της γης ειχα γραμμένη
Την ομορφάδα, τη χαρά.
Ειμ’ η ελιά η τιμημένη.
Εδώ στον ίσκιο μου αποκάτου
Ηρθ’ ο Χριστός ν’ αναπαυθεί
Κι ακούστήκ’ η γλυκιά λαλιά του
Λίγο προτού να σταυρωθεί.
Το δάκρυ του δροσιά αγιασμένη
Έχει στη ρίζα μου χυθεί.
Ειμ’ η ελιά η τιμημένη.
Και φως πραότατο χαρίζω
Εγώ στην άγρια τη νυχτιά
Τον πλούτο πια δε τον φωτίζω
Συ μ’ευλογείς φτωχολογιά.
Κι αν απ’ τον άνθρωπο διωγμένη
Φέγγω μπροστά στην Παναγιά.
Ειμ’ η ελιά η τιμημένη.
Οδυσσέας Ελύτης
Ε, σεις στεριές και θάλασσες
τ’ αμπέλια κι οι χρυσές ελιές
ακούστε τα χαμπέρια μου
μέσα στα μεσημέρια μου.
Σ’ όλους τους τόπους κι αν γυρνώ
μόνον ετούτο αγαπώ.
Διαβάστε ακόμη:’Αστοιχείωτοι είμεθα όλοι...
Η θειά μου, θειά μου, η Κάλαινα
ΑπάντησηΔιαγραφήη αγεροκουνούσα,
που στους ανέμους κάθεται
και στις εκκλησιές κοιμάται
και τ'άγια της κούκκαλα
χοίροι τα κουκαλούνε
καλημέρα σας βρήκα μεσο ενός άλλου μπλογκ. πολύ ενδιαφέρον το μπλογκ σας με ωραία θέματα . θα ήθελα να γίνω μέλος σας (αναγνώστρια) αλλά θα περιμενω πρώτα απάντηση σας. συγνώμη αν ενοχλώ. θα μπορούσα να αναδημοσιεύω απο σας στο μπλογκ μου; βρηκα ενδιαφεροντα εδω μέσα. (πηγή θα βάζω το μπλογκ σας) Ευχαριστώ
ΑπάντησηΔιαγραφήΔελφινάκι καλώς ήρθες στη παρέα μας, αναδήμοσίευσε ότι σου αρέσει και ευχαριστούμε για τα καλά λόγια
ΑπάντησηΔιαγραφήευχαριστώ για την άμεση απάντηση
ΑπάντησηΔιαγραφήθα φροντίσω εντος της ημέρας να γίνω και επισημα μελος αναγνωστρια..καλως βρεθηκαμε..θα χαρω να σας βλεπω και εγω στο δικο μου μπλογκ αν θελετε να γινετε μελος και να τα λεμε με σχολιασμο στις αναρτησεις