Επιστροφή στην ύπαιθρο

Επιστροφή στην ύπαιθρο

Τα Ελληνικά χωριά περιμένουν την επιστροφή μας

Διερχόμεθα καιρούς χαλεπούς. Έχω την αίσθηση πως η πείνα θα επιτεθεί απότομα και θα βρει πολύ κόσμο απροετοίμαστο. Εύχομαι φυσικά, μετά από κάποια χρόνια να διαβάζουν αυτές τις αράδες κάποιοι και να χαμογελάνε ειρωνικά, επειδή τίποτα άσχημο δε θα έχει συμβεί.

Το 2008 οι 20 ισχυρότερες οικονομικά δυνάμεις του πλανήτη, πήραν αποφάσεις για εμάς, χωρίς εμάς. Όμως αυτό που πολλοί αποκαλούν παγκόσμια τάξη πραγμάτων, δείχνει να αλλάζει καθημερινά και τα πράγματα να παίρνουν απότομες στροφές, με στόχο την εξαθλίωση των μεσαίων και των πιο αδύναμων κοινωνικά ομάδων (οι οποίες αποτελούν και τη συντριπτική πλειοψηφία του παγκόσμιου πληθυσμού) και να ενισχύεται η θέση των ισχυρότερων.

Ακόμα και η διατροφή του λαού κατευθύνεται από παγκόσμια κέντρα. Τροφές μεγαλωμένες με «παρά φύσει» τρόπους καταλήγουν στα πιάτα μας καθημερινά και τα νοσοκομεία γεμίζουν από ασθενείς που νοσούν από την επάρατο, αδυνατώντας να αποδείξουν την πηγή του κακού. Τα markets δέχονται από τους παραγωγούς μόνο τα ομοιόμορφα καλογυαλισμένα φρούτα, χωρίς τα σημάδια που σε κανονικές συνθήκες θα έπρεπε να έχουν. Οι παραγωγοί με τη σειρά τους δηλητηριάζουν τις σοδειές τους με πανίσχυρα φάρμακα και μαζί μ΄ αυτές δηλητηριάζουν τους καταναλωτές, αλλά και τη μάνα γη, η οποία για να αποδώσει ίδια σοδειά τον επόμενο χρόνο, θα χρειαστεί περισσότερη ποσότητα φαρμάκων.

Φταίμε. Μη πει κανείς πως δε φταίμε κι εμείς. Είτε αυτοί είναι οι γονείς μας, είτε οι παππούδες μας, είτε εμείς οι ίδιοι. Εγκαταλείψαμε την ύπαιθρο και μαζευτήκαμε στην πόλη αναζητώντας μια καλύτερη και ποιοτικότερη ζωή.
Ας βάλουμε τα πράγματα σε μια συλλογιστική βάση κι ας αναρωτηθούμε. Ποιο είναι το καλύτερο, ποια είναι η ποιότητα; Τα καυσαέρια της Αθήνας, Θεσσαλονίκης , Πάτρας; Το άγχος της καθημερινότητας για το μεροκάματο του τρόμου; Οι γρήγοροι ρυθμοί; Τρέχουμε από το πρωί μέχρι το βράδυ για να προλάβουμε κάτι που πραγματικά δε ξέρουμε! Το πράγμα βέβαια άρχισε να γιγαντώνεται από το 2009 και μετά, αλλά ο κόσμος αντέδρασε μηδενικά ή ελάχιστα.

Περιμένουμε κάθε μέρα το επόμενο χαράτσι, την επόμενη απόλυση, την επόμενη βλαπτική μεταβολή σ΄ αυτό που μάθαμε να ονομάζουμε ποιότητα ζωής.
Με την απάθεια μας όμως, το μόνο που κάνουμε είναι να ενισχύουμε τις βλέψεις των ολίγων, που μας θέλουν ταπεινούς υπηρέτες των ανεπτυγμένων, παρέχοντας πάμφθηνες υπηρεσίες και αγαθά, μη μπορώντας να απολαύσουμε τη χώρα μας, ίσως την πιο όμορφη χώρα σ΄ αυτό τον πλανήτη, αλλά και την πιο άτυχη συνάμα.

Επιστροφή στην ύπαιθρο

Αντίδραση. Τώρα. Το δυσκολότερο κομμάτι είναι η απόφαση. Ας αφήσουμε την πόλη. Ας στραφούμε στο χωριό. Όσοι από εμάς έχουμε τη δυνατότητα να το κάνουμε. Σίγουρα είμαστε πολλοί. Για όσους δεν έχουν, τα πράγματα θα είναι πιο εύκολα όταν αποκεντρωθεί η πόλη. Πόσο δύσκολα θα είναι στην αρχή; Σίγουρα θα είναι. Μπορείς όμως να το κάνεις σταδιακά. Βήμα – βήμα. Προετοίμασε τη γη. Φτιάξε υποδομή για νερό. Κλάδεψε τα δέντρα.

Επιστροφή στην ύπαιθρο

Το στάβλο για τα ζώα, μια αποθήκη για τις σοδειές σου, το σπιτάκι να έχει τα βασικά. Κάνε επαφές με τους γείτονές σου. Ο Θεός κι ο γείτονας λέγανε παλιά. Θα τον βοηθήσεις και θα σε βοηθήσει. Απόκτησε αυτάρκεια.

Επιστροφή στην ύπαιθρο

Οι γέροι θα είναι οι μεγαλύτεροι σύμβουλοι στα της υπαίθρου. Μπορούν και θέλουν να προσφέρουν με τη γνώση τους. Για τα παιδιά μην ανησυχείτε. Είναι ευπροσάρμοστα, αρκεί να τους δώσετε να καταλάβουν πως αυτό πρέπει να γίνει.
Ακόμα και στην ακραία περίπτωση που δεν θα υπάρχουν χρήματα, ή αυτά δεν θα έχουν καμία δύναμη, τα αγαθά του αγροκτήματός σας, θα αποτελούν εξαιρετικά ανταλλακτικά μέσα για να συμπληρώνουν τις ελλείψεις τους δικού σας σπιτικού.

Κάποια στιγμή που θα έχουν μπει τα πράγματα σε μια σειρά, θα καταλάβετε και τη διαφορά της ποιότητας ζωής. Του καθαρού αέρα, της γνήσιας καθαρής νόστιμης τροφής, αλλά και της ανθρώπινης επαφής που χάθηκε τώρα πια.

Παλιά υπήρχαν χίλιοι λόγοι για να σμίγουν στα σπίτια τους οι άνθρωποι για να χαίρονται τις χαρές τους και να συμμερίζονται τη λύπη αυτών που το χρειάζονταν. Σήμερα όχι. Η επιστροφή στην ύπαιθρο θα μας χαρίσει χρόνια ζωής, θα μας βοηθήσει να επιβιώσουμε από τα κακά που μάλλον σύντομα θα ταλαιπωρήσουν πολύ κόσμο, αλλά το σπουδαιότερο είναι πως θα ξαναγίνουμε άνθρωποι.
Δε θέλω να περιμένω μια καλή νεράιδα, που μπορεί να μην εμφανιστεί ποτέ.

Θέλω να αντιδράσω μόνος μου.

Σήμερα.

Τώρα.

Κι αν αποτύχω, θα μπορώ να περηφανεύομαι πως τουλάχιστον προσπάθησα...

Διαβάστε ακόμη:Σπορά φύτεμα καλλιέργεια λαχανικών

125 σχόλια:

  1. Κι εγώ μαζί σας παιδιά τα ίδια λέω σε ανάρτηση μου!!!
    Καλή συνέχεια σε όλους μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ανώνυμος15/9/11, 2:27 μ.μ.

    1000% συμφωνος. Τα λεω στους δικους μου 3 χρόνια τώρα, αλλα είναι πολύ δύσκολο αν δεν εξαθλιωθούμε να πάρουμε τέτοιες αποφάσεις.
    Βλέπεις στα χωριά μας δεν έχουμε παρα ένα σπίτι και ένα στρέμμα γης και αυτό με το ζόρι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. 'Ολοι μπορούμε να κάνουμε την επανάσταση μας.Ας αρχίσουμε από τα μικρά και καθημερινά παράγοντας την τροφή μας είτε ζούμε στο χωριό είτε ζούμε στην πόλη(καλλιεργώντας σε δημοτικούς ή κοινόχρηστους χώρους- βλέπε ΠΕΡ.ΚΑ στη θεσ/νικη,Αλεξανδρούπολη κτλ).
    Σιγά-σιγά ολη η Ελλάδα θα πρέπει να αρχίσει να ξαναπαράγει τα τρόφιμα που χρειάζεται.Ειναι αδιανόητο να εισάγουμε φρέσκα φρούτα και λαχανικά εμείς που ζούμε στον παράδεισο της γης.
    Πρέπει να μάθουμε να καλλιεργούμε ξανά τη γη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ανώνυμος15/9/11, 10:35 μ.μ.

    Λοιπον φιλοι, επιστροφη απο Αθηνα σε επαρχια το 2009. περυσι καθαρισα το περιβολι και ειχαμε μετα απο χρονια απιστευτη ποσοτητα απο αχλαδια και μηλα. περυσι το νοεμβριο μαζεψα πρωτη φορα ελιες και νομισα μολις ειδα το λαδι να βγαινει στο ελαιοτριβειο οτι ειχα τον μεγαλυτερο θησαυρο. Φετος το καλοκαιρι κηπευτικα με σπορους απο το πελιτι(Απιθανη ντοματα ). και συνεχιζουμε. Η Ελληνες παντα ζουσαν απο την γη και την θαλασσα. Χιλιαδες χρονια τωρα. Ουτε απο delivery ουτε απο το δημοσιο. Απανω τους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. ἂν δέν τούς κάνουν ἕνα μέ τό χῶμα, νά τούς πατήσουν ... νά ἐξαθλιωθοῦν, μετά τήν πρῶτη δυσκολία τό πρῶτο πού θά σκεφθοῦν εἶναι ποῦ θά πᾶνε καί πόσα θά ξοδέψουν !
    Ἡ μόστρα, τό θεαθῆναι καί ἅγιος ὁ Θεός !
    Τόσα χρόνια δέν μποροῦσαν ἀκόμη καί στίς πολυκατοικίες νά ὀργανωθοῦν καί νά χτυπήσουν τά καρτέλ τῶν σούπερ μάρκετ ; σαφῶς καί μποροῦσαν !
    Ἀλλά ἠ εὒκολη λῦσι ... μή τυχόν καί σπάσει κανένα νῦχι , μή τυχόν καί τόν ποῦν βλᾶχο ... ἢ ἐπαρχιώτη !!
    Βαρᾶτε πλέον στό ψαχνό, ἀφῆστε τίς τσιριμόνιες καί τά εὐγενικά σχόλια στήν ἂκρη, ρῖξτε τους στἀ αὐτιά ... μήν χαμπαριάζετε !
    ΙΣΩΣ ἒτσι μόνο νά ξυπνήσουν ... ἲσως ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Κώστα, επιστροφή στην ύπαιθρο ή επιστροφή στις αξίες της ζωής… έπρεπε να έρθει η οικονομική κρίση για να δούμε μπροστά (εννοώ να ξαναβρούμε τις αξίες της ζωής για όσους δεν κατάλαβαν, για μένα έτσι και αλλιώς δεν υπάρχει οικονομική αλλά ηθική χρήση)

    Στην Ευρώπη οι πλούσιοι είναι στην εξοχή και οι φτωχοί στις πόλεις…
    Δυστυχώς οι Έλληνες αυτό δεν το γνωρίζουν, γιατί σίγουρα θα ακολουθούσαν για να μην χάσουν και όχι γιατί θα τους άρεσε…

    Ιστορία 1η
    Πάνε πάνω από δέκα χρόνια όταν φίλος μου γυρνώντας από τας Αγγλίας μου εξιστορήθηκε έκπληκτος τι έβλεπε τα πρωινά στην Αγγλική τηλεόραση… πώς να φτιάξουν το σπίτι τους, το κήπο τους και που να επενδύσουν έξυπνα τα λεφτά τους… έπεσε από τα σύννεφα όταν ο τηλεπαρουσιαστής έδειχνε (τότε) ότι η ορεινή Αχαΐα είναι ένα καλό μέρος για επένδυση για τους Άγγλους, επειδή διαθέτει αρκετό νερό….

    Ιστορία 2η
    Πάνε πάνω από 6 χρόνια όταν πρότεινα σε 3-4 φίλους να πληρώνουμε μαζί έναν εργάτη μόνιμο με το μήνα, ο οποίος να ασχολείτο με το κτήμα μου και να παρέχει τροφή για 4 οικογένειες, ουδεμία απάντηση πήρα τότε…

    Ιστορία 3
    Όταν με επισκέφτηκε φιλικό ζευγάρι πριν καιρό στο κτήμα η γυναίκα ζήλεψε τα σύκα και ζήτησε από το άντρα της να της φέρει μερικά (θυμήθηκε δε ότι τα είχε δει και ακριβά στο μανάβη)… η απάντηση ήταν…. που να πάω εγώ να με φαν τα φίδια…. και ναι θα γίνω και κακός, θυμήθηκα μια παροιμία: το αφεντικό το λέει στο σκύλο του και ο σκύλος στην ουρά του

    Θα μπορούσα να πω αμέτρητες τέτοιες ιστορίες που διαδραματίζονταν τα τελευταία χρόνια.
    Τα συμπεράσματα δικά σας από τις 3 ιστορίες για το τι φταίει για την κατάντια της Ελλάδας…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Την δεκαετία του ’60 κατ’επάγγελμα αγρότες και με πολλά στρέμματα, πουλούσαν τα κτήματά τους και αγόραζαν θυρωρείο στην Αθήνα, ή και τα εγκτέλειπαν, μετακομίζοντας την οικογένειά τους από το ηλιόλουστο σπίτι με την αυλή και τον κήπο, στο υπόγειο της πολυκατοικίας που τους παρεχωρείτο δωρεάν. Ή θάβονταν σε φάμπρικες εδώ ή στην ξενιτειά σαν αναλώσιμοι βιομηχανικοί εργάτες.
    Με το χάραγμα του 21ου αιώνα, οι νέοι προτιμούν να μένουν στα αστικά κέντρα με αστείους μισθούς, στη φιλοξενία των «γέρων», επειδή το μόνο που δεν απεμπολούν είναι ένα ποτήρι αμφίβολης ποιότητας αλκοόλ, όρθιοι σε ένα από τα αναρίθμητα ορθάδικα.
    Τα κτήματα στο χωριό όμως που ή ρημάζουν ή τα καλλιεργούν, όσο ξέρουν, οι οικονομικοί μετανάστες, τα κτήματα που μπορούν να τους βγάλουν από την μίζερη ζωή της κούφιας φανταχτερής γραβάτας, της επισκεπτήριας κάρτας που περιγράφει (χωρίς να λέει τίποτα) στην Αγγλική γλώσσα την «θέση» του .........manager (βεβαίως-βεβαίως), της πολυτελούς (και συνήθως άδειας) τσάντας και της εξ ίσου άδειας τσέπης, τα κτήματα λοιπόν είναι «πφφφ’ χωριό», «σιγά μή πάω να ζήσω στο κ......χώρι, που ούτε μιά καφετέρια της προκοπής δεν έχει» (ένα από τα όνειρα είναι το φραπόγαλο σε πολυτελή καφετέρια).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. «Στην Αθήνα όμως έχει τα πάντα, ένα θέατρο π.χ.να θελήσεις στην επαρχία πού θα το βρείς»? (Εν τω μεταξύ έχει ξεχάσει οτι την τελευταία φορά που πήγε θέατρο ήταν πρίν 6-7 χρόνια, τότε που ο «γέρος» του πήρε κάποια εισιτήρια δωρεάν από την εργατική εστία και του τα έδωσε να πάει το κορίτσι του στο θέατρο, αφού ούτε τότε αλλά ούτε και τώρα το απόλυτο κενό στην τσέπη του επιτρέπει να αγοράσει εισιτήρια).
    Το ρημαδοκινητό στο χέρι σε μιά συνεχή ανύπαρκτη επικοινωνία, το αλκολοειδές στα όρθια, τα όνειρα ληγμένα πρίν καν ακόμη δημιουργηθούν, η μιζέρια προθάλαμος της κατάθλιψης, η δημιουργία οικογένειας στο θολό υπερπέραν (βλέπεις η οικογένεια θέλει συνεχή πάλη και «άσε μας τώρα στην ησυχία μας, που δεν έχουμε κατανόηση από την γενιά σας που............» κ.λ.π. κ.λ.π. ) και αρχίζει το γνωστό λογύδριο για την γενιά μας, που φταίει γιά όλα, στο ίδιο γνωστό μοτίβο που δυστυχώς έγινε δεύτερη φύση μας: Γιά όλα, μας φταίνε άλλοι!!! Εμείς ποτέ!!!
    Φίλε μου Θόδωρε και φίλοι όλοι εσείς που μας θέλγει η επιστροφή σε έναν άλλο τρόπο ζωής, με ποιότητα και χαρακτήρα, πόσοι από την νέα αυτή γενιά ανήκουν σε αυτά που μόλις έγραψα? Δυστυχώς η πλειονότητα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Διαβάζοντάς το άρθο ήταν σαν να διάβαζα τις σκέψεις μου....από τότε που κατάλαβα τον ευατό μου πίστευα ότι η πραγματική θέση του ανθρώπου είναι κοντά στη φύση...ζω στην πόλη και όνειρο ζωής είναι η επιστροφή στο χωριό....μα δεν νομίζω ότι είναι τόσο εύκολο...όταν δουν ότι είμαστε πολλοί θα βρουν τον τρόπο να μας σταματήσουν όλοι αυτοί που μέχρι τώρα ορίζουν την ζωή μας. γιατί είναι ουτοπικό να πιστεύουμε ότι εμείς ορίζουμε....ίσως ακούγομαι απαισιόδοξη αλλά δεν ξέρω......θα θελα να διαβάσω την γνώμη σας ..φιλικούς χαιρετισμούς!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Ανώνυμος16/9/11, 3:14 μ.μ.

    Ζω στην Αθήνα.Μεγαλωσα σε επαρχιακή πόλη. Τέλη Αυγούστου που γυρνούσα στην Αθήνα από τις θερινες διακοπές , ένα μόνο σκεφτόμουν: Πώς θα διαμορφώσω τα 40 τμ χωμάτινη αυλή πίσω απ' το σπίτι σε λαχανόκηπο του χρόνου που επιστρεφω με μετάθεση στην πόλη μου. Φτάνουν και περισσεύουν για 2-3 ντοματιές , καυτερές πιπεριές, μελιτζανιές και τα απαραίτητα μυρωδικά. ''Αστική καλλιέργεια''.
    Όχι μόνο στα χωριά.Και στις πόλεις μπορούμε να ασχοληθούμε λίγο με τη γης. Μακάρι να είχα σπίτι σε χωριό.
    Συγχαρητηρια για το μπλογκ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Ανώνυμος16/9/11, 3:20 μ.μ.

    Η ζωη στο κοτετσι: Οι κοτες βγαινουν μολις ξημερωσει, για να βρουν τροφη και νερο. Μολις νυχτωσει μπαινουν ξανα μεσα για υπνο. Αν αρρωστησουν αυτος που τις εχει φροντιζει για τα φαρμακα τους. Στο μεταξυ αναπαραγωνται.
    Η ζωη στις μεγαλες πολεις: Μολις ξημερωσει βγαινουνμε για δουλεια , ωστε να εξασφαλισουμε την τροφη μας και οτι αλλο θεωρουμε απαραιτητο. Εμεις πρεπει να φροντισουμε μονοι μας για το σπιτι μας(δεν μας προσφερεται οπως στις κοτες). Αν αρρωστησουμε μας εχουν ετοιμα νοσοκομεια. Ευτυχως που δεν μας σφαζουν στο τελος. Τουλαχιστον ακομη. πιστευω οτι ολα τα υπολοιπα που προσφερει η αθηνα ειναι καταναλωτικες αυταπατες

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Ένα απο τα πιό σεβαστά ιστολόγια είστε για μένα..

    ο Λόγος σας με κόπο και με ευθύνη..

    μακριά απο φτηνά θέματα και δήθεν..

    χρόνια τώρα θέλω να μετοικίσω σε επαρχία είτε μακριά είτε κοντά, δέν έχει σημασία..
    σημασία έχει να είμαι κοντά στην Φύση.. την μεγάλη Μάνα..

    πρέπει να βάλουμε μυαλό και να εγκαταλείψουμε τις υδροκέφαλες πόλεις-μαντριά..

    μόνο τότε θα ψοφήσει το "τέρας" όπως λέω.. τέρας=εταιρείες-μονοπώλεια..


    ελευθερωθείτε συνάνθρωποι..
    όποιος μπορεί κι έχει χωριό, ας φύγει τώρα που προλαβαίνει..

    έρχονται πολύ χειρότερα..

    να είστε καλά πάντα..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Ανώνυμος16/9/11, 10:13 μ.μ.

    Καλησπερα.Εγω το εκανα.Δεν ειμαι μικρος,50 παρακαλω...και τα 50 Αθηνα,ηρθα στο νησι περσυ στην 1 αυγουστου του 2010.Καμια ιδεα απο αγροτικη ζωη.Τωρα ειμαι παραγωγοσ....(χα χα)15 αιγοπροβατα που εγγυμονουν απαντα,μια γουρουνιτσα γενημενη με 7 μικρα,μια που την περιμενω να γεννηση απο ωρα σε ωρα,25 κοτουλες,χασαπης εχει να με δει απο φεβρουαριο και μαναβησ απο Μαιο.κατα τα αλλα ειμαι εργολαβοσ οικοδομων ...ανεργοσ 2 χρονια και δεν ξερω πως θα ζουσα αν δεν εφευγα εγκαιρως απο την αθηνα.ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ πολυ την σελιδα τουτη γιατι με βοηθισε τα μεγιστα.....τιποτα δεν ειναι ευκολο αλλα δεν παραδινιμαστε ποτε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Εξαιρετικό ιστολόγιο.
    Το παρακουλουθώ αρκετό καιρό και το συμβουλεύομαι τακτικά.
    Είμαι και εγώ λάτρης της καλλιέργειας.
    Είναι μεγάλη η ικανοποίηση που νιώθεις όταν βλέπεις τα δεντράκια σου και τα κηπευτικά σου να μεγαλώνουν και να προκόβουν και να σε αποζημιώνουν πλουσιοπάροχα για τον κόπο σου.

