Η παραδοσιακή καλλιέργεια λαχανικών και τα μυστικά της

Η παραδοσιακή καλλιέργεια λαχανικών

Τα μυστικά της παραδοσιακής καλλιέργειας λαχανικών

«Εμένα το χωράφι ήταν το επάγγελμά μου, το χόμπι μου, η ψυχαγωγία μου, το καφενείο μου, όλα. Δουλειά ήταν, αγγαρεία δεν ήταν.»

Ο κ. Γιώργος Κηπουρός, όνομα και πράμα, χωρίς να το συνειδητοποιεί, περιγράφει με δυο απλά λόγια μια ζωή γεμάτη απλότητα και σοφία, γεμάτη αλήθεια.
Ήρθε από τις Σέρρες στη Λευκάδα για να μοιραστεί την 50χρονη εμπειρία του μαζί μας, χωρίς να υπολογίζει κόπο και έξοδα.
«Εγώ νόμιζα πως όλοι έτσι καλλιεργούσαν, επειδή ήταν εύκολο για μένα, νόμιζα πως όλοι έτσι έκαναν. Όταν κατάλαβα πως οι άλλοι παιδεύονται με ραντίσματα, φάρμακα, λιπάσματα, κοπριές, εντύπωση μ’ έκανε. Κάποτε με ανακάλυψαν οι οικολόγοι και μου είπαν αυτά όλα να τα γράψω και να τα λέω, μαζί μου να μην τα πάρω…»

Κηπουρός για 50 χρόνια - σταμάτησε τώρα να καλλιεργεί για λόγους υγείας- κατάφερε να παράγει λαχανικά υψηλής ποιότητας, εφαρμόζοντας μια πολύ απλή μέθοδο, που ο ίδιος υιοθέτησε, απόσταξη προσεκτικής παρατήρησης της φύσης.

«Όταν ξεκίνησα, έβαλα ένα στοίχημα με τον εαυτό μου, να πετύχω να καλλιεργώ χωρίς τίποτα, με φυσικό τρόπο, και αν δεν τα κατάφερνα θα άλλαζα επάγγελμα. Τελικά το στοίχημα αυτό το κέρδισα…»

Με την παρατήρηση και τις συχνές δοκιμές, με λάθη και αποτυχίες, τελικά βγήκε ένα καλό αποτέλεσμα: λαχανικά με αυθεντική γεύση, πλούσια παραγωγή χωρίς πολύ κι άσκοπο κόπο και έξοδα, χαμηλό δηλαδή κόστος, και το χωράφι πάντα αειφόρο και ακμαίο.

Στο κτήμα του στις Σέρρες, ο κόσμος πήγαινε να ψωνίσει με κλειστά τα μάτια. Η παρουσία του και μόνο αποτελούσε εγγύηση για τη γνησιότητα των προϊόντων.

«Το φυτό είναι σαν να έχεις υιοθετήσει ένα παιδί. Δε φύτρωσε μόνο του. Εμείς που το φυτέψαμε, εμείς είμαστε υπεύθυνοι γι’ αυτό. Πρέπει να αφουγκραστούμε, πότε θέλει νερό, πότε ζέστη, πότε δροσιά. Παιδί μας είναι…»

Η μέθοδός του, απλή κι άλλο τόσο σοφή. Το χώμα δεν σκάβεται ποτέ πολύ βαθιά, ενσωματώνεται πάντα η οργανική ύλη, και προσέχουμε πολύ τα

ποτίσματα. Το φυτό δεν πρέπει να διψάσει, πρέπει να προβλέψουμε όταν διψάσει να έχει νερό. Οι ασθένειες και οι προσβολές από έντομα και μύκητες, είναι δείγματα των δικών μας λαθών, και μόνο αυτό.