    Ένα μεγάλο ευχαριστώ στον Θόδωρο και σε όλους τους φίλους που συμβάλουν σε αυτή την εξαιρετική προσπάθεια.

    Καλή συνέχεια σε όλους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Ανώνυμος17/9/11, 12:57 μ.μ.

    Θερμα συγχαρητηρια για την αξιολογη και πολυτιμη ιστοσελιδα σας!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Κώστα, εξαιρετικό κείμενο! Συμφωνώ και επαυξάνω..!
    http://bletsas.gr/apokentrosi/
    Καλή δυναμη σε όλους!
    Ευτυχης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Γεια σας και από μένα! Συμφωνώ γενικά με τους φίλους, και με το σχόλιο του Θόδωρου. Είχα τη χαρά να κάνω ένα σπιτι στο χωριό που το απολαμβάνουμε 7 μηνες το χρόνο. Συνταξιούχοι πια, όμως με μέσο όρο ηλικίας τα 60 χρόνια είναι δύσκολο να ασχοληθούμε εντατικα με τη γη. Εμείς πολλά μπορούμε να κάνουμε αλλά για τους νέους στην επαρχία (Ξάνθη) δεν υπάρχουν προοπτικές. Για κάποιους είναι μονόδρομος η μεγάλη πόλη, αλλά δυστυχώς και οι νέοι απ την επαρχία έχουν τον νου τους να φύγουν, ακόμα και αν διαθέτουν 50 στρέματα γης. Νομλίζουν οτι μόρφωση και ελευθερια σημαίνει πανεπιστήμιο και Θεσσαλονίκη. Πόσο λάθος κάνουν...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. αντωνιος18/9/11, 5:07 μ.μ.

    Μπραβο παιδια αυτη ειναι η ζωη.ειμαι και εγω ενας απο απο εσας που με την πρωτη ευκαιρια θα αποδρασω.μενω στη νεα σμυρνη,εχω ομως μεγαλωση μαρουσι την δεκαετια του 70 με τις κοτουλες ,κουνελακια,περιστερια 2,3 κατσικουλες,λαχανοκηπο,οπωποφορα δεντρα.και ολα αυτα σε ενα οικοπεδο μολις 290 τ.μ.και ειναι κατι που δεν θα ξεχασω ποτε!!!!ευχες σε ολους σας.!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Ανώνυμος19/9/11, 11:06 μ.μ.

    Σκεφτομαι να αποδρασω συντομως απο την "φυλακη" της πολης...

    ...να ειστε καλα ολοι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Ανώνυμος21/9/11, 11:51 π.μ.

    καλημέρα σε όλους! Φίλοι μου εγώ μεγάλωσα στην πόλη και με τα χωριά δεν είχα καμία επαφή γιατί και οι παππούδες μεγάλωσαν στην πόλη. Όμως ο Θεός είχε άλλα σχέδια. Παντρέυτικα και ο όρος της γυναίκας μου ήταν να μείνουμε στο χωριό και δέχτικα, η δουλειά μου είναι διακόσια χιλιόμετρα μακρια. Είμαι καθηγητής στην Ανώτατη Εκπαίδευση και μετά απο 6 χρόνια γάμου αποφάσισα να ασχοληθώ με τη γη. Τώρα περιμένω να περάσει και αυτό το ακαδημαϊκό έτος και θα τα αφήσω όλα, θα αφιερωθώ στη συγγραφή αλλά και στη καλλιέργεια. Μάθαμε και κάνουμε σαπούνια και όλα όσα χρειάζεται το σπίτι. Είμαστε πιο χαλαροί αλλά και ευτυχισμένοι. Μη φοβάστε τίποτα, εμένα μου πήρε χρόνο αλλά τώρα το αποφάσισα και θα το κάνω. Εύχομαι Θεός να φωτίσει όλους τους ανθρώπους ώστε να απεμπολιστούν απο τις φτιακτές ανάγκες και να επιστρέψουν στη φύση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Ανώνυμος22/9/11, 11:36 μ.μ.

    Μολις χθες επεστρεψα μετα απο 2 μηνες στη Σαλαμινα που εχουμε ενα εξοχικο λογω οτι απολυθηκα τελη Ιουνιου αποφασισα να κανω καποιες δουλιες εβαλα λιγο κηπο δεν μου γιναν ολα λογω οτι τα εβαλα αργα αλλα δεν απογοητευομαι.
    Εφτιαξα καγκελα για τα παραθυρα εστρωσα με πλακακια της βεραντες και ολα αυτα φιλοι μου μεσα στη φυση πευκα ηρεμια και το κελαιδισμα των πουλιων και χωρις να ακουω ειδησεις
    εγινα αλλος ανθρωπος.
    Δεν εχω κλεισει 2 24ωρα που επεστρεψα και εχω αρχισει να τσαντιζομαι με ολα αυτα που τραβαει ο κοσμος στις μεγαλες πολεις.
    Οσο ποιο γρηγορα καταλαβουμε ολοι οτι η ζωη στη φυση εχει απαιτησεις αλλα σου δινει ηρεμια ψυχης τοτε θα αφησουμε τις πολεις και το τσιμεντο και ναι θα λεμε καλημερα στο γειτονα και θα το εννοουμε.

    Συνεχισε την καλη δουλεια που κανεις εδω σε αυτη τη σελιδα και συγχαρητηρια για ολα αυτα που φτιαχνεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Ανώνυμος23/9/11, 11:24 π.μ.

    Καλημέρα,
    Έπεσα σε αυτή την σελίδα κατά λάθος... πριν αποφασίσω να φύγω την διάβαζα τουλάχιστον 2 ώρες...
    Κλασικό "city boy" ετών πλέον 34, μεγαλωμένο στην Αθήνα, με όλα τα στραβά και τα χουσουρια που αυτή σου αφήνει. Ζήλεψα. Ναι, ζήλεψα τους "χωριατες". Τους ζηλεύω και κρυφά, όταν πηγαίνω και βλέπω κάποιας θειους-ες/ξαδελφια στο "χωριό". Βολεμένος (για πόσο ακόμα άραγε με όλα αυτά που γίνονται?) σε μια δουλειά, που μεταξύ συναδέλφων λέμε "θα γίνω σουβλατζης να ηρεμίσω...". Τελικά το ποιο δύσκολο είναι η απόφαση. Έχω μια "καλή" δουλειά εδω, που να τρέχω τώρα. Δεν είναι δύσκολο ρε παιδιά? Η πλειονότητα αυτών που κανανε την κίνηση, την κανανε (κυρίως) λογω κάποιας πίεσης. Θα μου πείτε δεν έχει σημασία. Πιθανόν. Τέλος πάντων, άλλο ξεκίνησα να γράψω και άλλο γράφω.

    Ήθελα να πω αρχικά, συγχαρητήρια στον δημιουργό της σελίδας και κατά δεύτερον να παροτρύνω-παρακαλεσω όσους διάβασαν και βρήκαν κάτι χρήσιμο, ή και κάποια βοήθεια μέσα από εδω να γράψουν και ίδιοι. Τα αποτελέσματα. Τις αποτυχίες τους. Τις επιτυχίες τους. Έτσι μέσω αυτού του μέσου, θα μεγαλώσει "η παρέα"-γνώση και που ξέρετε? Μπορεί να δειξέτε, και σε κάποιους λιγότερο τολμηρούς, οτι τα πράγματα ίσως δεν είναι τόσο δυσκολά.
    Γυρνώ στο "κοτέτσι μου" (όπως πολύ σωστά(?) έγραψε ένας φίλος)... καλή συνέχεια.

    Χρήστος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Χρήστο εγώ και αν ήμουν city boy 7 χρόνια πριν στην ηλικία σου… τα πράγματα και οι άνθρωποι αλλάζουν βλέπεις…. Για τα συγχαρητήρια ευχαριστούμε.
    Δυστυχώς λίγοι τα έχουν εφαρμόσει τα εγγραφόμενα και λίγοι έχουν αξιωθεί να γράψουν τις καλές ή κακές εμπειρίες τους… δέχομαι τα πάντα αρκεί να προσθέτεται εμπειρία και καλή διάθεση βοηθείας… έτσι ενώ θα μπορούσαμε να διπλασιάζουμε κυριολεκτικά τις σοδειές μας, δεν τα εφαρμόζουν και οι άλλοι επειδή δεν παροτρύνονται, είναι τόσο απλό να φτιάξουμε το δικό μας προστατευτικό σπρέι για τα φυτά και να δώσουμε και στο γείτονα… είναι τόσο απλό να παρατηρήσουμε τι θέλουν τα φυτά μας και οι άλλοι δίπλα μας…
    Και μη ζηλεύεις τους αγρότες, ο καθένας μας σηκώνει το βάρος που μπορεί…
    Φυσικά τα πράγματα δεν είναι τόσο δύσκολα, αρκεί να έχουμε τη καλή διάθεση να δοκιμάσουμε.
    Το σιτάρι όταν το μουλιάζουμε με κοπριά για μία μέρα όπως έχω γράψει, θα πάρουμε σχεδόν διπλάσια σοδειά, οι υπόλοιποι το μισό…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Ανώνυμος24/9/11, 12:50 π.μ.

    Γειασας φιλοι.Θοδωρε,Επωνυμοι και Ανωνυμοι.Επιτρεψτε μου να σας αποκαλω φιλους,επειδη μας συνδεει κατι κοινο. Η αγαπη για τη φυση.Συγχαρητηρια σε ολους.Στο Internet ειμαι καινουργιος.Αυτο ειναι το πρωτο μου σχολιο.Ψαχνωντας να βρω οδηγιες για να κατασκευασω ενα τεμαχιστη κλαδιων μονος μου,(εχω καθε χρονο 10 περιπου τονους κλαδια ελιας τα οποια τρωει η φωτια )επεσα σε αυτη την αναρτηση. Προσπαθεια απο ολους να πεισουμαι περισοτερους να παρουν την μεγαλη αποφαση.Ας μου επιτραπη μια προταση για οσους μενουν σε διαμερισματα. Αρκει να εχουν προσηλιακη βεραντα.Ειναι η γλαστρα ουρανοξυστης.Σε χωρο μιας μετριας γλαστρας και υψος 2 μετρα χωρουν 36 εως 40 φυτα.(μαρουλια κρεμυδια καρδαμο ροκα).Φτιαγμενη πριν 18 χρονια λειτουργει θαυμασια .Περισοτερες πληροφοριες αν βεβαια ενδιαφερει σε επομενο σχολιο.Για φωτο χρειαζομαι βοηθεια.Δεν εχω eMail,Μπορω ομως να στειλω απο αλλο φωτογραφιες.Καλες παραγωγες και καλα κουραγια.ΝΙΚΟΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Εχω περασει τα πενηντα χρονια και μετα απο σκεψεις και ονειροπολησεις ετων πηρα την αποφαση να μετακομισω στην επαρχια.Ειναι η πρωτη φορα που μενω σε χωριο συνεχεια και η αισθηση που νοιωθω ειναι συναρπαστικη.Πρωτη φορα ασχετος με τη γη εχω δημιουργησει τις προϋποθεσεις να τρεφομαι αποκλειστικα απο τις δικες μου καλλιεργειες.Σας ευχομαι να το πετυχετε και σεις και να ειστε ευτυχισμενοι και να αγαπησετε τη φυση και αυτη σιγουρα θα σας το ανταποδωσει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. grersxristos apo germania geia sas patriotesTo exei o kairos girismata edo tairiazi apoluta apo ti metapoliteusi kai meta to oniro kathe goniou itan to paidi tou na BOLEUTI bAZANE LITOUS KAI DEMENOUS i xara ton Bouleuton gemise to dimosio BLAKES Agramatous Anikanous AKATALILOUS TORA ta danika teliosane An minete stin athina tha pethanete sti pina Guriste sta xoria sas petaxte ta NITENDO APO TA PAIDIA SAS kai ferteta se epafi me ti fusi Alios den sas sozi tipota

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Yi@nnis Forester29/9/11, 9:30 π.μ.

    Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΕΚΔΙΚΗΣΗ ΜΑΣ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΠΛΕΟΝ ΟΙ ΠΕΡΙΦΗΜΕΣ ΚΑΙ ΑΠΡΟΣΩΠΕΣ ΑΓΟΡΕΣ, ΔΕΝ ΘΑ ΕΧΟΥΝ ΑΠΟ ΠΟΥ ΝΑ ΑΠΟΜΥΖΗΣΟΥΝ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Yi@nnis Forester29/9/11, 9:33 π.μ.

    ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΑΚΟΜΗ..ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΓΙΑ ΤΟ BLOG ΣΟΥ !!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. Ανώνυμος4/10/11, 2:13 μ.μ.

    θα φευγα την επομενη μερα αλλα δε διαθετω τιποτα και αναμενω και το κουτσουβελο μου σε κατι μηνες... οποτε καλη τυχη στους τυχερους που θα το τολμησουν

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. Καλημέρα,

    ψάχνω κάποιον στην Αττική να με μάθει κάποιες βασικές αγροτικές εργασίες, καθώς εγώ κι ο άντρας μου δεν έχουμε ιδέα από αγροτικά, ενώ ψαχνόμαστε να φύγουμε από την Αθήνα. Έχει κανείς καμιά ιδέα; Αν ναι, στείλτε μήνυμα στο malexopoulou@yahoo.com

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. Απόλυτα σύμφωνος με την φυγή από την πόλη. Το να κάνουμε καθιστικές εργασίες, δίχως σωματική κούραση, παρά μόνο ψυχική, είναι μία ακόμη αιτία της κρίσης. Σας πληροφορώ, ότι από το καλοκαίρι που ζω πλέον στο χωριό, την κρίση την ακούω μόνο από τα ΜΜΕ. Με τις καθημερινές εργασίες έρχεται η ποιο γλυκιά κόπωση και κοιμάμε πλέον το βράδυ ακόμα και 8 ώρες, κάτι που είχα χρόνια να κάνω. Όποιος μπορεί πρέπει να φύγει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. ορμάτε παιδιά να βγούμε και να δουλέψουμε στη γη. Μόνιμος κάτοικος Καβάλας, ψάχνω ήδη ένα κομμάτι γης στην ύπαιθρο της πόλης μου και να φύγω, να φύγω... Ένα μπαξέ, ένα θερμοκήπιο, ένα αγροκτηματάκι, δεν ξέρω. Φράγκα δεν υπάρχουν (ας όψεται που ήθελα να γίνω Πολιτικός Μηχανικός (τρομάρα μας), αλλά θα τη βρούμε την άκρη. Όσο για το φραπόγαλο που δεν απεμπολούν κάποιοι, σίγουρα δεν έχουν πιει τον καφέ τους αξημέρωτα ακόμα, ακούγοντας τις πέρδικες να λαλούν...αλλά δεν με νοιάζει κιόλας, ας μην το ζήσουν ποτέ, πρόβλημά τους. εμένα με νοιάζει το παιδί μου να τρώει δικό μου τυρί, δικό μου ψωμί, και να ξέρει τι εστί να ζεις το μεγαλείο και την αρμονία της φύσης.

    και μη ψάχνουμε απαραίτητα για επιδοτούμενες βιοτεχνικές και μεταποιητικές δραστηριότητες και τουριστικές εγκαταστάσεις και μονάδες ολόκληρες και δε συμμαζεύεται. ορμάτε ρε με ένα απλό μπαξεδάκι κι έχει ο Θεός...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. εχει σχεδον 20 χρονια που εφυγα απο το χωριο μου ομως ποτε δεν το εγκατεληψα καλλιεργω και τα χωραφια μου με καλλιεργιες που δεν χρειαζοντε ιδιαιτερη περιποιηση ελιες, σιταρι και εχω και τους μπαξεδες μου με ντοματες, πιπεριες, μελιτζανες καρπουζια, πεπονια, και ολα αυτα το σαββατοκυριακο. ειναι οι γονεις μου στο χωριο και τωρα με την κρυση εχω παρει κοτες,κατσικα,γαλοπουλες,κουνελια γεμισα και τ αμπαρια σιταρι (με την σκεψη οτι μπορει να βοηθεισω και κανεναν που δεν θα εχει ψωμι να φαει)αχρειαστο να ειναι και οπως ειπες και συ θοδωρε (Εύχομαι φυσικά, μετά από κάποια χρόνια να διαβάζουν αυτές τις αράδες κάποιοι και να χαμογελάνε ειρωνικά, επειδή τίποτα άσχημο δε θα έχει συμβεί.)ειναι η πρωτη φορα που γραφω εδω αν και σε διαβαζω χρονια ειναι ευκαιρια να σου πω ενα μεγαλο μπραβο και ενα ευχαριστω με εχεις βοηθεισει παρα πολλες φορες..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  34. Ηλία η φύση είναι η μάνα μας, αργά ή γρήγορα όλοι θα επιστρέψουμε εκεί… οι δυνατότητές της άπειρες, η φύση δεν μας προσφέρει μόνο τροφή αλλά και υγεία…

    2 παραδείγματα

    1.Η επαφή με το χώμα με γυμνά πόδια, μας γειώνει στη γη. Αυτή η γείωση και η ροή ενέργειας, δεν πρέπει να διακόπτεται ιδιαίτερα στα παιδιά, γιατί σταματάει η πνευματική τους ανάπτυξη… όχι ότι το ίδιο δεν ισχύει στους μεγάλους.

    2.Μπορούμε να ζήσουμε χωρίς να τρώμε τίποτα αρκεί να κάνουμε μασάζ με παρθένο ελαιόλαδο ψυχρής έκθλιψης 3 φορές την ημέρα… για όσα χρόνια θέλουμε. Καταγραμμένο περιστατικό παιδιού που ήταν 3 χρονών και ήπιε κατά λάθος ποτάσα μεγάλωσε χωρίς να πίνει και να τρώει τίποτα μέχρι 18 χρονών… μέχρι που του τοποθέτησαν πλαστικό οισοφάγο όταν πρωτοβγήκε περίπου το 40. Από την οικογένεια αυτός που γνώριζε και τον είχε αναλάβει, του έκανε 2 φορές μπάνιο με σκέτο νερό, για να απορροφήσει από το δέρμα του την ποσότητα νερού που χρειαζόταν το σώμα του και 3 φορές την ημέρα όπως ανέφερα, μασάζ με ελαιόλαδο για να πάρει όλα τα θρεπτικά συστατικά που χρειαζόταν το σώμα του.
    Εδώ βλέπουμε ότι όχι μόνο ισχύει αυτό που έλεγαν οι αρχαίοι ημών πρόγονοι (εσωτερικώς με μέλι και εξωτερικός με λάδι), αλλά και μόνο του το δεύτερο ισχύει. Η ελιά είναι από τα δέντρα που μαζεύει από το έδαφος, όλα τα θρεπτικά συστατικά που χρειάζεται ο ανθρώπινος οργανισμός, για αυτό είναι και ευλογημένη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  35. Ανώνυμος30/10/11, 10:13 π.μ.

    ειμαι και γω παιδι της πολης οπως και ο ανδρας μου εδω και 5 χρονια αγορασα με μια εκταση 20 στρεμ κοντα στην πολη μας και με μερακι στησαμε εναν μικρο αμπελωνα 4 στρεμ βγαζουμε κρασι και τσιπουρο βιολογικο μας αρεσει η εδω η φυση το περιβαλλον το βραδυ που καθομαστε και αφουγγραζομαστε ολους τους ηχους της φυσης χαλαρωνουμε και μετα επιστροφη στην πολη σκεφτομαστε για μονιμη εγκατασταση ομως για τους νεους βλεπω οτι δεν εχει καμμια διεξοδο καμμια εναλλακτικη λυση κινηματογραφο αθλοπαιδειες συλλογους βιβλιοθηκη κλπ για δε τις γυναικες τραγικα ισως μεσαιωνας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  36. Ανώνυμος6/11/11, 11:42 μ.μ.