«Ήθελα να πετύχω με δοκιμές. Με παρατήρηση. Δε μ’ ενδιέφερε το αποτέλεσμα. Ούτε γεννήθηκα μ’ αυτά που ξέρω. Τα έμαθα σιγά, σιγά, μου πήρε 50 χρόνια. Αποτύγχανα και χαιρόμουνα, γιατί ήξερα ότι απ’ αυτό θα βγάλω, θα μάθω. Σκοπός μου ήταν πάντα το σωστό και υγιεινό προϊόν. Ό,τι πάρει ο πελάτης να είναι καθαρό και υγιεινό. Να έχει την αυθεντική γεύση, να είναι νόστιμο, να μένει ο άλλος ευχαριστημένος. Να έχω τη συνείδησή μου καθαρή. Έτσι έκανα και δε μ’ ένοιαζε τίποτα άλλο.»

Πολύ σημαντικό για τις καλλιέργειες είναι επίσης να αποφεύγονται τις κοπριές. Οι παλιότεροι αγρότες θεωρούσαν την κοπριά απαραίτητο στοιχείο για να γίνουν γρήγορα και μεγάλα τα προϊόντα τους. Αυτό όμως είναι καταστροφή για το χωράφι, γιατί φέρνει ανισορροπία, με αποτέλεσμα πολλές αρρώστιες και ζιζάνια. Και το κυριότερο, αλλοιώνει τη γεύση των λαχανικών! Είναι σαν να τα ντοπάρουμε, να τα γεμίζουμε τοξίνες. Δυστυχώς σήμερα, οι παλιές γεύσεις μας είναι άγνωστες. Λίγοι από εμάς έχουν δοκιμάσει αγνά πράγματα κι έχουν την εμπειρία εκείνων των γεύσεων. Οι παλιές ντόπιες ποικιλίες, καλλιεργημένες με φυσικό τρόπο, έχουν μείνει στο περιθώριο, για να μην πω πως τείνουν να περάσουν στην ιστορία. Ο σύγχρονος πολιτισμός μας έκανε κατά πολύ φτωχότερους…

Μαζί με τη βαθιά γνώση της κηπουρικής τέχνης, βασισμένη στην αντιγραφή της φύσης, στην εμπέδωση των φυσικών κανόνων ισορροπίας, ο κ. Κηπουρός επινόησε κι ένα σωρό εργαλεία, που κάνουν τη ζωή του αγρότη εύκολη. Όλα είναι φτιαγμένα από φτηνά υλικά, επαναχρησιμοποιημένα αντικείμενα, πανεύκολα στην κατασκευή και στη χρήση. Με αυτά, η σπορά ψιλών σπόρων, το φύτεμα, το ξεχορτάριασμα, φαίνονται παιχνιδάκι. Έτσι κατάφερε να καλλιεργεί εντατικά πολλά στρέμματα μόνος του, χωρίς ιδιαίτερο κόπο και με άριστα αποτελέσματα.

Στο σεμινάριο που έγινε το περασμένο σαββατοκύριακο(5 και 6 Σεπτεμβρίου 2009) στο κτήμα μας, μοιραστήκαμε αυτές τις εμπειρίες μαζί του, και δεν χορταίναμε να τον ακούμε. Η ταπεινότητά του, η διακριτικότητα, το ήθος του, η σχεδόν παιδική του αφέλεια, η αγνότητα των προθέσεων, η ειλικρίνεια του, η διάθεσή του να προσφέρει τις δικές του αλήθειες, έδιωξαν και το τελευταίο ίχνος καχυποψίας, άνοιξαν τις καρδιές, ένωσαν για λίγες ώρες τον κόσμο που είχε έρθει. Και ήταν αρκετός αυτός ο κόσμος: οι περισσότεροι από Λευκάδα, άλλοι από την Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη ήρθαν ειδικά για το σεμινάριο, άλλοι από τα Γιάννενα και την Πρέβεζα.