    Χίλια μπράβο για την προσπάθειά σας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  37. Διαβαζοντας τα σχολια ολων μας σκεφτομαι οτι εκτος του οτι ειναι ανικανοι,κλεφτες,πουλημενοι και παρτακηδες ειναι και χαζοι οι πολιτικοι μας.
    Η μεγαλυτερη ευκαιρια για αποκεντρωση απο το 50 και μετα,περναει και χανετε,με απλες και μικρες βοηθειες(πληρωμενες απο ευρωπαικα κονδυλια ΠΟΥ ΠΟΤΕ ΜΑΣ ΔΕΝ ΕΞΑΝΤΛΗΣΑΜΕ) θα εφευγαν πολλοι για την επαρχια....αλλα ειπαμε...ΚΑΙ χαζοι
    Κρατατε αδελφια ποτε δεν πεθανε η Ελλαδα περασε και πολυ χειροτερα.
    Τωρα απλα εχουμε να αντιμετωπισουμε αν ομορφα στημενο σχεδιο απο πολιτικους και Μ.Μ.Ε.
    Επιστροφη στην φυση και στην δουλεια(αγροτικη και κτηνοτροφικη)τερμα η τεμπελια και οι επιδοτισεις που τις εκαναν αυτοκινητα,τηλεορασεις και μετοχες.
    Εγω ειμαι στο πολυ τσακ να παω επαρχια ...επιβιωσαν οι παλιοι με το τιποτα δεν θα τα καταφερουμε 100% εμεις με τοση τεχνολογια και κατ οικον γνωση?
    Τα εχω ξαναπει ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ ΜΠΛΟΚ μπραβο σε ολους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  38. Διάβασα σήμερα την ανάρτηση και τα σχόλια των φίλων και ομολογώ ότι μου έφτιαξε η διάθεση.
    Μεγάλωσα σε χωριό μέχρι τα 17 μου (τώρα 34) και μετά ήρθα Αθήνα για μια καλύτερη ζωή.
    Δυστυχώς το χωριό μου είναι πολύ μικρό 17 κάτοικοι ο μικρότερος 55. είναι δύσκολο τώρα να πάρω τα δύο παιδιά μου και να πάω να μείνω εκεί μόνιμα. Το κοντινότερο σχολείο που πήγαινα και εγώ είναι 30 χιλιόμετρα μακριά.
    Είναι δύσκολο να πείσω την γυναίκα μου να πάμε μόνιμα εκεί.
    ¨Όμως για μένα είναι όνειρο ζωής να ξαναπάω εκεί μόνιμα. Δεν έχω εγκαταλείψει τίποτα (σπίτι, χωραφάκι με ελιές κήπο κ.τ.λ.) και μία φορά κάθε μήνα παίρνω τα παιδάκια μου Παρασκευή βράδυ και φεύγω για Σαββατοκύριακα.
    Αισθάνομαι τυχερός που το έχω και μπορώ να μάθω στα παιδιά μου την ανεκτίμητη αξία του να είσαι κοντά με την φύση.
    5 χρονών η μία μου κόρη και 2 η άλλη κάθε μέρα με ρωτάνε πότε θα ξαναπάμε στο χωριό για να φυτέψουν στον κήπο, να ποτίσουν η να μαζέψουν μαζί μου άγρια χόρτα.
    Το πόσο καλό τους κάνει μπορεί κανείς να το διαπιστώσει εύκολα απλά κοιτώντας τα προσωπάκια τους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  39. Ανώνυμος21/11/11, 4:59 μ.μ.

    Μόλις 25.000-27.000 € κοστίζει η αγορά 1 στρέμματος γης με παληά μονοκατοικία μέσα, η οποία συμμαζεύεται με σχετικά εύκολα προσωπική δουλειά, στο Χρυσό που είναι 8 χλμ. έξω από την πόλη των Σερρών. Δέστε το στο Google Earth και κάντε την καταπληκτική κίνηση, όσοι μπορείτε. Η γη είναι ΧΡΥΣΑΦΙ,με το τσιμέντο δεν ζει κανείς. Προτείνω, όποιοι ξέρουν κάτι παρόμοιο (φθηνή γη, κλπ) ας το αναφέρουν εδώ μήπως και η πληροφορία αυτή γίνει ωφέλιμη σε πολλούς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  40. Ανώνυμος23/11/11, 6:44 π.μ.

    Συγχαρητηρια για το ιστολογιο ,εγω ενα θα πω επειδη μενω σε χωριο,στην κατοχη το 40 δεν πεθανε κανεις απο πεινα στην επαρχια και τα χωρια,ενω αντιθετα στις πολεις τρωγανε ποντικια και γατες για να επιβιωσουν...,αυτα τα λιγα ,φιλικα μητσος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  41. Ανώνυμος3/12/11, 10:26 μ.μ.

    ΑΛΗΘΕΙΑ ... ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΑΓΝΟΗΤΕ ( ΟΠΩΣ ΚΙ ΚΑΘΕ ΜΕΣΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ) ΜΕ ΠΟΙΟΝ ΕΧΕΤΕ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ ΟΤΑΝ ΑΝΑΦΕΡΕΣΤΕ ΣΤΗΝ ΝΕΑ ΤΑΞΗ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ.
    ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΚΙ Ο ΛΟΓΟΣ ΠΟΥ ΕΙΣΑΣΤΕ ΥΠΕΡΑΙΣΟΔΟΞΟΙ ...
    Ο ΜΟΝΟΣ ΤΡΟΠΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΣΩΘΕΙ Η ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ ΑΠΟ ΜΟΝΗ ΤΗΣ ΑΠ'ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ, ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΞΥΠΝΗΣΕΙ ΤΩΡΑ, ΟΣΟ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΚΟΜΑ ΥΠΟΔΟΜΕΣ ΚΙ ΣΤΟΙΧΕΙΩΔΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ.

    ΑΥΤΟ ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΘΑ ΣΥΜΒΕΙ ΓΙΑΤΙ ΑΓΝΟΕΙΤΕ ΤΟΝ " ΕΧΘΡΟ " ΑΛΛΑ ΑΚΟΜΗ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ ΤΟΝ ΠΡΟΣΤΑΤΗ ΜΑΣ.

    ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ ΤΙΠΟΤΕ.. ΓΙΑΤΙ ΑΠΛΑ ΔΕΝ ΞΕΡΕΤΕ ΚΑΝ ΠΟΥ ΝΑ ΚΟΙΤΑΞΕΤΕ ΑΛΛΑ ΚΙ ΟΥΤΕ ΤΙ ΣΑΣ ΚΤΥΠΑ.

    ΜΟΝΟ Ο ΘΕΟΣ ΘΑ ΜΑΣ ΣΩΣΕΙ ΓΙΑΤΙ ΑΠΛΑ ΟΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΑΓΝΟΥΜΕ ΠΟΙΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ, ΑΠΟ ΠΟΥ ΗΡΘΑΜΕ ΚΙ ΠΟΥ ΠΑΜΕ ΚΙ ΕΜΕΙΣ ΑΝΤΙ ΝΑ ΤΟΝ ΕΥΧΑΡΗΣΤΙΣΟΥΜΕ ΘΑ ΤΟΝ ΒΡΙΖΟΥΜΕ, ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΧΡΗΜΑ ΚΙ ΜΑΣ ΒΟΛΕΥΕΙ ΕΤΣΙ...

    Ο ΘΕΟΣ ΝΑ ΜΑΣ ΛΥΠΗΘΕΙ ΓΙΑΤΙ ΕΜΕΙΣ ( ΕΥΤΥΧΩΣ ΟΧΙ ΟΛΟΙ )ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΤΡΑΒΟΙ, ΚΟΥΦΟΙ ΚΙ ΑΠΡΟΘΥΜΟΙ ΝΑ ΚΑΤΑΝΟΗΣΟΥΜΕ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  42. ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΔΟΥΡΓΟΥΝΑΣ4/12/11, 10:12 π.μ.

    ....εγω καλοι μου φιλοι το εχω αποφασισει εδω και πολυ καιρο και αν ολα πανε καλα μεσα στο πρωτο δεκαημερο του Ιανουαριου φευγω για το χωριο, αφηνοντας την πολη και αναζητωντας εναν τροπο ζωης που πιστευω οτι ολοι μας λιγο-πολυ τον εχουμε ως ιδανικο, βα8ια μεσα μας....
    Επιτελους, η Ελλαδα μας πρεπει να αρχισει να ζει και παλι....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  43. Ανώνυμος4/12/11, 11:47 μ.μ.

    Αλήθεια τι μας λέει ο παραπάνω ανώνυμος - θρησκόληπτος σχολιαστής? Ότι είμαστε στραβοί,κουφοί και γενικότερα ανάξιοι. Σκέφτηκα ότι είναι σχόλιο κάποιου γραφικού και οτι θα πρέπει να το αφήσω ασχολίαστο αλλά δεν μου πάει η καρδιά να με λένε στραβό - κουφό κτλ εκείνοι που είναι πιστοί ως ποίμνιο, εκείνοι του "Πίστευε και μη ερεύνα" εκείνοι που τόσα χρόνια τώρα κυρίσσουν τη μισσαλοδοξία, αποκυρίσουν τη βια αλλά κρυφά στήνουν θεμέλια για βία και φασισμό στα μυαλά παραπλανημένων ανθρώπων που μέσα στα προβλήματα τους ψάχνουν αποκούμπι.Άσε που όλοι εμείς δεν ξέρουμε τίποτα, όλα τα ξέρει αυτός που έγραψε το άρθρο, ο καθοδηγιτής του και ο θεός τους, εμείς οι υπόλοιποι ... Σας ξεπερνά η ιστορία και η ανθρωπότητα ευτυχός.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  44. Ανώνυμος4/12/11, 11:55 μ.μ.

    Φίλε K.lilopoulos στο εύχομαι να τα καταφέρεις να κάνεις το όνειρό σου πραγματικότητα.
    Αλλά ακόμη και αν δεν το κάνεις εσύ πιθανά να το κάνουν τα παιδιά σου, σου γράφω γιατί μου θύμησες τον πατέρα μου, κάθε 2η παρασκευή με έπερνε και πηγέναμε στο χωριό, εκει έχω τις καλλίτερες εμπειρίες μου ως πιτσιρικάς, και αυτό με έκανε στα 26 μου να πάρω τη γυνέκα μου και να πάμε να ζήσουμε στο χωριό, απ όπου και σου γράφω τώρα, δουλεύουμε βέβαια στην πόλη περίπου 35 χλμ μακριά αλλά αν μπορέσω κάποια στιγμή θα ασχοληθώ με κάτι εδω πέρα έτσι ώστε να απεξαρτηθώ ακόμη περισσότερο απο την πόλη. Μη φανταστείς, 9 κάτικοι σύνολο, ο μικρότερος 60, υψόμετρο 1000μέτρα στην Ήπειρο. :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  45. Με την οικογένειά μου φύγαμε από την πόλη πριν τέσσερα χρόνια. Το κάναμε για τα μωρά μας για να μεγαλώσουν σε ένα πιο ποιοτικό περιβάλλον. Ποτέ δεν το μετανιώσαμε κι ας είναι πολύ δύσκολο να σε δεχτεί μία κλειστή κοινωνία.. πάντα θα είσαι ξένος!
    Πολύ μοναξιά και στη δουλειά και στην ζωή γενικότερα. Εκτός από αυτό όμως είμαστε από τους πολύ λίγους που διατηρούν λαχανόκηπο. Τη γη δεν την εκτιμά ο σύγχρονος Έλληνας όσο θα έπρεπε. Ελπίζω η κρίση να γίνει και η ευκαιρία για να αλλάξουμε ριζικά σαν κοινωνία μήπως και σώσουμε ότι μπορεί να σωθεί.
    Την καλημέρα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  46. Ανώνυμος27/12/11, 7:35 μ.μ.

    γεια σας από Κρήτη,εδώ έχει αρχίσει αρκετός κόσμος και αφήνει την πόλη,συγκεκριμένα ηράκλειο.
    εχουμε βέβαια και την τύχη σχεδόν κάθε ηρακλείωτης να έχει και σπίτι και περιουσία στο χωριό
    Δεν υπάρχει καλύτερη αντίδραση και αντίσταση σε αυτό που έρχεται από το να γίνουμε αυτάρκης!!Δικά μας λαχανικά,δικό μας κρέας,δικό μας μέλι κτλ. ότι μπορεί ο καθένας,και στην τελική κάποιος που θα στραφεί σε αυτή τη λύση θα το νοιώσει μέσα του ότι πραγματικά ζει,παράγει,και θα είναι ευτιχυσμένος!!!
    Τα έχει γράψει όλα αυτά που "συζητάμε" ο ΤΟΜ ΧΟΤΖΚΙΝΣΟΝ στο "ΖΗΣΕ ΕΛΕΥΘΕΡΑ",το προτείνω ανεπιφύλακτα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  47. Ανώνυμος28/12/11, 9:42 μ.μ.

    Ειρήνη,
    σήμερα ανακάλυψα το Blog σας και έχω ενθουσιαστει. Θα ήθελα και εγώ να γυρισω στο χωριο αλλα δεν ξερω πως να αρχίσω. Φτάνουν για παράδειγμα 4 στρέμματα για να κανω ένω μικρό αγρόκτημα ώστε να ειμαι αυταρκεις??? Πωσ γίνεται να φυτευω πρώτα τον σπόρο και μετά να κάνω μεταφύτευση, που το κάνω αυτο και πως? οι ερωτήσεις μου μπορει να σας φαινονται γελοιες αλλα αυτα με προβληματιζουν. μετά δεν έχω ιδεα πως να φροντισω κότες ή άλλα ζώα ,το μονο ζωάκι που έχω φροντισει στη ζωή μου ειναι ενα παπαγαλάκι. Μια ώθηση θα με βοηθήσει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  48. Ανώνυμος28/12/11, 11:27 μ.μ.

    Καλησπέρα, εδω και 5 χρονια μενω στην επαρχία, θελω λοιπον να μοιραστώ τις εμπειρίες μου μαζί σας!
    Είμαι 35 πλεον και όταν ξεκινησα ειχα φυγει από Αθηνα μετάθεση στα Ιωάννινα, τυχαία πέτυχα το παρόν site που άλλαξε την ζωή μου.(ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΜΠΡΑΒΟ ΔΕΝ ΑΡΚΕΙ ΕΙΛΙΚΡΙΝΑ).Πάντα λάτρευα τη φυση. Για να μην σας κουράζωσε 500τετραγωνικά μετρα έχω φυτεψει αυθεντικές ποικιλίες ντοματας cherokke, kim , πιπεριάς ,πατάτες , κρεμμυδια, καρότα, σκόρδα , ηλιόσπορο, καλαμπόκι, αγγγούρια, φραουλες, κολοκυθιά, κολιανδρο, μεντα, σελερυ, goji berries, ροκα, γογγυλια, καλε, ραπανακια, παντζάρια,σπανακι, αρακα, και τωρα το φθινώπορο, μαρουλια, κουνουπιδια, μπρόκολα και λαχανα.
    Είμαι πανευτυχης , εχω κανει λάθη αλλα πάντα βρισκεις καποιον πιο εμπειρο και προθυμο να σου δειξει.
    Με τα χερακια μου εφτιαξα ενα μικρο σπιτακι και εβαλα και 5 κοτες και 5 φραγκοκοτες.
    Συμπέρασμα, η οικογενεια μου εχει τρελαθεί με την νοστιμια της αυθεντικής γευσης, το ψυγειο μου ειναι ολο αρωματα και τα ντουλάπια γεματα σάλτσες ντομάτας. Είμαι ανανεωμένος ψυχολογικά και στο σουπερ μαρκετ ψωνίζω μόνο αυτα που δεν μπορώ να παραγω. Αξίζει τον κόπο σε οποιον προσπαθησει να κανει το βημα. Όποιος θελει να τον βοηθησω σε κατι να μου στειλει μηνυμα στο email nianiop@hotmail.com. Κάνω ανταλλαγη σπόρων πλέον και ειμαι ανοιχτος σε ιδέες για νεες καλλιέργειες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  49. Συγχαρητηρια.
    Παρακολουθω το μπολγκ εδω και καιρο.
    Εχω ξεκινησει και εγω σιγα σιγα το "ονειρο" ζωης,ενα δικο μου κτημα 4ων στρ.στην Κορινθο.
    Εχω φυτεψει διαφορα οπωροφορα,και ελιες.
    Το επομενο βημα ειναι οι κοτες.
    Εχω σκοπο να το κανω μονιμη κατοικια.
    ΘΑ τα λεμε.
    Η εμπειρια των παλαιοτερων πολυτιμη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  50. παιδια γεια σας!στο face εχω τη σελιδα φυσικο αγροκτημα.εχω βρει οικονομικη γη στην ευβοια μια ωρα και κατι απο αθηνα οποιος θελει συνεργασια ας μου στηλει μυν στο face ή στο fysikoagroktima@gmail.com

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  51. παιδια γεια σας!στο face εχω τη σελιδα φυσικο αγροκτημα.εχω βρει οικονομικη γη στην ευβοια μια ωρα και κατι απο αθηνα οποιος θελει συνεργασια ας μου στηλει μυν στο face ή στο fysikoagroktima@gmail.com

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  52. παιδια γεια σας!στο face εχω τη σελιδα φυσικο αγροκτημα.εχω βρει οικονομικη γη στην ευβοια μια ωρα και κατι απο αθηνα οποιος θελει συνεργασια ας μου στηλει μυν στο face ή στο fysikoagroktima@gmail.com

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  53. Ανώνυμος13/1/12, 4:10 μ.μ.

    Με λένε Χρήστο και είμαι 50. Ευτυχώς η γυναίκα μου έχει κάτι κτηματάκια και εδω και 3 χρόνια ασχολούμαι με μπαχτσέδες, οπωροφόρα δέντρα και τέτοια....τώρα σκέφτομαι να βάλω κοτες και ίσως και κουνέλια ...και μετά βλέπουμε...
    Που ήσασταν τόσο καιρό και δεν σας έβρισκα....
    Πολύ καλή κίνηση Θόδωρε μπράβο σου...Συμφωνώ για τους χαλεπούς καιρούς και μακάρι να βγούμε ψεύτες....χαμένοι πάντως δε θα βγούμε γιατί δεν υπάρχει καλύτερο πράμα απο την ενασχόληση του ανθρώπου με τη φύση...Χάσαμε δυστυχώς οι άνθρωποι την επαφή μας με τη φύση....
    Χαίρομαι πάρα πολύ που υπάρχουν άνθρωποι που σκέφτονται την επιστροφή στο χωριό...
    Είναι επίσης πολύ καλό να υπάρχει ένας χώρος για να τα λέμε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  54. Ανώνυμος19/1/12, 5:04 μ.μ.

    ΕΧΕΙΣ ΑΠΟΛΥΤΟ ΔΙΚΙΟ ΦΙΛΕ ΚΙ ΑΣ ΚΟΡΟΙΔΕΥΟΥΝ ΜΕΡΙΚΟΙ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  55. Ανώνυμος19/1/12, 5:54 μ.μ.

    μεγαλομενη στην πολη μεχρι τα 21 μου δεν ειχα γνωση για τιποτα. Παντρευτικα στο χωριο του Πατερα μου και μου εδωσε ενα κτηματακι στο χωριο (400 κατηκων) και γυρω στις 100 ριζες ελιες. Πηρε την αποφαση ο αντρας μου και η κορη μου να παμε στο χωριο αν στην πολη ειχαμε και δικο μας σπιτι και ο αντρας μου ειχε την δουλεια του. Εφηγα με κρυα καρδια πουλισαμε το σπιτι και φτιαξαμε ενα αρκετα μεγαλιτερο στο χωριο. Στον περιβολο του σπιτιου φυτευω τα παντα απο λαχανικα και στο χωραφι με τις ελιες φτιαξαμε σταυλους με οτι μαζευαμε απο παλιες ξυλιες που βρησκαμε απο εδω και εκει.
    Σημερα 4 χρονια μετα εχω τις γυδουλες μου τα προβατα μου, κοτες, γαλλικα, παππιες, χηνες,περιστερια,γουρουνακια,το μοσχαρι μου,κουνελια.
    Eχω φυτεψει εκτος απο τα λαχανικα, ριγανι θυμαρι λεβαντα και εχω φαει απο τον κηπο μου μεχρι και λαχανακι βρηξελων...
    Ζω ηρεμα χωρις ανχος δεν μαλονω ποτε με τον σηζηγο και εχω αποκτησει αλλα 3 παιδια. Τις Κηριακες παμε ολοι μαζι στην εκκλησια και το απογευμα το περναμε ολοι μαζι σαν οικογενεια.
    Δεν αλαζω αυτη την ευτηχια με ολες τις μεγαλουπολοις του κοσμου.
    Αν καποιος σκευτεται να το κανει ας το κανει αυριο το πρωι! στο χωριο με αυτες τις συνθηκες ζεις και με 600 ευρω και με λιγοτερα. Καλη επιτυχια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  56. Ανώνυμος19/1/12, 9:27 μ.μ.

    den 8a metanoiwseis ka8olou pou efyges apo th megalopolh.to kalytero ekanes.8a me 8ymh8eis mia mera.o pateras mou h8ele na to poulhsei to spiti tou xwriou.3 deleastikes protaseis exei dextei k ton epeisa na mh to poulhsei.h prwth protash htan otan hmoun 10 etwn k egw ton epeisa tote na mh to kanei.para to nearo ths hlikias mou hksera oti ayto den 8a htan kalo giati otan hmoun mikros mou elegan istories ths katoxhs kai oti stis megalopoleis o kosmos pe8aine sth peina enw sta xwria oxi...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  57. Ανώνυμος21/1/12, 12:23 μ.μ.

    Εχω ξαναγραψει και σε αλλο θεμα της ιστοσελίδας. Είμαι φανατικός σας ανγνώστης ...(ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΕΙΛΙΚΡΙΝΑ ΔΕΝ ΦΘΑΝΕΙ) για να περιγράψει την προσφορά σας στην ζωή της οικογενείας μου. Εφυγα από το 2006 και ηρθα μετάθεση στα Ιωάννινα και επεσα πανω στη ιντερνετικής σας προσπάθειας. Πλέον καλλιεργώ τα πάντα στη γη μου αλλά λόγω κλιματικών συνθηκών εδω σκέφτομαι να μετακομισω στο χωριό μου στην Καρδίτσα, να τα παρατησω ολα και να δουλέψω τα 45 στρεμματα γης που μας αφησαν οι παππούδες μας.
    Πέραν απο τον κηπο θα ηθελα να βαλω και προβατα και να δινω το γαλα σε εταιρεία. Θα ηθελα λοιπόν της βοηθειας σας. Εχω 3 απορίες.
    α. Οντως τα βλετιωμένα πρόβατα αποδιδουν καλυτερα ή λογω ότι ειναι ακριβως αυτο που περιγραφουν ειναι "αχρηστα"?εννοω προφανως καποιας μεταλλαξης που θα εχουν υποστει.
    β. Εχω παραγγειλει απο βολιβια σπορους αμαρανθου. Μπορειτε να μου πειτε μερικες συμβουλες για την καλλιεργεια του και εαν και εφόσον ειναι καταλληλη για ζωοτροφή?
    3. Η αρωνια και το goji berry που θελω να καλλιεργησω θα κινδυνευει απο τις υψηλες θερμοκρασίες του κάμπου?Αξιζει να ασχοληθώ?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  58. μια από τα ίδια..!!!

    Δίνουμε Δύναμη στο Χωριό..!!

    http://galaktokomika.blogspot.com/2012/01/blog-post.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  59. Γειά σας και απο'μένα.Δέν συνηθίζω να γράφω στο Internet,αλλά διαβάζωντας το συγκεκριμένο blog με άγγιξε πραγματικά και ένοιωσα την ανάγκη να αφήσω το σχόλιό μου.Είμαι 34 ετών παντρεμένος με δύο παιδιά και εδώ και ενάμιση χρόνο προσπαθώ να πραγματοποιήσω το όνειρο που λέγεται αποκέντρωση χωρίς αποτέλεσμα.Πιστεύω πως εάν δεν έχεις ένα σπίτι(τουλάχιστον) και μερικά χωράφια στην επαρχία τα πράγματα είναιπολύ δύσκολα.Εγώ είμαι απο Εύβοια και η γυναίκα μου απο την Αλεξανδρούπολη, πολύ θα ήθελα να ασχοληθώ με την καλλιέργεια και την πώληση βιολογικών προοϊόντων.Καλό κουράγιο στους υπόλοιπους!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  60. Ανώνυμος8/2/12, 10:16 μ.μ.

    Γεια χαρα σ ολους .Ειμαι 55 εχω κατι ακρες σε δυο χωρια..εννοω σπιτι και λιγο γη και εφθασε ο καιρος να κοντευω να παρω συνταξη..που κι αυτο το βλεπω κομματακι δυσκολο!! Θα φυγω ομως απ αυτο το τερας που μας τρωει και λεγεται Αθηνα!!Θα τη παλεψω και θα ανακαλυψω ολ αυτα που τοσο απλα και ομορφα περιγραφετε!! Σας ευχαριστω ολους

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  61. Ανώνυμος21/2/12, 11:08 μ.μ.

    γεια σας παιδια. λιτσα απο ρεθυμνο. εχω την τυχη να εχω σπιτι στο χωριο μου που απεχει μολις 15 χιλ απο την πολη.περιμενω πως και πως να ερθει το σαββατοκυριακο για την αποδραση μου. απο τη μητερα γη παιρνω ττα υπεροχα χορτα και ολο το χρυσαφι της γης. μαζι με το συζυγο μου φδροντιζομε τις κοτουλες μας, δτις παπιες , τα αρνια μας, την κατσικουλα μας, εχοντας συντδροφια τον κασπερ, τον τσαρλυ και το σποτ, τααγαπημενα μας σκυλια. πιστετης νοημα υω οτι οποιος δεν εχει ζησει κοντα στη φυση δεν εχει καταλαβει το πραγματικο νοημα της ζωης. δεμου θα επιτρεψω στον εαυτο μου να με ριξουν οι καταστασεις. θα απολαμβανω αυτο που μου χαριστηκε και θα το παραδωσω με πολλη αγαποη στα λατρεμενα μου παιδια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  62. Ανώνυμος22/2/12, 3:43 μ.μ.

    Και γω μαζί σας...Μεγάλωσα σε χωριο αλλά λόγω δουλειάς πήγα σε πόλη μακριά από το χωριό μου..Τον Αύγουστο του 2008 πήρα μετάθεση στην πόλη που απέχει 8 χιλιόμετρα από το χωριό μου. Πλέον μπορώ και βοηθάω τον πατέρα μου με τα χωράφια, έχω βάλει καμιά 10αριά κότες και καμιά 15αριά μελίσσια από τα οποία όταν πήρα την πρώτη σοδιά πέρισυ αισθάνθηκα ότι μπορώ να κάνω τα πάντα..''εγκαταλήψτε πόλεις, γυρνάτε στα χωριά, η μάνα γη ζητάει πίσω όλα της τα παιδιά'' ΔΥΝΑΜΗ ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΠΙΣΤΗ ΚΑΙ ΕΛΠΙΔΑ!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  63. Ανώνυμος9/3/12, 7:02 π.μ.

    Γεια σε ολους και σε ολες! Καταρχην συγχαρητηρια στους δημιουργους της σελιδας και συγχαρητηρια σε ολους οσους εχουνε γραψει παραπανω και πριν εμενα κειμενα!Ειμαι πολυ χαρουμενος που μπηκα στην ομαδα σας, ομαδα μας τωρα, πρωτον για το πολυ υψηλο επιπεδο μορφωσεως, σεβασμου και καλοσυνη σας! Ειμαι απο χωριο της Θεσπρωτιας, μεχρι την ηλικια που πηγα στον στρατο εζησα εκει, μετα λιγα χρονια δουλεψα στην Γερμανια και παρα του οτι ειχα πει δεν θα ξαναπαω στην Γερμανια, γυρισα στην Ελλαδα για 8 χρονια και η τυχη μου με εφερε στην Αμερικη. Φυσικα το ονειρο μου ειναι οχι μονον να γυρισω στην Ελλαδα, αλλα σιγουρα να εχω πολυ συχνη προσβαση στο χωριο που μεγαλωσα, στην γυρω περιοχη των συγγενων και φιλων μου, στο πατρικο χωριο που μεγαλωσε ο αλλος μου παππους και που χυθηκε τοσο πολυ αιμα απο τους προφονους μας για εμας! Το ονειρο μου τωρα που επιθυμω να γινει πραγματικοτητα, ειναι να ειμαι κοντα σε ποταμο και να εχω καποια στρεμματα γη! Θελω να φυτεψω οσα περισσοτερα δεντρα μπορεσω, διαφορετικα και να ειναι ολα οπωροφορα, οπως και κηπικα, επισης και ζωα. Δυστυχως παρα του οτι πληρωνουμε τοσα πολλα χρηματα εγω με την οικογενεια μου να τρωμε αυτα που ονομαζουμε υγιεινα, δεν ικανοποιουμε σε τιποτε. Ολα αυτα που γραψατε ολοι σας παραπανω, τα γνωριζω γιατι τα εζησα και τα νοσταλγω!!! Για οσους δεν εχουνε ουτε ενα τετραγωνικο στο χωριο, η καπου αλλου, σας λεω με πολυ δυναμη και σιγουρια, οτι υπαρχη λυση. Εαν θελετε ολα γινονται. Υπαρχουνε τοσα πολλα χωρια που εχουνε τοσα πολλα σπιτια εγκατελλημενα. Υπαρχουνε τοσα πολλα χωρια που εχουνε πολλους ηλικιωμενους κατοικους που εχουνε αναγκη βοηθειας και παρεας και εκτος αυτου υπαρχουνε σπιτια που δεν κατοικουντε και ενοικιαζονται για αρχη μεχρι να μπουνε βασεις με 100 ευρω τον μηνα και ισως και λιγοτερα αν γινει συμφωνια. Φυσικα ειναι προτειμοτερο ενα σπιτι να κατοικητε και να αεριζεται, παρα να ειναι κλειστο και να το τρωει η υγρασια και η ζεστη. Χαιρετω ολοκληρη την παρεα μας, για την ευχαριστη διαθεση που δημιουργησατε και που αληθευει αυτο που λεει η παροιμια, τα λογια σου με χορτασαν και το ψωμι σου φατω!!! Θελω να γραψω για αλλη μια φορα, οσοι διαβαζεται οσα εγραψα και εισαστε σε δηλημα μεταξυ να αποφασισω να παω στε χωριο στην εξωχη η οχι, εγω σας προτεινω ριξτε το σε κληρωση, Βαλτε 99 χαρτακια σε μια κληρωτιδα να γραφουνε, ναι θα παω στο χωριο γιατι πρεπει και θα ζησουμε αυτυχισμενοι και ενα ακομη χαρτακι στην κληρωτιδα να γραφει, τι καθεσαι ακομη και δεν εχεις φυγει για το χωριο...!!! Γεια σας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  64. Ανώνυμος21/5/12, 9:40 π.μ.

    χωρισα πριν δυο χρονια ,,εχοντας στην επιμελεια μου 2 παιδια 12 και 13χρονων..το επαγγελμα μου εδω και πολλα χρονια ζωγραφος ..και ζουσα αξιοπρεπως .
    στην αρχη νοικιασα ενα σπιτι στη Δ.θεσσαλονικη,..κι εψαχνα για δευτερη δουλεια ..σταθηκε αδυνατον
    ωσπου πηρα την αποφαση να μετακομισω σε χωριο της ανατολικης Θεσσαλονικης
    οπου αρχισα να φυτευω τα παντα .Τωρα τελευταια μαλιστα μου παραχωρησε μια φιλη μου ενα κτηματακι που δεν το καλιεργουσε κι εκανα το ξεκινημα με 17 κοτοπουλα πουτωρα ειναι 2 μηνων...αγορασα αλλα 40 που τωρα ειναι 15 ημερων..μια εγκυο κουνελα κι εναν κουνελο ..σε 10 μερες περιμενουμε γεννητουρια..τους εχω κανει ενα κλουβι διθεσιο για να κρατηθει ο πονηρος κουνελος μακρια της και τωρα κι οταν γεννηθουν τα μικρα..επισης ενα ζευγαρι παπακια ..και τωρα περιμενω ενα ζευγαρι χηνες..ελπιζω οτι με τα ζωακια θα καταφερω τουλαχιστον να ειμαι αυτονομη σε φαγητο..
    η αληθεια ειναι οτι εχω κουραστει παρα πολυ γιατι κανω ολες τις δουλειες μονη μου.Μνη μου εφτιαξα τα κλουβια τα κοτετσια και τωρα ξεκιναω περιφραξη για να μην εχω απωλειες..
    η ζωη στο χωριο ειναι πιο ανθρωπινη εχω βρει φιλους πολυ ευκολα και μαλιστα φιλους με αληθινη αξια κι οχι απλους γνωστους

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  65. Ανώνυμος11/6/12, 12:09 μ.μ.

    Γεια σε όλους τους φίλους καλλιεργητές. Μένουμε με τον άντρα μου στόν Μαραθώνα εδώ και 4 χρόνια. Και οι δύο μεγαλωμένοι στην Αθήνα κάναμε το μεγάλο βήμα και ήρθαμε να ζήσουμε "πιο εξοχικά". Εχουμε το λαχανόκηπο μας, ζούμε στη φύση, όμως ακόμα αισθανόμαστε οτι είμαστε στην "πόλη". Είναι και η δουλειά βέβαια... Εδώ και καιρό ψαχνόμαστε για έναν αλλο τρόπο ζωής, πιο απλό, όπου η δουλειά θα έχει σκοπό και αντίκρυσμα όπως ο γεωργικός. Αυτό που μας φοβίζει απο την επαρχεία είναι οτι θα βρεθούμε μόνοι με ανθρώπους που θα έχουν βαρεθεί ακριβώς αυτο που εμείς ψάχνουμε. Ιδανικά θα θέλαμε να πάμε σε ενα μέρος που να βρούμε ανθρώπους απο Αθήνα η άλλες πόλεις φυσικά οχι γιατί είναι καλύτεροι αλλά γιατί λογικά θα έχουμε κοινές επιδιώξεις. Ελπίζω να μην παρεξηγηθεί αυτο που λέω-
    Ενα άλλο κριτήριο είναι η εγκληματικότητα. Να αισθανόμαστε πιο ασφαλείς.
    Καμμιά ιδέα? Εχει κανένας καμμία πρόταση για κανένα τόπο που έχουν αρχίσει να μαζεύονται απο τις πόλεις? Καλή συνέχεια σε όλους και χίλια ευχαριστώ στο ιστολόγιο.
    Μαριλένα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  66. Γεια σας. Εδω και αρκετό καιρό παρακολουθώ το blog σας τακτικά και σας συγχαίρω για την προσπάθειά σας και τη βοήθειά σας.
    Είμαστε μια οικογένεια με μικρά σχετικά παιδιά (11 και 13 χρονών) και μένουμε λίγο έξω απο την πόλη του Βόλου απο επιλογή. Κανενός η καταγωγή δεν είναι απο το Βόλο, αν εξαιρέσουμε τα παιδιά που γεννήθηκαν εδώ. Το τελευταίο διάστημα έχουμε αποφασίσει σαν οικογένεια να μετακομίσουμε σε κάποιο χωριό στην ευρύτερη περιοχή (καταρχάς, άν και όχι δεσμευτικά) και ψάχνουμε να νοικιάσουμε ένα σπίτι που να μας χωράει και να διαθέτει κάποιο κήπο για να μπορέσουμε να καλλιεργήσουμε, κάποια οπωροφόρα ή ελιές για να τα περιποιηθούμε και κάποιο χώρο για να βάλουμε και μερικές κοτούλες.Η μέχρι τώρα προσπάθειά μας δεν έχει αποδώσει καρπούς διότι τέτοια σπίτια είτε είναι κλειστά απο τους ιδιοκτήτες τους είτε είναι σε κακή κατάσταση. Θα προτιμούσαμε κάποιο κεφαλοχώρι που να διαθέτει και σχολεία για τα παιδιά και κάποια στοιχειώδης αγορά για τα απαραίτητα μιας και μας έχει φάει το πήγαινε-ελα για τα σχολεία των παιδιών και τα σχετικά ψώνια. Θέλουμε να νοικιάσουμε κάποιο τέτοιο χώρο διότι η ζωή έτσι όπως έγινε δεν μας δίνει το περιθώριο για κάτι άλλο. Επιζητούμε την κοινωνικοποίηση του χωριού, με τους γείτονες, το καφενείο του, την αγορά του για να έρθουμε κι εμείς και τα παιδιά μας σε πλήρη επαφή με τη φύση και την απλή καθημερινή ζωή. Βαρεθήκαμε τις πόλεις (μικρές και μεγάλες, μιας κι δυο είμαστε απο Αθήνα) και θέλουμε να ζήσουμε στο χωριό με ησυχία, ηρεμία, να δώσουμε και να πάρουμε. Αν κάποιος απο εσάς που έχετε το blog ή που διαβάζετε αυτές τις αράδες έχει κάτι υπόψιν του, παρακαλούμε επικοινωνήστε. Ευχαριστούμε πολύ
    Ειρήνη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  67. Ανώνυμος29/8/12, 12:30 μ.μ.

    Γεννήθηκα και μεγάλωσα στο κέντρο της αθήνας. Έζησα όσο πιο έντονα μπορούσα την αστική life-style ζωή. Ακριβό αυτοκίνητο, πιασάρικη δουλειά στο χώρο της μόδας, απίστευτες γνωριμίες κι εμπειρίες. Αρκετές φορές έφτασα στα άκρα. Όμως το κενό και η εσωτερική μου ανησυχία με ακολουθούσαν παντου. Πράγματι ό,τι δε με σκότωσε, με έκανε πιο δυνατό.
    Στα 27 μου χρόνια κατέρρευσα ψυχολογικά. Δε μπορούσα να κάνω τίποτα. Από την κορυφή μου έφτασα στον πάτο κι έκανα και "γεώτρηση". Πέρασε πολύς καιρός για να σταθώ στα πόδια μου. Όμως όλα αυτά ήταν το ταρακούνημά μου να ξυπνήσω, να συνέλθω. Γνώρισα λοιπόν και λεπτότερους τρόπους να ζεις, από μέσα προς τα έξω. Πλέον δεν κοιμάμαι αν δεν διαβάσω ένα από τα αγαπημένα μου βιβλία, αν δεν επικοινωνήσω με τα πρόσωπα που σχετίζομαι για να τους εκφράσω την αγάπη μου και την συμπαράστασή μου, αν δεν ευχαριστήσω τον Δημιουργό μου, αν δεν σκαλίσω το χώμα και αγκαλιάσω ένα δένδρο... Τώρα είμαι 32 ετών και για πρώτη μου φορά εγκατέλειψα την αγαπημένη μου αθήνα (της έχω αδυναμία η αλήθεια είναι) και αξιοποίησα ένα σπιτάκι που υπήρχε στην επαρχία καθώς και κάτι χωραφάκια. Και επιτέλους κατανόησα καλύτερα τι σήμαινε η παροιμία, "η διαφορά του σοφού με έναν ανόητο είναι ότι ο σοφός ξέρει πώς είναι να είσαι ανόητος".
    Η αρμονία με την φυσική καταγωγή μας δεν είναι "εναλλακτικός" τρόπος ζωής, είναι η ίδια η Ζ ω ή...
    Φίλοι μου, μπορούμε!

    υ.γ. συγχαρητήρια για την σελίδα σας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  68. Αντώνης - Μαρία16/9/12, 1:36 μ.μ.

    Γειά σας και απο εμένα , συγχαρητήρια για την προσπάθεια που κάνετε μέσα απο αυτό το blog .Είμαι 35 χρονών και η γυναίκα μου 33 μέναμε στην Αθήνα μέχρι πριν 1 χρόνο εκεί γεννημένοι και μεγαλώμενοι και οι δύο,πάντα θέλαμε να φύγουμε απο την πόλη και να ζήσουμε σε πιο ανθρώπινους ρυθμους ζωής αλλά μιά που στο χώριο μου δεν μπορούσαμε να βρουμε και μια εργασία για να τα βγαζουμε πέρα, μιά το σπίτι που είχαμε φτίαξει μέτα κοπων και βασάνων και πολλών στερησεων και δεν θέλαμε να το αποχωριστούμε μιά η εργασία μας που μας άφηνε αρκετα χρήματα,δεν μας άφηναν να φύγουμε.Ένα βραδυ λοίπον βλέπαμε μια ελληνική ταινία ,το Εφαπαξ , αν δεν κάνω λάθος ,στην οποία επαναλαμβάνετε μια συγκεκριμένη ατάκα ,Θελεί σάλτα η ζωή Παντελάκο, έλεγαν του πρωταγωνιστη.Έτσι και εμεις αποφασίσαμε να κάνουμε το σάλτο μας . Βρήκαμε μια παρόμια εργασία (μιάμιση ώρα μακρια απο το χωρίο μου)με πολύ λιγότερα χρήματα βέβαια αλλά και πολύ λιγότερο χρόνο χαμένο.Νοικίασαμε ένα σπίτι 70 τμ με 3 στρέμματα χωράφι το οποίο το κάνουμε ότι θέλουμε γιατί ο ιδιοκτήτης μένει μόνιμα στην Αυστραλία με 350 ευρώ το μήνα ,έχει μίσο στρέμμα αμπέλι για κρασι (σαμιώτικο),μίσο στρέμμα ξυνά, 2 συκιές , 4 μυγδαλίες και εμείς βάλαμε το περβολάκι μας έχουμε πάρει 4 κοτούλες (δεν ξέρουμε τι να κάνουμε τόσα αυγα),10 κοκοράκια (η δευτερη δεκαδα, την πρώτη την φάγαμε),και είμαστε σε συζήτηση με την γυναίκα μου να πάρουμε και δύο γιδούλες για το γάλα και τα κατσικακια.Φτίαξαμε και τα ξύλα για τον χειμώνα, θέλανε κόψιμο για την στόφα δηλαδή . Βέβαια δεν τα βρήκαμε όλα ρόδινα μην νομίζετε,κάθε αρχη και δύσκολη δεν λένε , πολύ προσωπική εργασία ,λιγότερες υποδόμες, ξένος στην περιόχη λίγες κοινώνικες επαφες, όμως τώρα το καλοκαίρι επειδή μένουμε κοντά στην θάλασσα, συγγενείς και φίλοι ήρθαν να μας δουν,απο αρχες Ιουλίου είχαμε φιλοξενούμενους μεχρι πριν μια βδομάδα.Για να μην σας ζαλίζω άλλο τελειώνοντας το να φύγεις απο την πόλη είναι μια απόφαση που δεν νομίζω να μετανοιώσουμε που την πήραμε αν και βρήκαμε και βρισκουμε ακόμη πολλές δυσκολίες ,δεν είναι όμως και πουθένα εύκολα ,θέλει υπομονή και επιμονή όπως και κάθε αποφαση που περνουμε άλλωστε ,θέλει να ξέρεις την αλφαβήτα των αγροτικών εργασιών ή να είσαι προθυμος να την μαθεις(τρόποι υπάρχουν Π.χ. αυτό το καταπληκτικο blog που μας έχει βοηθήσει πάρα πόλυ)και τέλος ΘΕΛΕΙ ΣΑΛΤΑ Η ΖΩΗ ΠΑΝΤΕΛΑΚΟ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  69. Εξαιρετικη η κινηση σου Αντωνη, να μην πας στο χωριο σου, αλλα καπου πιο βολικα. Εχω ξαναπει σε αλλη κουβεντα εδω, πως αυτη ειναι και η παγιδα που πρεπει να αποφυγουμε. Το χωριο μας...
    Για την μοναξια να σου πω, επειδη ειμαι στην ιδια περιπου θεση, πως ειναι πλασματικη οσο πλασματικη ηταν και η συντροφια που ειχες στην πολη. Νομιζω πως εμεις που φευγουμε απ αυτην, εχουμε πλεον αλλη συμπεριφορα. Κανουμε οικονομια. Δεν ξοδευομαστε σε ανουσια πραγματα. Απ την αλλη, ειναι λογικο να κραταει αποσταση ο κοσμος. Την διαφορα αυτη, την νιωθουν ακομη κι οσοι απ την Αθηνα πηγαινουν να ζησουν στην Θεσσαλονικη. Ειναι αλλιως ο κοσμος. Οσο πιο μικρη η κοινωνια τοσο πιο κλειστη, ομως και πιο αυθεντικη. Αν εχετε ο ενας τον αλλο, δεν εχετε αναγκη κανεναν μεχρι τα πραγματα να παρουν τον δρομο τους.
    Εγω ειχα προβλημα με το παιδι μου, που δυσκολευοταν να κανει παρεες στην αρχη. Δεν αφηναν τα παιδια τους να ερθουν σπιτι μας. Δεν μας ηξεραν. Με υπομονη και θετικο πνευμα, τους δειξαμε ποιοι ειμαστε και ολα ειναι μια χαρα. Οφειλουμε εμεις, να κανουμε την προσπαθεια. Αυτος που μπαινει, οφειλει να πει πρωτος καλημερα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  70. Xρήστο γεία σου, δεν διαφωνω μαζί σου για την καλημέρα που λες , σε γενικες γραμμές είμαστε πολύ κοινονικοί και θετικοι άνθρωποι και πιστεύουμε οτί σιγα σιγα θα κάνουμε και εδώ τον κύκλο μας.Διαφωνω για την πλασματικη συντροφια της πολης που μου λες γιατί εκεί ήταν τα αδέρφια μας που τα βλέπαμε σχεδον καθημερινα και αρκετοί φίλοι που τους συναντούσαμε δυο και τρεις φορες την εβδομάδα, ίσως γι΄αυτό το λογο να νιώσαμε και μοναξία.Στον αντίποδα όμως έχουμε αλλες ασχολίες που γεμίζουν το χρόνο μας, γιατί κακα τα ψέματα απο τότε που μετακομίσαμε έχουμε πόλυ ελεύθερο χρόνο , λες και η μέρα είναι πιό μεγάλη ένα πράμα. Θα συμφωνήσω μαζί σου και για την οικονομία , ούτε τα μισά λεφτά δεν χαλάμε ,μάλλον γιατι αισθανόμαστε γεμάτοι και δεν ψαχνουμε καποιο καταναλωτικο προιον σαν υποκατάστατο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  71. Ανώνυμος22/9/12, 3:14 μ.μ.