Στο τέλος αισθανόμαστε όλοι φίλοι, δοκιμάσαμε προϊόντα από το κτήμα για να θυμηθούμε και να γνωρίσουμε τις παλιές γεύσεις και τ’ αρώματα, ήπιαμε κι ένα ποτηράκι στην υγειά του κυρ-Γιώργου.

Κι εκείνος, αποτραβηγμένος κάπως, για να ξεκουραστεί και να ησυχάσει, ευχαριστημένος που είδε ανθρώπους να συμμερίζονται τις δικές του ανησυχίες, μας έλεγε:

«Ακούω που λένε, πότε θα βγω στη σύνταξη, πότε να περάσει ο καιρός. Μη λέτε έτσι, καλό αυτό δεν είναι. Να ζήσετε με το σήμερα. Γιατί μετά, όταν θα βγείτε στη σύνταξη, θα λέτε πότε πέρασε η ζωή μου, δεν το κατάλαβα. Θα κοιτάτε πώς θα περάσετε την ημέρα, πώς θα την ευχαριστηθείτε, πως θα λύσετε τα σημερινά προβλήματα. Με το σήμερα να ζήσετε…»

Στις 21 Ιουλίου 2010 ο κ. Γιώργος Κηπουρός και ο Παναγιώτης Σαϊνατούδης ενημέρωσαν τους κηπουρούς πέντε μοναστηριών του Αγίου Όρους. Ένα από τα δώρα που άφησε ο κ. Γιώργος ήταν και μία από τις πατέντες του στον πατέρα Ανδρέα, που ενθουσιάστηκε ιδιαίτερα με τις πατέντες του κ. Γιώργου.

Το Μάρτιο του 2011 ο κ. Γιώργος Κηπουρός παραχώρησε τα πνευματικά δικαιώματα του βιβλίου του στο Πελίτι. Ευχαριστούμε θερμά των κ. Γιώργο γι' αυτή του την πράξη.

Όσοι ενδιαφέρεστε για το βιβλίο του κ. Γιώργου: «Η παραδοσιακή καλλιέργεια λαχανικών και τα μυστικά της 1954-2004 χωρίς λιπάσματα – φυτοφάρμακα – ραντίσματα – κοπριά». μπορείτε να το προμηθευθείτε από το Πελίτι, τηλέφωνο 2524022059 από τις 9:00 το πρωί έως τις 13:00 το μεσημέρι.

Της Χαράς Σαΐτη xsaiti@yahoo.gr
Πηγή: http://www.peliti.gr/

Διαβάστε ακόμη:Σπόροι: διάρκεια ζωής

5 σχόλια:

  1. Ανώνυμος29/4/11, 9:25 π.μ.

    Έχω στην κατοχή μου το βιβλίο και το συμβουλεύομαι από την πρωτη μέρα που το διάβασα. Οντως αξίζει. Τον κ.Κηπουρό δεν τον γνωρισα (παρά μόνο από τις συνεντεύξεις του στην TV) αλλά από τα γραφόμενα καταλαβαίνεις το Ανθρώπινο μεγαλείο που κουβαλάει μαζί και την αγάπη του για τη γη και τους ανθρώπους.
    Το βιβλίο αυτό πρέπει να είναι στο χέρι κάθε (νέου ειδικά) καλλιεργητή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ανώνυμος5/5/11, 5:04 μ.μ.

    Τετοια βιβλια, θα επρεπε να διανεμονται δωρεαν (αν οχι εντυπα, μεσω Internet)... και να μοιραζονται παντου, για να ανοιξουν τα ματια τους οι ανθρωποι. Το να κρατας "φυλακισμενη" αυτη την γνωση, με πνευματικα δικαιωματα και χρηματικα ανταλλαγματα ειναι εγκλημα.