    Χαιρετώ την όμορφη παρέα!
    Είμαι η Μυρσίνη, 27 χρονών, γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Αθήνα. Κατά τη διάρκεια της φοιτητικής μου ζωής είχα την τύχη να ταξιδέψω πολύ, η Ελλάδα είναι τόοοοσο όμορφη! Και πάντα αναρωτιόμουν γιατί να μένει κάποιος στην Αθήνα?
    Χρόνια με τους φίλους συζητούσαμε και ξανασυζητούσαμε τη μεγάλη φυγή, το πού θα πάμε το τι θα κάνουμε. Σε κάποια φάση βαρέθηκα να το συζητάω πια θεωρητικά. Είπα ότι δεν έχει νόημα παρά μόνο με πραγματικούς χρόνους. Τώρα είμαι με το σύντροφό μου στη Ζάκυνθο. Από τον Ιούλιο. Προσπαθώ να θυμηθώ τι ήταν αυτό μου μας έκανε επιτέλους να το αποφασίσουμε εκεί κάπου στο Φεβρουάριο αλλά δυσκολεύομαι. Δεν έχει σημασία. Ήρθαμε να προσπαθήσουμε να κάνουμε το όνειρο πραγματικότητα, να το ζήσουμε και αν πετύχει έχει καλώς αλλιώς η Αθήνα δεν πρόκειται να φύγει από τη θέση της. Σκεφτήκαμε ότι δεν έχουμε να χάσουμε τίποτα σε σχέση με το να μην κάνουμε ποτέ το βήμα.
    Επαγγελματικά η κατάσταση ήταν καλή για μένα, δούλευα πολύ στο οικογενειακό μας γραφείο (είμαι αρχιτέκτονας), για το σύντροφό μου όχι και τόσο αφού είναι μαθηματικός και τα ιδιαίτερα πέρυσι μειωθήκαν δραματικά. Κοινωνικά ήμασταν άνθρωποι που κάθε βράδυ είχαμε επισκέψεις και από άλλη παρέα, παίζαμε επιτραπέζια, χαρτιά. Από τη άλλη η πολύ πλούσια κοινωνική ζωή μου δημιουργούσε μία ζωή μία αίσθηση ότι δεν προλαβαίνω να κάνω τίποτα! Ούτε να ασχοληθώ με τις δραστηριότητες που τόσο ήθελα ούτε να μείνω λίγο μόνη μου να ξεκουραστώ. Εδώ η ζωή μου έχει αλλάξει άρδην. Έχω χρόνο. Να κάνω κάποιο χόμπι αν πραγματικά το θέλω. Να μείνω μόνη μου να σκεφτώ, να μαγειρέψω κάτι πιο ιδιαίτερο από τα ίδια και τα ίδια, να κολυμπώ και το χειμώνα, να χουχουλιάζω στο τζάκι, να βάλω το δικό μου κήπο. Αυτό που με ενθουσιάζει πιο πολύ είναι η αίσθηση της αυτάρκειας. Κανείς εδώ δε συζητάει το ενδεχόμενο να πεθάνει από την πείνα. Όλοι έχουν ζώα και κήπους και τρώνε. Στην Αθήνα ο τρόμος και η μιζέρια μας είχαν φτάσει στο σημείο να συζητάμε ότι δε θα έχουμε φαγητό!! Με τη δουλειά σταθήκαμε τυχεροί και θα χουμε ένα «αξιοπρεπές» εισόδημα. Μας βοήθησαν οι συγγενείς, ψάξαμε και μόνοι μας όσο μπορούσαμε. Σχετικά με τις κοινωνικές σχέσεις με συνομήλικους είμαστε ακόμα στο μηδέν αλλά είναι νωρίς ακόμα. Δε νομίζω να χουμε πρόβλημα. Ανυπομονώ να έρθει ο χειμώνας να δούμε αν θα τα καταφέρουμε στην απόλυτη ησυχία και ερημιά καθώς μένουμε σε ένα χωριό αραιοκατοικημένο καθώς ο καθένας έχει γύρω του τα κτήματά του. Αλλά είμαι αισιόδοξη. Είναι τώρα η ώρα να ζήσουμε το όνειρο και να γίνουμε αυτό που πάντα θαυμάζαμε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  72. Ανώνυμος13/11/12, 6:08 μ.μ.

    θερμα Συγχαρητηρια
    σας ευχαριστω
    Πετρος Λευκωσια Κυπρος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  73. Ανώνυμος26/11/12, 12:50 π.μ.

    ΣΙΜΦΟΝΟ ΚΑΙ ΕΓΩ ΓΙΑ ΤΟ ΝΑ ΜΑΖΕΘΤΟΘΝΑΙ ΟΣΟΙ ΕΧΟΘΝΑΙ ΣΠΙΤΙ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ ΑΛΛΑ ΙΠΑΡΧΕΙ ΕΝΑ ΣΟΒΑΡΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ.ΟΙ ΔΟΥΛΕΙΕΣ ΣΕ ΠΟΛΛΟΥΣ ΑΝΘΡΟΠΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΣΤΙΣ ΠΟΛΟΙΣ ΚΑΙ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΚΑΜΠΟΣΑ ΧΙΛΙΟΜΕΤΡΑ ΤΟ ΠΙΓΕΝΕ-ΕΛΑ ΧΩΡΙΟ-ΔΟΥΛΕΙΑ ΔΟΘΛΕΙΑ-ΧΩΡΙΟ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΘΕΜΑ ΜΕ ΤΙΝ ΒΕΝΖΙΝΙ ΕΚΕΙ ΟΠΟΥ ΕΧΕΙ ΦΤΑΣΕΙ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  74. Αγαπητοί φίλοι. Διάβασα τα σχόλιά σας και έχω να σας πω το εξής: Αν υπήρχαν δουλειές στις μεγάλες πόλεις κανένας δε θα σκεφτόταν να φύγει στο χωριό αφού ο χρόνος και ο κόπος που σπαταλάς για να είσαι αυτάρκης απλά δεν πληρώνεται με τίποτα. Και αν βγάζεις χρήματα στην πόλη βρίσκεις τα πάντα γιατί εκεί είναι οι αγορές. Αν ήταν έτσι όπως ρομαντικά σκεφτόσαστε τότε οι κοινωνίες θα αναπτύσσονταν αποκεντρωτικά στα χωριά και όχι συγκεντρωτικά στις πόλεις. Δε θέλω να παρεξηγηθώ. Είμαι από τους πρώτους που πολύ νωρίς, μετά την κρίση του χρηματιστηρίου το 2000, έβλεπα τι έρχεται και ότι η οικονομία θα ξεφουσκώσει κάποια στιγμή. Αγόρασα αρχικά 10 στρέμματα σε χωριό κοντά σε πόλη και πάντα είμαι αγοραστής στα γειτονικά και σήμερα έχω 21 στρέμματα. Αλλά σαν εξασφάλιση αν χρειαστεί να έχω τις κότες μου και το φαγητό μου και σαν χόμπι αλλά και σαν επένδυση για το μέλλον. Όχι σαν στόχο ζωής. "Καλούς" ανθρώπους στο χωριό συγνώμη αλλά δεν βρήκα αφού θα είμαι πάντα ξένος και δεν πηγαίνω στα καφενεία. Ακόμη και όταν νοίκιασα το χωράφι σε διάφορους για να καλλιεργήσουν με έριξαν και ποτέ δεν μου έδωσαν τα νοίκια. Παρακαλούσα επί πληρωμή να έρθει κάποιος με τρακτέρ να οργώσει και δεν ερχόταν και άλλα τέτοια. Αν έχεις περιουσία σε χωριό κράτα την ενεργή και γόνιμη για να την χαίρεσαι και να την απολαμβάνεις τα καλοκαίρια και για λόγους ασφαλείας αλλά μέχρι εκεί πιστεύω ότι θα είναι. Οι περισσότερο τυχεροί ίσως είναι εκείνοι που έχουν περιουσία σε τουριστικά μέρη και νοικιάζουν μαζί με τα άλλα. Αυτό ίσως να είναι κάτι μόνιμο. Και πάλι ίσως. Για το blog πολλά συγχαρητήρια. Μπράβο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  75. Αγαπητε Μιχαλη, "καλοι ανθρωποι" υπαρχουν παντου. Αλλωστε ο καθενας απο μας, κρυβει μεσα του τον "καλο" και τον "κακο' εαυτο του. Εκτος κι αν μιλαμε για αφελεις...
    Για να παρεις, πρεπει πρωτα να δωσεις. Ομως κι αυτο ακομη, εχει τον τροπο του.
    Εσενα, πιθανον σε αντμετωπισαν σαν "επενδυτη". Εμενα, σαν ισο μ αυτους και με βοηθησαν οποτε τους χρειαστηκα, οπως κι εγω αυτους. Την πρωτη μου εβδομαδα, ηρθε μια γειτονισσα με ενα καροτσι λαχανικα... Πανε κι ερχονται απο τοτε τα καροτσια... Ομως κι ετσι να μην γινοταν, δεν θα τους κατηγορουσα. Δεν μπορεις να περιμενεις, τιποτε κι απο κανεναν στις επιλογες που κανεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  76. kalispera sas einai apo ta kalitera blogger, kai syxaritiria ston kyrio pou ekane tin dimosieysi, egw zw edw kai 22 xrwnia se mia poli tis kentrikis makedonias katagwme apo tin alvania kai megalosa se xwrio ekei. ala panta mou arese i zwi sto xwrio kai etsi exw rei enan filo mou pou exei ktima se ena xwrio 4km apo tin poly kai exoume ta alwga mas kanw mpaxtse kathe xrwno vazw gourounakia kai ta zfazoume prin ta xristougena alla twra tha valo kai kotes tha parw kai 2 katsikoules gia na exw to gala mou kai to katsikaki gia to pasxa pantos einai kai enas tropos diafigeis apo tin poly oi enasxolies me tis ergasies sto ktima, kai tis kanw me efxaristisei pera apo to oikonomiko apo ta agatha pou paragw, eyxoume osoi theloun na zoun me ayto to tropo tha vroune liseis na to kanoun kai den tha vgoun xamenoi.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  77. Ανώνυμος28/1/13, 12:57 π.μ.

    Εγώ μεγάλωσα στο κέντρο μεγάλης πόλης της Β.Ελλαδας, εδω και 5 χρόνια μένω σε απομακρυσμένο χωριό, δεν το μετανιώνω με τίποτα και κάθε μέρα είμε πιο σήγουρος για την επιλογή μου αυτή. Όποιος πάντος πραγματικά το θέλει να ξέρει ότι θέλει δουλειά και δεν είναι όλα εύκολα αλλά δεν είναι παρά μια απόφαση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  78. Ανώνυμος28/2/13, 8:57 μ.μ.

    Καλησπέρα σε όλους τους φίλους.Εγώ ειμαι 32 μεγάλωσα στη Κρήτη εργάζομαι εδώ ως ιδ.υπα/λος με μισθό "πείνας".Ευτυχώς εδώ έχω τον κήπο μου,έφτιαξα ενα σταύλο έβαλα μέσα κότες,κουνέλια,1 πρόβατο που μου δίνει 2 μικρά,1 κατσίκα επείσης 2 μικρά και μπόλικο γάλα!Ξέχασα το χόμπι μου(βόλτες με την μηχανή) αλλα τίποτα δεν σου χαρίζεται πρέπει να ίδρωσεις για να τα κερδίσεις!Πιστεύω οτι αξίζει τον κόπο για την οικογένεια μου(2 παιδιά).Όσοι έχουν την δυνατότητα να το κάνουν αλλά να ξέρουν ότι δέν είναι όλα εύκολα αλλά όχι και ακατόρθωτα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  79. Ανώνυμος16/4/13, 2:47 π.μ.

    Είμαι ο Γιάννης από ένα χωριό της Λιβαδειάς, μόνιμος κάτοικος του χωριού (αν εξαιρέσουμε τα 2 χρόνια που ήμουν φαντάρος και τα 9 χρονάκια που … σπούδαζα γεωτεχνικός στην Αθήνα)
    Από τα 27 χρόνια γεωργός, τα 12 χρόνια βιοκαλλιεργητής.


    Ο εικοσάλογος του … χωριάτη, προς κάθε υποψήφιο επαναπατρισθέντα :


    Επιστροφή στην ύπαιθρο μπορείς να κάνεις όποτε θέλεις χωρίς να νοιάζει κανέναν και αν το κάνεις.

    Επιστροφή όμως στο χωριό σημαίνει :

    1)Όχι όπως τα ήξερες... αλλά όπως τα βρήκες.
    2)Γνωρίζεις πως δεν σε έχουν ανάγκη ... τους έχεις.(γι΄ αυτό επιστρέφεις)
    3)Γνωρίζεις ότι μπόρεσαν να επιβιώσουν τόσα χρόνια και χωρίς εσένα ... εσύ ΟΧΙ (πλέον) χωρίς αυτούς.
    4)Άν είσαι από χωριό και έφυγες, είσαι υπεύθυνος για το κλείσιμο του σχολείου, του καφενείου και της Εκκλησίας. Με τι μούτρα θα ξαναγυρίσεις ;(σκέψου το καλά)
    5)Πρέπει να υπολογίσεις πόσο μακριά είναι το σχολείο, οι καφετέριες, τα θέατρα και τα καταστήματα που συνήθιζες να πηγαίνεις.(δεν πήγαινες ;)
    6)Οι αποστάσεις στην επαρχία είναι μεγάλες. (βενζίνη)
    7)Τα χαράτσια, την Δ.Ε.Η., το Internet, το κινητό, τα ρούχα, ακόμη και τα ξυραφάκια δεν μπορείς να τα πληρώσεις με αυγά, κοτόπουλα, ζαρζαβατικά και ανταλλαγή εργασίας.
    8)Για ξεκίνημα χρειάζεται ο απαραίτητος εξοπλισμός (τρακτέρ ή φρέζα, παρελκόμενα, αλυσοπρίονο κ.α.),καθώς επίσης και κτιριακές εγκαταστάσεις, η απαιτούμενη έκταση καθώς και το απαραίτητο νερό για να ξεκινήσεις. Αυτό προϋποθέτει κάποιες οικονομίες για να μην σε σιχαθούν στο χωριό κάνοντάς σου οι άλλοι όλες τις αγγαρείες.
    9)Όταν εσύ έπαιρνες καινούριο Ι.Χ. και καμάρωνες σαν γύφτικο σκεπάρνι που πήγαινες στο χωριό, οι άλλοι έπαιρναν τρακτέρ, και συ τους κορόϊδευες.( θυμάσαι ;)
    10)Γνωρίζεις πως η παχυλή (ίσως) σύνταξή σου είναι πρόκληση για τους μελλοντικούς αλλά και τωρινούς συνταξιούχους του Ο.Γ.Α.(οι περισσότεροι παίρνουν 400ευρώ)
    11)Η ειλικρινής μεταμέλεια για το ότι παράτησες το χωριό σου για μια καλλίτερη (δική σου) ζωή είναι ένας παράγοντας που θα σε βοηθήσει να ενταχθείς ταχύτερα.
    12)Δεν ασχολείσαι πλέον με τα κοινά αλλά είσαι ενεργός πολίτης στις αποφάσεις των χωριανών σου. Εσύ τα έκανες μαντάρα.(όσες φορές είχαμε εκλογές, ερχόσουν με την ιδιότητα του κομματόσκυλου. Ή όχι ;)
    13)Δεν ήσουν μάγκας και τολμηρός όταν έφευγες, όπως ούτε τώρα που γυρίζεις. (βολεψάκιας είσαι)
    14)Δεν σου έβαλε κανείς το μαχαίρι στον λαιμό να πας στην πόλη και να την βρωμίσεις. Μην γυρίζεις αν δεν έχεις μάθει τα στοιχειώδη μαθήματα καθαριότητας.
    15)Δεν χρειάζεται να γυρίσεις στο χωριό σου για να ξαναγίνεις ….ΑΝΘΡΩΠΟΣ. Μπορείς να λές στούς ομοίους σου πως ήδη έγινες !θα σε πιστεύουν !
    16)Δεν χρειάζεται να γυρίσεις στο χωριό σου καν. Μπορείς να πας … σε έναν άλλον κόσμο αν ψάχνεις να βρείς την ησυχία σου.
    17)Τις νεράϊδες στο χωριό (καλές ή κακές) τις λένε …ΔΟΥΛΕΙΑ.
    18)Αν σου περάσει ποτέ η επιθυμία ν΄ αντιδράσεις μόνος σου. Σήμερα. Τώρα. Ξάπλωσε και περίμενε να σου περάσει.( δεν σου έφταιξαν σε κάτι οι χωριανοί σου)
    19)Αν αποτύχεις κι αυτή την φορά να μείνεις στο χωριό που σε μεγάλωσε, ΔΕΝ θα μπορείς να περηφανεύεσαι πως τουλάχιστον προσπάθησες…….. αλλά πως είσαι ΑΝΙΚΑΝΟΣ ΝΑ ΖΕΙΣ.
    20)Επειδή δεν μπορείς να τα κάνεις όλα αυτά, μήπως πρέπει να το ξανασκεφτείς ρε παιδάκι μου και να μείνεις εκεί που κάθεσαι, ώστε να τους αφήσεις κι αυτούς ήσυχους με τα προβληματάκια τους ; (μακριά κι αγαπημένοι)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  80. Ετσι ειναι Γαννη. Ειναι πολλοι οι παραμετροι και πρεπει να ληφθουν σοβαρα υπ οψη. Βασικα, δεν μας χρωσταει κανεις τιποτε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  81. Ανώνυμος17/4/13, 10:27 μ.μ.

    Πολύ μαγκιά και εμπάθεια Γιάννη από τη Λιβαδειά!!! Πολλά απωθημένα μυρίζουν μετά από 9 χρόνια που σπούδαζες(;)γεωτεχνικός(3χ3 χρόνια;)
    Εσύ γύρισες στο χωριό για να κάνεις αυτό που σπούδαζες ή αναγκαστικά επειδή δεν σε βόλεψε ο βουλευτής σου;
    Πολλοί φύγανε Γιαννάκη επειδή δεν είχανε περιουσία και επειδή τα εργοστάσια για δουλειά τα φτιάξανε οι βουλευτές σου στη πρωτεύουσα.
    Οι ίδιοι βουλευτές που σας φλομώσανε και σας φλομώνουνε εκατομμύρια στις επιδοτήσεις και κορδωνόσαστε στα σκυλάδικα και οι Αλβανοί εργάτες ανοιγοκλείνανε τα μπλόκα κατά πώς γουστάρανε.
    Και από πότε Γιάννη έγινες διχτάτορας και έχεις ιδιοκτησία το χωριό σου και αποφασίζεις ποιός θα έρθει και ποιός όχι;
    Η φοβάσαι οτι θα ερθούνε κι άλλοι και θα σου πάρουνε τους Πακιστανούς πληρώνοντας καλύτερα μεροκάματα επειδή μπορεί και να είναι καλύτεροι ανθρώποι από εσένα και να μή τους βάζουνε να δουλεύουνε 12 ώρες με 10 ευρό και χωρίς ασφάλεια. Και πούσαι Γιάννη τσαμπουκά, επειδή το παίζεις καθαρός και δεν σηκώνεις και κουβέντα, στο τραχτέρ και στά άλλα μηχανήματα όσα έχεις να μή ξαναβάλεις κόκκινο πετρέλαιο γιατί είσαι κοινός κλέφτης και τζάμπα μάγκας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  82. Ανώνυμος19/4/13, 4:46 π.μ.

    Ξαφνιάστηκα δυσάρεστα από τον Christos Savidis που εκτός από τον πραγματικά αντικειμενικό σχολιασμό του στις 16 Σεπτεμβρίου 2012 - 5:21 μ.μ., έχει αφήσει και την εικόνα ανθρώπου μαχητή, και δημοκράτη. Και βέβαια είναι πολλοί οι παράμετροι και πρέπει να ληφθούν σοβαρά υπ όψη! Και μπορεί να μη μας χρωστάει κανείς τίποτα, αλλά και εμείς δεν χρωστάμε σε κανέναν για να πρέπει να ακούμε τον κάθε κομπλεξικό και μισάνθρωπο ώστε να του λέμε «Έτσι είναι Γιάννη»!!!!!
    Αντιπροσωπευτικότατος της φιλοσοφίας του blog, ο άγνωστος ( 17 Απριλίου 2013 - 10:27 μ.μ.) Θα περίμενα κάτι αντίστοιχο ή από τον οικοδεσπότη μας Θόδωρο ή από τους συνεργάτες του! Δεν θα πρέπει να αναρωτιέσαι φίλε-άγνωστε, από πότε έγινε διχτάτορας ο Γιάννης. Κρατάει χρόνια αυτή η κολώνια …
    Για τον “Γιάννη από ένα χωριό της Λιβαδειάς”,
    είμαι η Καίτη από ένα χωριό της Λαμίας…
    Δεν έφυγα ποτέ από το χωριό μου, γιατί δεν γεννήθηκα και δεν μεγάλωσα εκεί.
    Όμως θα «επιστρέψω»!
    Παιδί 2ης και 3ης γενιάς, αφού ο πατέρας μου και η χήρα μάνα του πούλησαν τη μισή περιουσία τους για να καταφύγουν στην ανωνυμία της Αθήνας, προκειμένου να γλυτώσουν το κεφάλι τους από κάποιους σαν του ελόγου σου που θα τους έδιναν βορά στους ταγματασφαλίτες. Και λέω του ελόγου σου, επειδή έδωσες καθαρά το στίγμα σου μιλώντας με θρασύτατη αυταρχικότητα και για «ειλικρινή μεταμέλεια» που παραπέμπει από μόνη της σε άλλες εποχές…
    Επιστρέφω λοιπόν στο χωριό μουΓιάννη, για να διαθέτω την προκλητική μου σύνταξη (500 ευρώ) στα μικρομάγαζα του χωριού μου, αντί στα πολυκαταστήματα της Αθήνας,
    για να δω από κοντά το τρακτέρ Lamborghini με κλιματιστικό και στερεοφωνικό που απέκτησες από τις παχυλότατες επιδοτήσεις που πήρες (δεν πήρες?),
    για να μαζέψω μάραθα και ραδίκια ανακατεμένα με τις πεταμένες συσκευασίες του raoundap που ο πατέρας σου έριχνε (δεν έριχνε?),
    για να μη δουλεύω 230 καθαρά εργάσιμες μέρες κάθε χρόνο, αλλά μόνο 120-130 που δουλεύεις εσύ και επί πλέον επιδοτείσαι (δεν επιδοτείσαι?),
    για να επιβιώσω χωρίς να έχω ανάγκη τους ανθρώπους της πόλης όπως και εσύ. Ντύσιμο, ψυγείο, ρεύμα για τη γεώτρηση, τηλέφωνο, πιάτα κατσαρόλια κλπ. Που δεν χρησιμοποιείς (χρησιμοποιείς;)

    Συνέχισε τις βιοκαλλιέργειές σου και εγώ θα συνεχίσω να αγοράζω τα προϊόντα σου, μέχρι να έχω τα δικά μου. Για λίγο καιρό ακόμα θα ταΐζω και εσένα και την οικογένειά σου όπως έκανα τόσα χρόνια με τον πατέρα σου που με τα λεφτά μου πλήρωνε τις σπουδές σου.

    Μάλλον δεν έχεις καταλάβει ούτε το λόγο ύπαρξης του συγκεκριμένου blog, αλλά ούτε και σε ποιους απευθύνεται. Πάντως όχι σε άτομα με ψυχαναγκαστική διαταραχή! Αν είχες την στοιχειώδη πνευματική ισορροπία θα πρόσεχες πόσοι άνθρωποι εδώ μέσα παίρνουν «ανάσες» ζωής από όλα τα δημοσιεύματα και τα σχόλια.
    Μάλλον είσαι εσύ αυτός που πρέπει να ψάξει «άλλο κόσμο» να πάει. Στο δικό μας κόσμο, τον πραγματικό, λυπάμαι που σου το λέω αλλά πραγματικά … είσαι ΑΝΑΞΙΟΣ ΝΑ ΖΕΙΣ!
    Κρύψου Γιάννη, αυτή τη φορά είμαστε πολλοί και αποφασισμένοι!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  83. Ανώνυμος19/4/13, 11:07 π.μ.

    γεια σου ΓΙΑΝΝΑΡΕ απο την λιβαδεια

    ΝΑΙΡΕ δεν θελουμε χωρια συνταξιουχων χωρια μισοπεθαμενων ουτε χωρια πεθαμενων.θελουμε χωρια ζοντανα. που εισασταν οτανσας χριαζομασταν;το νεκροταφειο εχει γεμισει απο αθηναιους.γιατι αραγε ;δεν εχουν να πληροσουν τον ταφο τους στην πολη; και μεις που μιναμε εδω στο χωριο τοσα χρονια που θα θαφτουμε ;ο κενουριος δημος ειπε πως θα αρχησει να βαλει τελη και στα νεκροταφια επειδη εχουν γεμισει γιατι δεν μενετε ρε με αξιοπρεπια εκει που μεγαλοσατε; εκει που ΕΣΕΙΣ διαλεξατε να μινετε;

    Γιαννης και γω απο ορεινη Αχαια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  84. Οι φίλτατοι ιδιοκτήτες του ιστολογίου, γράφουν στην φόρμα σχολίων τα κάτωθι
    "Σχόλια που δεν είναι σχετικά και δεν αποσκοπούν σε σοβαρή συζήτηση του συγκεκριμένου θέματος θα διαγράφονται."

    η μοίρα μας, είναι οι πράξεις μας..
    λυπούμαι για τους σχολιαστές που λερώνουν μιά όμορφη προσπάθεια του διαδικτύου..
    δεν είμαι ανώνυμος, δεν κοιτάζω να λερώνω όπου βρεθώ κι όπου σταθώ..

    πρέπει να αλλάξετε Δρόμο συνάνθρωποι διότι αυτές οι επιλογές-συμπεριφορές μας οδήγησαν ακριβώς εδώ..

    δεν ζώ στην Αθήνα αν και γεννήθηκα εκεί.
    την αποκέντρωση την κάναμε όταν ήμουν 13 και τώρα ήδη είμαι 47..

    κι όμως, ακόμη και τώρα θέλω όπως έγραψα σε παλιότερο σχόλιο να πάω ακόμη μακρύτερα..
    και ξέρετε γιατί?

    για να μείνω μακριά απο τους κάφρους..
    κι εκείνοι ζούν ΚΑΙ σε πόλεις ΚΑΙ σε χωριά καθώς βλέπω..

    η επιθυμία μου είναι να ζήσω σε μια παράγκα-καλύβα να μην βλέπω άνθρωπο..
    για να μην βλέπω τις ασχήμιες..
    σαν αυτές που αναγκάστηκα να διαβάσω εδώ σε κάποια σχόλια..

    χωρίς αλληλεγγύη και αδελφοσύνη κυρίες και κύριοι, αυτοί που ελέγχουν τις ζωές σας και διδάσκουν το "διαίρει και βασίλευε" πάντα θα καλλιεργούν την καφρίλα..

    αντιμετωπίστε την κατάσταση σαν ενήλικες και όχι σαν 12χρονα που μαλώνουν (αν και αυτό δεν είναι πάντα αληθές διότι τα 12χρονα την επόμενη στιγμή τα βρίσκουν)..

    αλλιώς είμαστε όλοι άξιοι της μοίρας μας..
    μοίρας όπως την περιέγραψα παραπάνω..

    αυτά και συγνώμη αν κάποιοι παρεξηγήσουν τα λόγια μου..

    υγ: δεν γράφω για να νουθετήσω κανέναν, ελπίζω πως είστε ενήλικες και θα σκεφτείτε λίγο βαθύτερα..
    μονάχα για να αφυπνήσω την Φιλότητα..
    μην σκέφτεστε τι έγινε μέχρι σήμερα (λάθη, παραλήψεις) σκεφτείτε τι μπορούμε να κάνουμε απο αύριο και στο μέλλον για να είμαστε παράδειγμα προς μίμηση στα παιδιά μας και όχι προς αποφυγή..

    τα σέβη μου στους διαχειριστές για την προσπάθεια..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  85. Ευρύνοε το χωριό δεν κάνει τη διαφορά από τη πόλη, ο Άνθρωπος τη κάνει και τη κάνει όταν δεν είναι άρρωστος…. ανήμπορος να συνειδητοποιήσει ότι έχει μεγαλώσει και δεν είναι πλέον παιδί.
    Τα αγοράζουν όλα και εκεί στα χωριά, από τροφή μέχρι υγεία, ευτυχία και χαράτσια… δεν διαφέρουν σε τίποτα, όλα τα χωριά έχουν πλέον προτηγανισμένες πατάτες…
    Εάν πιστεύουμε ότι στα χωριά θα βρούμε αγνότερους ανθρώπους, χωρίς χρήματα και τηλεόραση, δυστυχώς εμείς δε σκεφτόμαστε σωστά με τη σκέψη μας, αλλά μας δουλεύει δυστηχώς η φαντασία μας.

    Καίτη όσο αναφορά τον Christo πιστεύω ότι απλώς συμφώνησε στις δυσκολίες που θα υπάρχουν στην επιστροφή στην ύπαιθρο.

    Να απαντήσω τώρα και στο Γιάννη

    Τα χωριά είναι πιο μολυσμένα από τη πόλη από τους ευσυνείδητους κατοίκους τους -επαγγελματίες που πετάνε τα πάντα στη φύση γιατί δεν υπάρχει κανένας έλεγχος και μόρφωση.

    Και στη πόλη είμαστε υπεύθυνοι για το κλείσιμο των παντοπωλείων και των μικροκαταστημάτων… όχι μόνο στο χωριό.

    Οι αποστάσεις είναι και στη πόλη μεγάλες για να πας οπουδήποτε, ποιος είπε ότι είναι μικρές.
    Ενώ στη εξοχή η δουλειά συνήθως είναι δίπλα σου, τα άλλα δεν τα χρειάζεται κάτι εάν δεν είσαι ακόμα μικρό παιδί.

    Και τα αυτοκίνητα και τα τρακτέρ τα ίδια καίνε… και με το αμάξι βγάζεις λεφτά εάν είσαι ταξιτζής… ή παντρευτείς πλούσια (η φαντασία πάλι)… και με το τρακτέρ βγάζεις... εάν κάνει καιρό και καταστραφούν τα καρπούζια της Ιταλίας… ή δε κάνουν εισαγωγή πατάτας οι μεγαλέμποροι στην Πόλη…

    Και οι μετανάστες και οι κομμώτριες που κόλαγαν Ογά με 500 ευρώ το χρόνο θα πάρουν σύνταξη… στη πόλη πληρώνουν τα εξαπλάσια και παίρνουν τα μισά…

    Τα μηχανήματα για να φτιαχτούν θέλουν λεφτά και ανταλλακτικά από κάποιον που έχει επιχείρηση στη πόλη… και εισάγει, δε φτιάχνονται εδώ, το ίδιο και το πετρέλαιο…

    Με άλλα λόγια καταλαβαίνεται ότι στο ίδιο καζάνι βράζουμε και πρέπει ΠΡΩΤΑ ΕΜΕΙΣ να μεγαλώσουμε και να αλλάξουμε συνήθειες ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  86. Βρε Γιαννακηδες απο Λειβαδια και Αχαια,
    δεν μας τα λετε καλα.
    Εμεις που ειμασταν οταν μας χρειαζοσασταν;
    η οι πατεραδες σας και οι μπαρμπαδες σας που εγιναν οικοδομοι στην πολη,
    και μετα πουλησαν την καλυτερη περιουσια τους για να αγορασουν,
    ενα απο τα καφεκουτια που εφτιαχναν;
    Που γυριζαν στο χωριο μονο για να ψηφίσουν τους τοπικους βουλευτες, στριμωγμενοι στα πλοια και τα λεωφορεια, σαν τα προβατα;
    Βεβαια με τα χρονια υπηρχε προοδος.
    Σας κουβαλουσαν και αεροπορικως.
    Με την Ο.Α. την οποια δεν πληρωναν ποτε,και την φορτωσαν με διορισμους και οχι μονο αυτη,αλλα και καθε οργανισμο και εταιρεια του δημοσιου.
    Με κατι Βλαχους σαν και εσας,
    που παρατησαν τα χωραφια και τα ζωα,αντι να κατσουν εκει και να στρωσουνε τον πισινο τους στη δουλεια.
    Που ζουσατε για χρονια,καιπλουτισατε
    με επιδοτησεις και πλαστα τιμολογια.
    Οσο για τα Νεκροταφεια σας,
    χαρισμα σας.
    Κρατηστε χωρο να θαψετε κανενα φτωχοδιαβολο που ντουφεκισατε γιατι ΑΚΟΥΣΟ ΑΚΟΥΣΟΝ ΑΠΑΙΤΗΣΕ ΝΑ ΠΛΗΡΩΘΕΙ.
    Αλωστε καθιερωνεται και η καυση των νεκρων.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  87. Μπορουμε να συζηταμε και να διαφωνουμε και στο τελος να βγαινουμε ολοι κερδισμενοι. Και μπορουμε να κραυγαζουμε διχως να λεμε τιποτε...
    Εγω ειδα εναν ρεαλισμο στις περιγραφες του Γιαννη και θυμηθηκα πραγματα που βιωσα. Να πηγαινουμε πχ μ ενα λεωφορειο και να βγαζουμε τον "θειο" μου προεδρο, κοντρα στην επιθυμια των κατοικων. Και την δυσκολια των "λαζογερμανων" να προσαρμοστουν θυμαμαι, με το κλασικο "αυτο στην Γερμανια..."...
    Ομως εκει που σταθηκα περισσοτερο και συμφωνησα ειναι -μετα απ τα τωρινα μου βιωματα, οτι δεν μας χρωσταει κανενας τιποτε και απο αυτη την θεση πρεπει να ξεκιναμε οτιδηποτε. Ουτε και μας φταιει κανεις γι αυτα που μας συμβαινουν, παρα μονο εμεις.
    Εγω παντως και το εχω συστησει και σε αλλη κουβεντα, πηγα αλλου και οχι στο χωριο μου, που δεν ηταν απαραιτητα αυτο που θα μου ταιριαζε...

    YΓ Ας λαμβανουμε υπ οψη μας οτι η γραπτη επικοινωνια ειναι δυσκολη υποθεση. Παιζει μεγαλο ρολο η ψυχικη μας κατασταση οταν διαβαζουμε κατι. Μπορει να κλαψουμε σημερα, με κατι που την επομενη θα γελαγαμε...
    Φιλικα παντα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  88. Ανώνυμος19/4/13, 7:12 μ.μ.

    Christos Savidis στο χωριό μου πηγαίνω, γιατί έχω δεσμούς και συγγενικούς και συναισθηματικούς. Δεν έχω την οικονομική δυνατότητα άλλης επιλογής, αλλά κι αν την είχα πάλι στο χωριό μου θα πήγαινα. Έχω γνωρίσει την επιφυλακτικότητά τους και ειδικά όταν είδαν μια γυναίκα (εμένα) στην ηλικία μου να παλεύω με ένα θηρίο (για τα δικά μου δεδομένα)7 στρεμμάτων μάλλον κρυφογέλασαν αρχικά. Δεν ζήτησα ποτέ τίποτα από κανέναν εκτός από συμβουλές, που κι αυτές ήταν τόσο "εκμοντερνισμένες" που τις απέρριπτα σιωπηλά. Μετά από 3-4 μήνες, με καλούσαν στο καφενείο να με μάθουν πρέφα, να με κεράσουν καφέ, μου έλεγαν να πάω στο τάδε χωράφι τους, να μαζέψω για το σπίτι μου, όσα κρεμμύδια και πατάτες ήθελα. Αλλά κανένας, μα κανένας δεν άφησε ούτε ίχνος υπόνοιας του στυλ "τι θες κυρά μου και μπερδεύεσαι στα πόδια μας". Πηγαίνοντας πριν 2 εβδομάδες για κάποιες προετοιμασίες, ενδιαφέρθηκα να αγοράσω 2-3 γουρουνάκια και ρωτώντας την τιμή, η απάντηση ήταν "θα σου δώσω 3-4 και δεν θέλω χρήματα, θα κεράσεις ένα κρασί και πατσίσαμε!". Εγώ αυτούς τους ανθρώπους πάω να βρω στο χωριό μου. Δεν μου τα χρωστάνε βέβαια τα γουρουνάκια, όπως ούτε εγώ τους χρώσταγα τα καλάθια με τις αγγουροντομάτες,τα φασολάκια και τις κολοκύθες από το περιβόλι μου, που τους πήγαινα κάθε τρεις και λίγο. Φαντάζομαι καταλαβαίνεις το πνεύμα μου και γιατί αντέδρασα έτσι στο παραπάνω αποτρεπτικό σχόλιο. Και είμαι σίγουρη ότι όταν θα το ξαναδιαβάσω μετά από όσο καιρό, πάλι τα ίδια συναισθήματα θα μου βγάλει. Όταν οι άνθρωποι αποφασίζουν να ξαναχτίσουν τις ζωές τους και τις σχέσεις τους ή ονειρεύονται να το κάνουν, ΚΑΝΕΙΣ δεν έχει το δικαίωμα να τους χλευάσει ή να τους φρενάρει. Ούτε καν λεκτικά!!!!!!
    "Η Καίτη από ένα χωριό της Λαμίας"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  89. Kαιτη, τωρα ειδα το παραπανω μηνυμα...
    Το "ετσι ειναι Γιαννη" εννοει οτι ετσι πρεπει να ειναι; Απο που και ως που; Ετσι ειναι, αν τον πρωτο χρονο δεν μπορουσα να βρω καλαμια για τις ντοματες μου. Ετσι ειναι, αν τον δευτερο δεν βρηκα κοπρια. Ετσι ειναι, αν η κορη μου τον τριτο χρονο εκανε φιλους... Αυτα πρεπει να ληφθουν υπ οψην...
    Χαιρομαι που βρηκες τις συνθηκες που περιγραφεις και μακαρι να βρεθουν και για τους αλλους αυτες, ομως τα χωρια οσο γκαζον και να σπειρουν, χωρια θα ειναι και οι κοινωνιες κλειστες. Κι αυτον που θα γυρισει, θα κανουν καιρο να τον χονεψουν. Εδω εχει διαφορα απ την Αθηνα στην Θεσσαλονικη και δεν θα χει απ την πολη στο χωριο -ποσο μαλλον οταν εισαι ηττημενος; Εγω δεν ειχα κατι στο χωριο μου για να αρχισω, οποτε το ιδιο θα μου κοστιζε οπουδηποτε. Ομως επειδη τον χωριο μου το γνωριζω, ηξερα πως οι δυσκολιες θα ηταν περισσοτερες εκει. Τι απ ολα αυτα, με κανει λιγοτερο δημοκρατη;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  90. Ανώνυμος20/4/13, 5:26 μ.μ.