    Ειμαι σιγουρος οτι το Πελιτη και οποιοσδηποτε αλλος οργανισμος, μπορει να βρει αλλους τροπους για τα εσοδα του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Φίλε ανώνυμε αυτά τα βιβλία ναι, θα έπρεπε να διανέμονται δωρεάν σε ανθρώπους που αγαπούν τη φύση. Την κίνηση αυτή την έκανε ο κύριος Κηπουρός σε κάποιους που αγαπούν την φύση και προσφέρουν σε αυτή, σύμφωνα με τα κριτήριά του. Αυτό τουλάχιστον έπρεπε να σέβεστε με τα γραφόμενά σας.
    Γιατί δεν είστε εσείς που γυρνάγατε να συλλέξετε σπόρους 10 χρόνια χωρίς να υπολογίζεται την οικογένειά σας σε όλα τα κορφοβούνια, μόνο και μόνο για να περισώσετε το αυτονόητο. Ούτε στέλνεται σπόρους δωρεάν σε όλη την Ελλάδα, ούτε απαντάτε σε τόσα τηλεφωνήματα…..
    Τη μουτζιά ξέρει ο Έλληνας να τη ρίχνει στο αμάξι που τον προσπερνάει δίπλα του, χωρίς να ξέρει ή τουλάχιστον να σκέφτεται ότι ίσως μέσα σε αυτό υπάρχει κάποια ανάγκη..
    Τέλος, όλα τα αυτοκίνητα ή οι οργανισμοί ή οι ανάγκες δεν είναι ίδιες…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ανώνυμος6/5/11, 11:19 μ.μ.

    @Θεοδωρος
    Μαλλον παρεξηγησες...

    α) Δεν κατηγορω συγκεκριμενα το Πελιτη και καθε Πελιτη, απεναντιας προσωπικα τους συγχαιρω και ειμαι και εγω μελος στο δυκτιο ανταλλαγης σπορων. Δεν τους κατηγορω, ειναι δικο τους θεμα. Εγω μονο κανω κριτικη στο θεμα οτι με αυτο τον τροπο, περιοριζετε η διαθεσιμοτητα της τοσο πολυτιμης γνωσης. Αν θελετε διαβαστε σχετικα με την ιδεολογια του open source software/computing και θα διαπιστωσετε μια διαφορετικη ιδεολογια διαμοιρασμου γνωσεων και πορων.

    β) Το βιβλιο αυτο οπως και αλλα, προσφερουν πολυτιμες πληροφοριες/γνωσεις οι οποιες ειναι εναντιες σε οτι μας εχουν μαθει, ως τωρα. Οπως το νερο, ο αερας, οι σποροι κτλ ειναι ελευθερα στον καθενα, ετσι και η γνωση θα πρεπει να δινετε ελευθερα και απλοχερα στον καθενα που την αναζητα. Ειναι οπως οταν ξερεις την θεραπεια για μια αρρωστια και ζητας απο τον αλλον χρηματα. Θα επρεπε να παρεχετε ελευθερα... ελπιζω να καταλαβατε τι εννοω.

    γ) Υπαρχουν και αλλοι τροποι για να "πουλησεις" κατι. Δεν ειναι αναγκη να ζητας αμεσα χρηματικο ανταλλαγμα για κατι που προσφερεις. πχ. Θα μπορουσε το βιβλιο αυτο (βασικα η γνωσεις που προσφερει και οχι καθεαυτο το εντυπο) να ειναι δημοσιευμενες στο δυαδικτιο και να υπαρχει η ενδειξη οτι οποιος θελει μπορει να κανει δωρεά ωστε να βοηθησει και τον οργανισμο (μιλαω γενικα και οχι συγκεκριμενα για το Πελιτη) να ανταπεξελθει των εξοδων του. Πιστευω οτι ετσι ειναι και ιδεολογικα (με βαση το β που εγραψα παραπανω) πιο σωστο, δινεις στον αλλον την ευκαιρια να δειξει ποσο "ανθρωπος" ειναι (κανοντας την δωρεα) και ο οργανισμος εχει την ευκαιρια να αποσπασει ισως και περισσοτερα οικονομικα ωφελη, καθως το χρηματικο αντιτιμο δεν περιοριζετε συγκεκριμενα σε ενα ποσο, αλλα στην ευχερεια του καθενος. Αν δεν κανω λαθος το Πελιτη ολα αυτα τα χρονια σε αυτη την φιλοσοφια στηριζετε.