    Είμαι η Πόπη από την Καρδίτσα και είμαι και εγώ επιστρεφόμενη στο χωριό του άντρου μου στην Καλαμάτα πήγα στην Αθήνα όταν ήμουν νεαρά 22 χρονών αλλά πέθανε ο άντρας μου πριν 6 έτη και έτσι πήγα πριν από 2 έτη στο χωριό του στην Καλαμάτα στην αρχή δεν γνώριζα πολλοί αλλά σιγά σιγά γνωρίστηκα και τώρα με ξέρουν όλοι
    Στην Αθήνα με 700 ευρώ από την σύνταξη του άντρου μου δεν έβγαινε πέρα και έτσι πήγα στο χωριό του που έχει μεγάλο σπίτι με αυλή και δεν με ξέρουν καλά όλοι οι χωριανοί με αγαπάνε και με σέβονται και με βοηθάνε . οι γυναίκες τους είναι λίγο στρίγγλες και ζηλεύουν αλλά δεν με νεάζει καθόλου όλοι οι Άντρη του χωριού μου φέρνουν λαχανικά και λάδι και κρέας και άλλα και εγώ τους δίνω ότι έχω
    Ότι κάνη και η κηρία Καίτη παραπάνω με τα γουρουνάκια που τις δίνουνε μόνο που μένα επειδή είμαι ένα άτομο μόνο του μου φέρνουν κανένα μπούτι μόνο και κανένα παιδάκι και εγώ με το αζημίωτο βέβαια είδος με είδος που λένε στην αθήνα δεν μπορούσα να το κάνω αυτό τώρα είμαι ευτυχισμένη και το έχω πει στις φίλες μου στην Αθήνα που μέναμε μαζί να έρθουν αλλά φοβόνται
    Το λέω σε όλους ότι πρέπει να κάνουμε επιστροφή στην φύση και συχαρίκια για την εκπομπή σας
    Πόπη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  91. Και οι μεν και οι δε εχουν δικιο...εγω ειμαι απο Αθηνα αλλα μενω επαρχια πανω απο 30 χρονια,οχι σε χωριο, αλλλα σε πολη. Αλλα ακομα νοιωθω ξενη, με κανουν να αισθανομαι ξενη. Ο τι ισχυει για Αθηνα ισχυει και για επαρχια. Παντου υπαρχουν καλοι και κακοι ανθρωποι,μοναξια, αυτοι που θα σε βοηθησουν, αυτοι που θα σε δουν με μισο ματι...αποδειξη αυτο το μπλογκ. Ανθρωπποι αγνωστοι μεταξυ τους, που οι περισσοτεροι αποτι ειδα προσπαθουν να βοηθησουν συνανθρωπους τους. Το παν ειναι να κανεις αυτο που θες, αυτο που θα σευχαριστησει, που θα σε γεμισει..υπαρχουν δυσκολιες παντου αλλα αν ειναι να παρεις την αποφαση, ευχομαι να μην μετανοιωσεις......ΜΑΡΙΑ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  92. Χριστέ και Παναγία τι είναι αυτά που γράφονται σήμερα … μέρα που είναι ! (21η Απριλίου !!!!!!!!!)
    Κυρά Μαρία μου αυτό που γράψατε: «Το παν ειναι να κανεις αυτο που θες, αυτο που θα σευχαριστησει, που θα σε γεμισει.» είναι ιδεολογία ; είναι κοσμοθεωρία ; είναι άποψη ; είναι πιστεύω για σας ;;;;;;; Τι είναι αυτά που γράφετε ;;;;;; Έτσι κάνετε εσείς ; Το παν για σας είναι να κάνετε ότι θέλετε ; Έτσι σας μεγάλωσε ο μπαμπάς σας και η μαμά σας ; Ή το ανακαλύψατε αργότερα μόνη σας ; Εσείς … είστε τόσο δυνατή που κάνετε ότι θέλετε ; Έχετε τέτοιες πλάτες που μπορείτε να κάνετε … ότι θέλετε εσείς ;;;; Ξυπνάτε το πρωΐ και λέτε «σήμερα θέλω να κάνω αυτό και αυτό» ; Τα παιδιά σας τα μεγαλώνετε όπως θέλετε ; τρώτε ότι θέλετε ; πίνετε ότι θέλετε; Βρίζετε όποιον θέλετε ; δέρνετε όποιον θέλετε ; τι κουβέντες είναι αυτές ; Το γράφετε σαν να είναι αποτέλεσμα βαθυτάτης φιλοσοφίας, μετά από αποτέλεσμα μακρόχρονης έρευνας !!!!! Σαν να μην το έχουμε ακούσει πάλι από άλλον !!!!! Σας πληροφορώ πως αυτή την κουβέντα (έτσι θέλω) την άκουγες από 12χρονα την δεκαετία του ΄60 και του ΄70. σήμερα ευτυχώς μόνο από κανένα 4χρονο!!! Επιτέλους βάλτε στην ζωή σας και κανένα «ΠΡΕΠΕΙ»
    Ακούστε λοιπόν Κυρά Μαρία και κυρά Καίτη (το ίδιο είναι) καταλαβαίνει κανείς αμέσως πως υπολείπεστε στοιχειώδους μόρφωσης και παιδείας κι ότι το IQ σας είναι πολύ χαμηλότερο του 70. Δεν είμαι ρατσιστής με τους βλάκες, αντιθέτως. Είναι πολύ συμπαθείς σε μένα, αλλά δεν μπορώ να μην τους διορθώνω γιατί μετά νοιώθω τύψεις για την κακομοιριά τους, ενώ αν τους διορθώνω, αισθάνομαι πως έκανα το καθήκον μου ως πολίτης, μιάς και για τους βλάκες δεν υπάρχει ….βλακοκομείο όπως το αντίστοιχο ίδρυμα ίασης για τους φρενοβλαβείς (φρενοκομείο).
    Και για να είμαστε εντός θέματος : Αν νομίζετε πως το περιβολάκι στο χωριό θα το σκαλίζετε και θα το ποτίζετε όποτε θέλετε, τις μπάμιες θα τις μαζεύετε όποτε θέλετε, το σκυλάκι σας θα το ταΐζετε κι αυτό όποτε θέλετε, τις κότες το ίδιο και θα πηγαίνετε και διακοπές επειδή το … θέλετε ... Μην πάτε σε χωριό. Θα υποφέρετε εσείς, αλλά θα υποφέρουν πολλοί άλλοι μαζί σας και θα φύγετε γρήγορα απογοητευμένες από την … μιζέρια των άξεστων χωρικών !!!
    Τώρα αν πάλι πιστεύετε πως θα πάτε στο χωριό και θα βρείτε ανθρώπους μακάκες, όπως η Κυρά Καίτη απο ένα χωριό της Λαμίας, να σας δώσουν 4 γουρούνια και σείς θα τους κεράσετε … ένα ποτήρι κρασί !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! -ευτυχώς που έχει το θάρος και το ομολογεί πως τέτοιους μακάκες ψάχνει- («Πηγαίνοντας πριν 2 εβδομάδες για κάποιες προετοιμασίες, ενδιαφέρθηκα να αγοράσω 2-3 γουρουνάκια και ρωτώντας την τιμή, η απάντηση ήταν "θα σου δώσω 3-4 και δεν θέλω χρήματα, θα κεράσεις ένα κρασί και πατσίσαμε!". Εγώ αυτούς τους ανθρώπους πάω να βρω στο χωριό μου.») μάλλον πλανάσθε πλάνην οικτράν. Όσο κουβαρντάδες κι αν είναι οι Λαμιώτες (που είναι), ούτε μια κότα δεν θα σας δώσουν για ένα ποτήρι κρασί, εκτός κι αν συνοδεύεται … από μεζεδάκι ! ( ξεροσφύρι θα το πιεί ; να τσιμπήσει και κάτι ό άνθρωπος όταν σας τα φέρει)
    Και κάτι ακόμη ; θα πρέπει ν΄ αντέξετε την αλλαγή του ονόματός σας ! να ξέρετε πως στα χωριά την Παρασκευή την λένε Βούλα η Βούλια, την Ευμορφία Μόρφω, τον Δημήτριο Μήτσο, τον Γεώργιο Γιώργη, την Αθανασία Νιούλα, την Μαρία Μαριγούλα, Μαριγώ η Μαριώ και την Κατερίνα Ρίνα η το συνηθέστερο …ΚΑΤΙΝΑ.
    Τώρα τα παρατσούκλια είναι ένα κεφάλαιο πολύ μεγάλο που θα πρέπει να λάβετε σοβαρά υπ΄ όψιν και θα το αναλύσουμε άλλη φορά γιατί τώρα κουράστηκα . Πάντως δεν υπάρχει κανείς ενήλικας σε χωριό χωρίς παρατσούκλι.

    Γιάννης από ένα χωριό της Λιβαδειάς (Αρβανιτοχώρι)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  93. Βι ο τιμωρός22/4/13, 10:23 π.μ.

    Γιάννη, Δηλαδή για να καταλάβω εσύ περνιέσαι για μορφωμένος τώρα? Χλευάζοντας και ειρωνέυοντας 2 κυρίες ότι έχουν χαμηλό δείκτη νοημοσύνης και μετά από λίγες γραμμές σου γράφεις ότι το πρόβλημα του χωριού έγκειται στο πως θα σε πει η "ζαβή" γειτόνισα και αν θα σου κολλήσουν και κανένα παρατσούκλι? Με λίγα λόγια πιο βλακεία παθαίνεις..... Οι δύο κυρίες (και όχι κυρα τέτοια μου που βγάζει κακή χωριατήλα και μισογυνισμό)Ανέφεραν τις προσωπικές τους εμπειρίες και μόνο αυτό. Το ότι θα κάνουν ότι θέλουν αυτες και όποιος άλλος γουστάρει σημαίνει ότι θα κάνουν πράγματα για το κακό του συνόλου του χωριού? Ανέφεραν κάτι τέτοιο? ή απλά εσύ το έλαβες όπως ήθελες. Τέλος, μετά από αυτό το ξεκατίνιασμα μας ήθελα να πω ότι αυτό το άρθρο έγραφε όμορφες ιστορίες που διαβάζοντας τες έπαιρνε πολύ κόσμος δύναμη και να δει διαφορετικά την επιστροφή του στο χωρίο. Τώρα αφού θα διαβάζουν αυτά τα μηνύματα τι θα λένε? Κρίμα και λυπάμαι πολύ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  94. Κάντε ότι νομίζετε, αλλά μελετήστε το καλά πρώτα.
    Την αστυφιλία των πολλών την πληρώσαμε και μείς οι λίγοι.
    Την επιστροφή πλέον των πολλών δεν είναι σε θέση τα χωριά να την αντιμετωπίσουν χωρίς απώλειες και πάλι εμείς οι λίγοι θα την πληρώσουμε.
    Διαβάστε ένα άρθρο του δημοσιογράφου Δημήτρη Καμπουράκη, μήπως αυτός σας πείσει πως αυτό που σκέπτεστε να κάνετε πλέον δεν είναι έκθεση του δημοτικού για τις διακοπές στο χωριό, αλλά ούτε και σεις είστε πλέον παιδιά του δημοτικού.

    http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.article&id=10545

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  95. Ανώνυμος23/4/13, 3:29 μ.μ.

    Γιάννη είσαι ο προσδιορισμός της λέξης "κομπλεξικός μπουρτζόβλαχος "
    Ναι μου επιτρέπεται να σε βρίσω..
    Έτσι λέω εγώ ..όσο δημοκρατικός είσαι είμαι . Και όχι δεν χρειάζεται "μεζέ" κάποιος για να δώσει σε μια γυναίκα με 2 παιδιά ένα γουρούνι ...Χρειάζεται να μην είναι γουρούνι σαν εσένα !
    Κομπάζεσαι και κουνιέσαι με την περιουσία του μπαμπά που απέκτησε βγάζοντας τους βουλευτές του με βεβαίως βεβαίως τις ... αποζημιώσεις των επιδοτήσεων κάθε φορά !
    Άσε τα ιντερνέτια και τα λοιπά (άλλωστε κάποιος κακός Αθηναίος τα έφερε στο μέρος σου .......
    και πήγαινε να κάτσεις στο laborgini τρακτέρ σου να κάνεις καμιά βόλτα ...μπάς και πάρεις κανένα μεζέ ...απο καμιά κατσίκα μιας και από γυναίκα δεν βλέπω ...

    Erevos

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  96. «Γιάννη είσαι ο προσδιορισμός της λέξης "κομπλεξικός μπουρτζόβλαχος "»
    Μπουρτζαρβανίτης ίσως το δεχόμουν. Το μπουρτζόβλαχος δεν με εκφράζει. Αλλά για να γνωρίζετε την λέξη … μάλλον κρίνετε εξ’ ιδίων τ΄ αλλότρια !!!!!!!!

    «Ναι μου επιτρέπεται να σε βρίσω…»
    Μα και βέβαια …Εξ΄ άλλου η «δημοκρατία» σας το επιβάλλει! η όχι ;

    «Έτσι λέω εγώ ..όσο δημοκρατικός είσαι είμαι . Και όχι δεν χρειάζεται "μεζέ" κάποιος για να δώσει σε μια γυναίκα με 2 παιδιά ένα γουρούνι ...»

    Εσείς που το ξέρετε πως η Κυρά Κατίνα έχει 2 παιδιά ; δεν το έχει γράψει πουθενά !!! το έχει ; που ; Τώρα … εσείς μας το λέτε !!!! Μήπως της χαρίζουν γουρούνια και αυτή χαρίζει ... παιδιά ;;;;;;;;;; Και έπειτα εκείνη έγραψε για ….4 ΓΟΥΡΟΥΝΙΑ όχι για ένα !!! 4 γουρούνια ;;;;;(όχι πείτε μου) τι να τα κάνει μια γυναίκα μόνη της ;έστω και με δύο παιδιά !!! θα τα σφάξει μόνη της, η θα τα γδάρει, η θα τα κομματιάσει μόνη της ; ΜΑ 4 ΓΟΥΡΟΥΝΙΑ ;;;;;;;;; Ε … για 4 γουρούνια … ένα μεζεδάκι επιβάλλεται!!! (20 κιλά ζων βάρος (απογαλακτισμένο) επί 3,5 ευρώ το κιλό μας κάνουν 70 ευρώ το ένα!!! Άρα τα 4 γουρούνια μας κάνουν 280 ευρώ !!!!!!!!!!!! για να κεράσει ένα ποτήρι κρασί;;;;;;;;;;;;;; Δεν είναι ηλίθιοι οι Λαμιώτες !!!!!!!!! Μην τρελαθούμε !!!!!!!!!!

    «Χρειάζεται να μην είναι γουρούνι σαν εσένα !»

    Αυτό είναι αλήθεια ! Κανένα γουρούνι δεν διαθέτει τον εαυτό του προς θυσία !!! πάντα το ΘΥΣΙΑΖΟΥΝ !!!

    «Κομπάζεσαι και κουνιέσαι με την περιουσία του μπαμπά που απέκτησε βγάζοντας τους βουλευτές του με βεβαίως βεβαίως τις ... αποζημιώσεις των επιδοτήσεων κάθε φορά !»

    1ον) Είμαι 56 ετών και ο πατέρας μου, μου άφησε αρκετή περιουσία … κι εγώ την μεγαλώνω σιγά-σιγά ακόμη περισσότερο. Μήπως θα έπρεπε να την είχε αφήσει σε καμιά Κυρά Κατίνα σαν ελόγου σας ;
    2ον) Αγράμματη κυρά Κατίνα … δεν υπάρχουν «αποζημιώσεις επιδοτήσεων». Υπάρχει αποζημίωση και επιδότηση . Άλλο το ένα και άλλο το άλλο. Αυτά ζηλέψατε και θέλετε να γυρίσετε στο χωριό σας ; ΚΑΚΟΜΟΙΡΑ !!!!!!


    «Άσε τα ιντερνέτια και τα λοιπά (άλλωστε κάποιος κακός Αθηναίος τα έφερε στο μέρος σου .......»

    Και πάλι λάθος κάνετε. Αυτός είμαι ….εγώ !!! Με μεγάλους αγώνες ( μαζί με φίλους φυσικά ) καταφέραμε και ήλθε το ιντερνέτι στο χωριό μας το σωτήριον έτος 2004. (πρίν είχαμε απλή σύνδεση internet 64 kb )

    «και πήγαινε να κάτσεις στο laborgini τρακτέρ σου να κάνεις καμιά βόλτα ...»

    Η μεγαλομανία σας αυτή με τα «λαμποργκίνι» θα σας φάει !!! Ένα MASSEY FERGUSON 165, μοντέλο του ’77, μου άφησε ο μπαμπάς μου και με αυτό πορεύομαι. (μην νομίζετε όμως πως τα Lamborghini είναι καμιά μάρκα περιωπής. Μας το ξαναείπατε) !

    «μπάς και πάρεις κανένα μεζέ ...απο καμιά κατσίκα μιας και από γυναίκα δεν βλέπω …»

    Εσείς τώρα … περνιέσετε για γυναίκα η για κατσίκα ;

    Αγαπητοί συνσχολιαστές και συναναγνώστες :
    Το συγκεκριμένο άρθρο, όπως και κάθε άλλο άρθρο εδώ μέσα, πιστεύω πως γράφτηκε καλοπροαίρετα από τον αρθρογράφο του, για να σχολιασθεί θετικά η αρνητικά από μας ( η να μην σχολιαστεί καθόλου) και όχι για να σχολιαστούν οι σχολιαστές του!!! Αν όμως είναι τόσο απαραίτητο να σχολιάζονται οι … σχολιαστές των άρθρων, ας γίνεται αυτό με τεκμηριωμένες αποδείξεις και όχι του στυλ: «έτσι μου αρέσει»
    Θα παρακαλούσα λοιπόν όλους τους σχολιαστές των δικών μου … σχολίων να απευθύνονται σε μένα μέσω e- mail (για να μπορώ να εκφράζομαι κι εγώ άνετα) και όχι να κρύβονται πίσω από την ανωνυμία τους και να χαλούν την πραγματικά ΜΟΝΑΔΙΚΑ όμορφη εικόνα αυτού του ιστότοπου, γράφοντας ανισορροπίες δημόσια, όπως καταναγκάζομαι να πράττω κι εγώ.

    p-a-r-a-n-o-i-a@ hotmail.com

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  97. Ανώνυμος23/4/13, 8:00 μ.μ.

    Γιάννη , ίσως και σε κάποια θέματα οι απόψεις μας να συγκλίνουν αλλά με αηδιάζει ο απαράδεκτος τρόπος σου. Σιχαίνομαι τις κυράτσες της πόλης που μέχρι χθές το παίζαν ντίβες και για το χωριό δεν ήθελαν να ακουσουν και απαρνιώνταν ακόμη και την καταγωγή τους ,και ναι δεν τις γουστάρω τώρα που βρήκαν τα δύσκολα να έρθουν και να το παίζουν αγρότησες, αλλά πίστεψε με η πλειωνότητα του κόσμου που γυρίζει στο χωριό ή που δοκιμάζει την τύχη του σε κάτι που έχει να κάνει με τον αγροτικό τομέα, δεν είναι άνθρωποι τέτιοι.
    Kαι απο την άλλη Ναι με έχουν βοηθήσει στο χωριό όπως έχω κάνει και εγώ και στους χωριανούς και σε "ξενους" που ήρθαν για να βγούνε απο τη μιζέρια της πολης.ναι μου έχουν χαρίσει και εμένα κότες και ναι εχω χαρήσει και εγώ γουρουνι. Αυτό είναι αλληλεγύη και χωρίς αυτή ειδικά αυτούς τους καιρούς πάμε χαμένοι. Προς τους υπόλοιπους: δεν πήραν όλοι οι αγρότες επιδοτήσεις , δέν έχουν όλοι οι αγρότες τεράσταρια πολυτελή τρακτέρ, μην τσουβαλιάζετε έτσι όλο τον κόσμο. Εγώ έμαθα στον τόπο μου όταν έρχετε κάποιος απο άλλη περιοχή να είμαι φιλόξενος, να τον βοηθάω και να κάνω ότι μπορώ για να στεριώσει και να προκοψει, τώρα εσύ όπως φαίνετε θέλεις το αντίθετο. Αλλά για να δούμε τι θα λές όταν το χωριό σου μίνει να έχει 7-10 κατοίκους άνω των 70 όπως πολλά χωριά της Ηπείρου.
    Σημασία έχει να παραμένουμε άνθρωποι, σημασία είναι να είμαστε αλληλέγυοι τουλάχιστον στους αντθρώπους της τάξης μας.

    Αυτά απο εμένα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  98. Ανώνυμος23/4/13, 9:50 μ.μ.

    Απο οτι καταλαβαινω υπαρχει ελλειψη
    αγαπης στα τελευταια σχολια.
    Να ξερετε λοιπον οτι σας ΑΓΑΠΑΩ ολους σας.
    Ειμαι απο θεσ/νικη και δε ξερω απο χωρια.Αλλα νομιζω η δυναμη τους ειναι ο αριθμος κατοικων τους.Ολοι κατι θα κατφερουν στο χωριο, θα χρειαστουν και βοηθεια φυσικα αλλα κατι θα κανουν και μονο η παρουσια τους ειναι καλη αν και κατ εμε θα φερουν πολλα καλα ο καθενας.

    αυτα απο εμενα.
    προτιμω να ειμαι το ξυλαρακι που στυριζει τι ντοματια και οχι η τοματα με τους ωραιους καρπους κ ας με ξεχασεις και ενα χρονα σε μια γωνια και ας με καρφωσεις μονο για καποιους μηνες και ασ μη κανω τπτ αλλο απ το να σε στυριζω στα δυσκολα, στον αερα,στο να ψυλςσεις κλπ.
    ααα και κατι αλλο, Η ποιο καρποφορα και κερδοφορα και ευκολη καλλιεργεια ειναι η ΑΓΑΠΗ και θελει απλα λιγο ποτισμα με υπομονη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  99. Είχα αποφασίσει να μην εμπλακώ στην διαμάχη που προέκυψε ξαφνικά μεταξύ των σχολιαστών στο θέμα της επιστροφής στην ύπαιθρο, για να αποφύγω τα εν θερμώ σχόλια και τις βαρειές εκφράσεις. Τελικά δεν τα κατάφερα.
    Ο εικοσάλογός σου Γιάννη τάχα παραινετικός και συμβουλευτικός γύρω από μια πιθανή επανάκαμψη στα πάτρια, με κατακλείδα το φασιστικό μακρυά κι αγαπημένοι, οι προσβλητικές εκφράσεις για τον βαθμό εξυπνάδας και τις σχέσεις αλληλεγγύης και συμπαράστασης (προφανώς άγνωστες έννοιες σε σένα), τα θέλω και τα πρέπει κατά τον δικό σου φιλοσοφικό οίστρο, τα παρατσούκλια ως αποτρεπτικός των αποφάσεων παράγων, η περιουσία που κληρονόμησες και την μεγαλώνεις και…και…και…και τέλος η άποψη ότι μπορείς να σχολιάζεις μια ανάρτηση αλλά δεν επιτρέπεται τρίτοι να σχολιάζουν τις απόψεις σου(!!!!!!!!!!), όλα αυτά συγκλίνουν στο οτι η έπιλογή της ηλεκτρονικής σου διεύθυνσης (paranoia κ.τ.λ.) είναι απόλυτα επιτυχημένη!!!!!!!!!
    1. Θέλεις να επιστρέψεις στο χωριό σου; Χορηγούνται άδειες μετά από σχετική αίτηση και αξιολόγηση από νεοκοτζαμπάσηδες τύπου αρβανίτη Γιάννη από χωριό της Λιβαδειάς (Κούκουρα, Κυριάκι, Ζερίκι, Στεβενίκο, Σιάχο………)
    2. Ο Γκρούεζας (θυμάσαι Γιάννη;) και τα όμοιά του τομάρια, αργόμισθοι κηφήνες, ρουφιάνοι της χωροφυλακής, ελεεινοί συκοφάντες και καταδότες κάθε αξιόλογης παρουσίας στο χωριό τους, εγκατεστημένοι στα πολιτικά γραφεία του ’50 και ’60, έπρεπε να συγκατανεύσουν για τα πολιτικά σου φρονήματα, ώστε να μπορείς μετά με την σύμφωνη γνώμη του βουλευτή να προσληφθείς για δουλειά, ακόμη και σκουπιδιάρης με το κάρο ή να σπάζεις με σφυροκάλεμο πέτρες στο νταμάρι της περιοχής (θυμάσαι Γιάννη;).
    3. Αυτά τα βοθροκατακάθια που συνέχισαν στο ίδιο μοτίβο (οι εθνικόφρονες ντέ) στυλοβάτες και της χούντας που ακολούθησε (10 χρονών ήσουνα όταν έγινε, θυμάσαι;) έχουν τελειώσει Γιάννη. «Εζήλωσας δόξαν»;
    4. Και επειδή στο χωριό σου παρά την απαγόρευσή σου μπορεί να έρθουν να εγκατασταθούν διάφοροι, κρέμασε μια ταμπέλα στην εξώπορτα με την επιγραφή: «Μην ενοχλείτε, δεν παρέχεται βοήθεια ούτε συμβουλές. Οι μη συμμορφούμενοι θα πυροβολούνται». Είναι και της μόδας!!!!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  100. Αρχικα σκεφτηκα πως την "πατησα", γιατι διαβασα το πρωτο σχολιο του Γιαννη με την καλη μου διαθεση -που φοραω συνηθως. Kαπου στην μεση αυτης της γελοιοτητας ημουν βεβαιος πως επεσα εξω, αλλα ηρθε ο "ελληναρας" Γιαννης, να με δικαιωσει. Πραγματι τελικα, ΚΑΙ ετσι οπως τα λεει ειναι τα πραγματα, αφου υπαρχουν και αλλοι σαν και αυτον στα χωρια, που δεν εχουν την ιδια ευχερεια -γρηγορο ιντερνετ κλπ, για να τους χαρουμε. Αλλωστε εγω καταγομαι απ εκεινο το χωριο, που ανεβασε την επιγραφη "προσεχως Βουλγαρες". Σε ποιους λετε να απευθυνοταν..;
    Θα ζητησω συγνωμη απ την φιλη μου την Καιτη, που πιθανον το δικο μου αρχικο σχολιο την παρεσυρε και ετσι γνωρισε ακομη καλυτερα τον Γιαννη, αλλα και μια πλευρα της πραγματικοτητας που ζουμε και πιθανον να μην ηθελε...