    δ) Υπαρχουν πολλα περισσοτερα βιβλια με αναλογο "διαφωτιστικο" περιεχομενο, τα οποια αν ειχε ο καθενας την δυνατοτητα να τα διαβασει, σημερα ισως να ειμασταν πιο καλη, ως ανθρωποι. Δυστυχως ομως και αυτα χανονται ή χειροτερα τα προσπερναμε διοτι δεν εχουν ολοι την οικονομικη ευχαιρια να τα αγορασουμε. Πηρες ενα-δυο... τα υπολοιπα.. δεν μπορεις. Ετσι χανετε η γνωση. Καποτε τα βιβλια τα εκαιγαν... σημερα τους εχουν βαλει μια τιμη. Για αυτο αλλωστε και εχουν δημιουργηθει projects οπως το Gutenberg, ωστε να ειναι διαθεσιμα σε ολους.

    ε) Συγκεκριμενα για το Πελιτη, οποιος εχει γινει μελος, ξερει οτι για να γινει μελος κανει μια δωρεα. Μαζι με την δωρεα, αποστελνετε στο νεο μελος και το βιβλιο που τυπωνει καθε χρονο το Πελιτι και το οποιο και αυτο περιεχει χρησιμες πληροφοριες. Στην ουσια, δεν σου πουλαει το βιβλιο... στο παρεχει σαν ανταμοιβη για την δωρεα που εκανες... καπως ετσι θα επρεπε να δινετε και αυτο το βιβλιο. Σε ανθρωπους που αγαπανε την φυση, οπως αναφερατε και την στηριζουν με τις πραξεις τους.

    ζ) Καταλαβαινω οτι το προηγουμενο μου σχολειο δεν ηταν κατατοπιστικο ως προς το σκοπο μου και τις προθεσεις μου. Λογω χρονου και βιασυνης δεν ηθελα να επεκταθω. Δυστυχως ομως και εσεις... βιαστηκατε να απαντησετε και μαλιστα με απαξιωτικο τροπο. Οπως αναφερατε και στο παραδειγμα σας, μαλλον βιαστηκατε να ριξετε την μουτζια σας και εσεις. Το οτι εχουμε διαφορετικη αντιληψη και αποψη για καποιο θεμα, δεν σημαινει οτι δεν μπορουμε να κανουμε εναν ωραιο και πολιτισμενο διαλογο. Ζητω συγνωμη αν για καποιο λογο νομιζετε οτι εθιξα εσας η οποιονδηποτε αλλο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. agapite K. THEODORE epitrepse mou ena sxolio stin apantisi sou pros anonumo Pano apo 4 mines tora diavazo ti selida sas kai exo mathi apisteuta pragmata Gia ola auta omos esis afierosate to xrono sas sto na ta diavasetai alla kai na mas ta grapsetai, na mas apantatai kai ola auta xoris xrimata o patriotis mou kirios kupouros giati oxi(kai na mi xehname oti otan poulame ti gnosi mas exi mia kapoia axia eno otan ti prosferoume se antropous pou dipsane gia autin einai anektimiti AAuta ME OLO MOU TO SEVASMO xristos apo germania

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σχόλια που δεν είναι σχετικά και δεν αποσκοπούν σε σοβαρή συζήτηση του συγκεκριμένου θέματος θα διαγράφονται. Παρακαλώ να γράφεται κόσμια και με Ελληνικούς χαρακτήρες.
Η ευθύνη των σχολίων ανήκει αποκλειστικά και μόνο στους σχολιαστές.

Σπόροι και φύτεμα