    Γιαννη, εγω θα της σφαξω τα γουρουνια για ενα ποτηρι κρασι. Εδω εχω χτισει ξυλοφουρνο στη γειτονισα μου, 6 μεροκαματα x 50= 300 ευρω, και την βγαλαμε με καφεδες...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  101. Εντάξει … εντάξει έσφαλα . Αγαπητοί μου έκανα μεγάλο λάθος … οι Αθηναίοι αγαπητοί μου είναι μεγαλόθυμοι και πρόθυμοι να προσφέρουν τον ίδιο τους τον εαυτό για την καλυτέρευση των χωριών μας. Αρκεί να τους δεχθούμε με ανοιχτές αγκάλες και να τους στήσουμε και κάνα αγαλματάκι. Καταλαβαίνω το σφάλμα μου και το αναγνωρίζω. Γιατί οι Αθηναίοι είναι πανίσχυροι τώρα μάλιστα που θα έλθουν πολλοί ….θα μας δώσουν μεγάλη ……… ΒΟΗΘΕΙΑΑΑΑ
    Επιτρέψτε μου όμως να γράψω αυτό το ανεκδοτάκι …


    Επέτειος της 21ης Απριλίου και στη Γυάρο έχουν γιορτή. Από νωρίς, τα μεγάφωνα καλούν τους εκτοπισμένους στο χώρο συγκέντρωσης, όπου, κατά την ανακοίνωση, θα μιλήσει ένας από τους συντρόφους τους, που «είδε το φως της αλήθειας».
    Την ορισμένη ώρα, όλοι έχουν συγκεντρωθεί στον συνήθη τόπο. Μια εξέδρα έχει στηθεί, για την περίσταση. ΕΣΑτζήδες σέρνουν έναν ταλαιπωρημένο κρατούμενο με φανερά σημάδια βασανισμού και κακοποίησης.
    Ο δυστυχής παίρνει ανάσα κι αρχίζει να ψελλίζει:
    - Σύντροφοι ...σύντροφοι, ...σφάλαμε. Σύντροφοι, κάναμε μεγάλο λάθος... Η εθνική μας κυβέρνηση, σύντροφοι, είναι μεγαλόθυμη και πρόθυμη να μας συγχωρήσει. Αρκεί να δούμε το φως της αλήθειας, να καταλάβουμε το σφάλμα μας και να το αναγνωρίσουμε. Γιατί η εθνική κυβέρνηση είναι πανίσχυρη. Τώρα, μάλιστα, που πήραμε και την αμερικανική...(Παίρνει ανάσα και ουρλιάζει) - ΒΟΗΘΕΙΑΑΑΑ!...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  102. Ποσες φορες θα το πουμε;
    Δεν υπαρχουν "Αθηναιοι"
    Ειναι πολυ λιγοι.
    Οι περισσοτεροι ειναι ΒΛΑΧΟΙ ψωναρες,
    που δουλευουν στο Δημοσιο.
    Τελικα σε κοβω για πολυ πικραμενο.
    Εχεις προβλημα που χρειζει ψυχαναλυσης.
    Κατι θα σου εχουν κανει οι Αθηναιοι.
    Η εχεις αποθημενο να γινεις και εσυ Αθηναιος, και δεν σε αφησε η μαμα σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  103. Ανώνυμος25/4/13, 11:59 π.μ.

    Γεια σου Γιαννη με τις σκεπαστες βρυσες αληθεια εχεις ακομα το μαγαζι που πουλαγες αρνι κατεψυγμενο απο την κεντρ αγορα ρεντη σε μαλα..αθηναιους

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  104. Καλησπέρα και από μένα
    Καινούργιος είμαι με ένα κτήμα στη Χαλκιδική , έξω από σπίτια αλλά σε Τουριστικό μέρος .
    Πήγα να βάλω κότες και ρώτησα στον Δήμο πόσες επιτρέπεται .
    Από εκείνη την μέρα άρχισαν να μου ζητουν χαρτιά μέχρι και από την Βυζαντινή Αρχαιολογία .
    Ξέρει κανείς τι γίνεται με το Νομικό κομμάτι ή τι γίνεται με το θέμα αυτό για να μην έχεις προβλήματα με όλες τις υπηρεσίες που υπάρχουν στην Ελλάδα ??

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  105. Γιάννη αρβανίτη από χωριό της Λιβαδειάς, στο mail που μου έστειλες κυριαρχούν εξώφθαλμα και εμετικά:
    --Το επιτηδευμένο λεξιλόγιο, η ανειλικρίνεια, η ψοφοδεής νοοτροπία «… για όλα φταίνε άλλοι…», η τάχα μεγάθυμη αποδοχή των καλοπροαίρετων Ελλήνων, Αλβανών και Πακιστανών, που συνυπάρχει όμως με τον πανικό μήπως οι νεοφερμένοι προσπαθήσουν να σου επιβάλλουν τις ιδέες τους.
    --Από κοντά και η αδυναμία να αντιληφθείς ότι στις 16-9-11 που επικαλείσαι, περιέγραψα μιά υφιστάμενη κατάσταση, κάτι εντελώς διαφορετικό από τα δικά σου φασιστικά και κακεντρεχή «μαθήματα πορείας» που ολοκληρώνεις με το γελοίο « … μακριά κι αγαπημένοι…», αυτό που με περίσσεια ιταμότητα ισχυρίζεσαι ότι ποτέ δεν είπες.
    --Συνοδός η κουτοπόνηρη πρακτική που θέλει την εμπάθεια και τους προσβλητικούς προσδιορισμούς στο τέλος των λόγων σου, ώστε να βαυκαλίζεσαι με την ψευδαίσθηση «… τον διέλυσα… όχι θα τον άφηνα…. που ξεφύτρωσε να μου κάνει τον μάγκα…».
    --Τελευταία η ηλίθια κορώνα αν ψάχνω να μου κάνουν άγαλμα(!!!!!), (κραυγαλέο ερώτημα βαθειά κομπλεξικού), με την βλακώδη πρόκληση: ΑΝ μπορείς. Πές μου.
    Να σου πώ Γιάννη: Η ευγνωμοσύνη και η εκτίμηση εκατοντάδων ανθρώπων (αυτά δηλαδή που δεν πρόκειται να νοιώσεις ποτέ) σε όλη την Ελλάδα, που τα κέρδισα μέσα από την υπεύθυνη, έντιμη μέχρι κεραίας και απόλυτα επιτυχημένη δουλειά μου, είναι τόσο πολλά, τόσο έντονα και τόσο ζεστά, που το άγαλμα μπροστά τους είναι ένα μικρό, ψυχρό και αδιάφορο αντικείμενο.
    Στον αντίποδα αυτών, εσύ με τα λόγια σου και το ύφος σου επιβεβαιώνεις:
    1. Την ολόσωστη επιλογή της paranoia κ.τ.λ. σαν ηλεκτρονική σου διεύθυνση, όπως σου αναγνώρισα και στις 24-4-13.
    2. Ότι επιθυμείς διακαώς να βρίσκεσαι στο προσκήνιο, να ασχολείται κόσμος μαζί σου, έστω και με αρνητικά σχόλια, επειδή έτσι υπάρχεις, αποκτάς υπόσταση και προσωπικότητα, αυτό που σου λείπει.
    Πήγαινε λοιπόν σε άλλη ιστοσελίδα να βγάζεις τα απωθημένα σου, επειδή η παρούσα έχει τελείως διαφορετικούς στόχους. Και τους «λερώνεις» ή μάλλον για να χρησιμοποιήσω μια προσφιλή σου έκφραση, τους βρωμίζεις.

    Υ.Γ. Με το ίδιο ύφος, λεξιλόγιο και νοοτροπία γνώρισα τον Γιώργο Α……. ένα κοματικό συνδικαλισταρά, πρόεδρο γεωργικού συνεταιρισμού κάπου εκεί στα μέρη σου και επαγγελματία απατεώνα. Έχετε τόσες ομοιότητες και σε τέτοιο βαθμό, που αναρωτιέμαι μήπως είναι ο δεύτερος εαυτός σου ή απλά είσαστε ένα και το αυτό πρόσωπο!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  106. Αντώνη ένα μεγάλο μπράβο. ΤΠΟΤΕ ΑΛΛΟ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  107. πικος απικος26/4/13, 4:56 μ.μ.

    paris61
    να σου πω τι ισχυε στα σχεδια βελτιωσης της φυτικης παραγωγης, οταν ενταχθηκα εγω.
    -)χαρτι απο τη δασικη υπηρεσια οτι το κτημα δεν ανηκει σε δασικη εκταση. αναγγελια και υπομονη 2-3 μηνων.
    -)χαρτι απο την αρχαιολογικη υπηρεσια.
    -)χαρτι απο την πολεοδομια οτι δεν απαιτειται πολεοδομικη αδεια.
    -)χαρτι οτι το θερμοκηπιο ειναι εγκεκριμενου τυπου
    -)αποσταση τουλαχιστον 500 μετρων απο το τελευταιο σπιτι του οικισμου.
    αν θυμαμαι καλα, για τις ζωϊκες εγκαταστασεις η αποσταση ηταν ιση καιμεγαλυτερη και εξαρταται απο το ειδος και τον αριθμο των ζωων, αλλα και απο το ειδος του πλησιεστερου οικηματος. π.χ. τουριστικο ή βιοτεχνικο ή οτιδηποτε αλλο.
    οτι και να κανεις και σκετη αδεια λειτουργιας να παρεις, το χαρτομανι δε το γλυτωνεις.
    αφησε που οι οικισμοι συνεχως επεκτεινονται και ξαφνικα βρισκεσαι "παρανομος" χωρις να φταις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  108. Φίλε πικος απίκος ευχαριστώ .

    χωρίς άδεια ξέρεις πόσες μπορώ να βάλω και τι επιπτώσεις ή πρόστιμα έχει , αν έρθουν και τις δουνε , επειδή προσωπικά δεν είμαι Χαλκιδικιώτης ?
    Εκεί πιό πέρα 2 γείτονες έχουν αν κρίνω από τα κοκόρια που ακούω και δεν ενοχλούν μάλλον κανένα .
    Μήπως έκανα λάθος που πήγα και ρώτησα ?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  109. πικος απικος26/4/13, 7:00 μ.μ.

    δεν ειμαι σιγουρος. αν θυμαμαι καλα λιγοτερες απο 10. αλλα και παλι μην το παιρνεις ως δεδομενο. θα χρειαστει να ρωτησεις καποιον γεωτεχνικο που ασχολειται με προγραμματα ζωϊκης παραγωγης.
    το να σε καρφωσουν οι γειτονες εξαρταται απο πολλα. αν εχουν αδεια οι ιδιοι μπορει, αλλα επειδη συνηθως δεν εχουν, δυσκολο να συμβει, γιατι αλλιως θα ζητησεις κι εσυ να δεις τις δικες τους. γενικα στα χωρια, υπαρχει μια σιωπηρη ανοχη. οι παλιανθρωπιες που σου κανουν δεν εχουν σχεση με το τυπικο και το νομιμο. προστιμα δυστυχως δε γνωριζω ή τι επιπτωσεις περαν του κλεισιματος μπορει να εχεις.
    αν τις θελεις για το μερακι σου, βαλε 5-6 κι ενα κοκκορακι και εισαι οκ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  110. Φίλε 1000 ευχαριστώ

    Έτσι ακριβώς πρέπει να είναι !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  111. Συγχαρητήρια σε όλους τους φίλους που γύρισαν στν ύπαιθρο, να ξέρουν οτι θα είναι πλούσιοι, υγιείς, και ευτυχισμένοι, ουκ εν τω πολλώ το ευ , έλεγαν οι πρόγονοι μας. Δυστυχώς εγω έφυγα εξω, παιδί της πόλις χωρίς σπίτι στο χωριό, με μεγάλη αγάπη για την φύση. Εδω που είμαι τώρα η ντομάτα εχει άλλη γεύση από το αγγούρι, γιατι όλοι έχουν τον κήπο τους με τα δέντρα τους και την ψησταριά , τις κοτούλες τους, μια δεξαμενή που μαζεύει το νερό απο την υπερχείλιση της κάθε στέγης, ακόμα και από το στέγαστρο του αυτοκίνητου, ξυλα για θέρμανση και κατασκευές, οι έλληνες τα αμπέλια για ντολμαδάκια, ξυδια, κρασιά κτλ μολις μαζέψω 5 φράγκα εχω στόχο να γυρίσω και κανω ενα μικρό νησιώτικο σπιτάκι με όλα τα καλά στον κήπο, και πλήρη αυτονομία, δεν θέλω να ειμαι καταστροφολόγος, αλλα εδω γνώρισα εύπορο κόσμο, με μόρφωση, που κανει το ιδιο, γιατι πιστεύουν στην ελευθερία αλλα κ οτι ερχετε επισιτιστική κρίση, μπορεί κ πόλεμος. Ο κόσμος είναι πλέον ενωμένος, οικονομικά νομικά… όταν εχει κάπου κριση είναι ζήτημα χρόνου να παει παντού, ο κοσμος νομίζει δεν θα ερθει εδώ, φυσικα και θα ερθει, γι αυτό εγώ πάω στον κηπο μου και κόβω τα δικα μου λαχανικά, ειμαι αυτοδύναμη , μου ειπε μια πάμπλουτη καλοντυμένη δικηγόρος αφήνοντας με άφωνο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  112. Ανώνυμος11/6/13, 8:03 π.μ.

    εχω κλεισει πλεον ενα χρονο που μενω σε καποιο αγροκτημ στα περιχωρα της θεσσαλονικης...εβαλα και 50 κοτες στην αρχη αλλα μου τις εφαγε σταδιαα ο σκυλος μου ενα spitz που εχω ....ο λαχανοκηπος απεδωσε λιγο αλλα οταν ημουν σε φαση να κανω καλη συγκομηση επιασε ενας αερας που κρατησε 2 μερες κι ηταν περιπου 7 μποφωρ κι ετσι τα εριξε ολα κατω...

    φετος αρχιζω παλι απο την αρχη ..εχοντας 3 κοτες και 2 κοκκορια απο πριν και παραγγελνοντας αλλες 100 μεικτης παραγωγης.Τα στηριγματα στα φυτα μπηκαν πιο σταθερα κι αναμενω στο ακουστικο μου...Ειμαι πολυ πιο ηρεμη απο περυσι που ημουνα παιδι της πολης...κι αισιοδοξω οτι στο τελος θα τα καταφερω..Στοχος μια πνηνοτροφικη μοναδα μαζι με κονικλοτροφειο σε μεγαλη εκταη στα περιξ της θεσσαλονικης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  113. Ανώνυμος27/12/13, 7:38 μ.μ.

    Δυστηχως αν δεν εισαι κοντα να τα προσεχεις ττσαμπα κοπος τσαμπα εξοδα,συν η στεναχωρια.
    ΜΕ εχουν κατακλεψη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  114. Και μείς βαρεθήκαμε τη ζωή της πόλης και πήγαμε για διαμονή σε χωριό της Λιβαδειάς αφου εργάζομαι στο κέντρο της Πόλης. Κάναμε νόμιμη αγορά κτήματος και κατασκευάσαμε την κατοικία μας. Αρκετοί "Ντόπιοι" χωριάτες ( που φυσικά η σκούφια τους κρατάει από αλλού ) αμέσως έδειξαν τις αγνές διαθέσεις τους με το να μας δημιουργήσουν μεγάλα προβλήματα γενικότερα, ειδικότερα δε με την ιδιοκτησία μας, καθώς εμείς δέν είχαμε την "τιμή" να απόκτήσουμε κτήματα από "χρησικτησίες". Πλέον ζούμε στο μικρόκοσμο της οικογενείας μας χαιρόμαστε το κτήμα μας και πραγματικά νοιώθουμε υπέροχα οταν συναναστρεφόμαστε με αγνούς ανθρώπους της Πόλης που σχέση καμμία δέν έχουν με κουτοπόνηρους χωριάτες. Μας έγινε αργά μάθημα αυτό που ακούγαμε μικροί και δέν το πιστεύαμε: Κακό χωριό τα λίγα σπίτια.-

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  115. Καντε μια προσπαθεια να το δειτε απ την αρχη, γιατι στα ζορια σας οι χωριατες θα σας σωσουν που δεν ειναι ολοι κουτοπονηροι, οπως δεν ειναι και ολοι της πολης αγαθοι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  116. Κύριε Χρήστο δέν μίλησα για όλους αλλά για την πλειοψηφία. Οσον αφορά στο σώσιμο το ζήσαμε και το ζούμε απο την εγκατάσταση μας μέχρι και σήμερα όπου δέν σέβονται το συνάνθρωπο και επειδή είσαι γιαυτούς ξένο σώμα διαρκώς δημιουργούν προβλήματα συνεπικουρούμενοι από τούς Τοπάρχες. Τα ψηφαλάκια βλέπετε. Σας ευχαριστώ για την καλοπροαίρετη απάντησή σας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  117. Ανώνυμος19/1/14, 5:57 μ.μ.

    Μην παίρνετε το Γιάννη της μετρητοίς, μαλάκες υπάρχουν παντού, απλά φοβάται ότι με την επιστροφή κόσμου στα χωριά αυξάνει η τιμή της γης και δεν μπορεί να μεγαλώσει το βίος του κοψοχρονιάς.
    Από χωριό και 'γω και αυτό που ξέρω είναι ότι και στο δικό μου και όλα τα γύρω οι έχθρες, ο φθόνος και η μνησικακία περισσεύουν. Αυτό με την κατσίκα του γείτονα δεν έχει βγει τυχαία.
    Η δική μου συμβουλή είναι, όποιος πήρε την απόφαση της αποκέντρωσης, όπου πάει, να είναι όσο ποιο κοινωνικός γίνεται. Αυτό που δεν χρειάζεται μια κλειστή κοινωνία είναι έναν φοβισμένο κλεισμένο στον εαυτό του γείτονα ή έναν αντικοινωνικό, αλαζόνα, ξερόλα, πρωτευουσιάνο. Όλα τα άλλα θα 'ρθουν με τον καιρό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  118. -ΜΙΝΑ ΠΕΙΡΑΙΑ
    ΕΧΟΥΜΕ ΕΝΑ ΟΙΚΟΠΕΔΟ ΣΤΗ ΜΟΝΕΜΒΑΣΙΑ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΟ ΣΠΙΤΙ.ΑΝ ΤΟ ΕΙΧΑΜΕ ΘΑ ΦΕΥΓΑΜΕ ΚΑΙ ΑΥΡΙΟ!!!!
    ΕΧΕΤΕ ΚΑΜΙΑ ΚΑΛΗ ΙΔΕΑ?
    ΝΑ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΓΙΑ ΝΑΡΘΕΙ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ.


    16 ΜΑΡΤΙΟΥ 2014-12:30Μ.Μ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  119. -ΜΙΝΑ ΠΕΙΡΑΙΑ
    ΕΧΟΥΜΕ ΕΝΑ ΟΙΚΟΠΕΔΟ ΣΤΗ ΜΟΝΕΜΒΑΣΙΑ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΟ ΣΠΙΤΙ.ΑΝ ΤΟ ΕΙΧΑΜΕ ΘΑ ΦΕΥΓΑΜΕ ΚΑΙ ΑΥΡΙΟ!!!!
    ΕΧΕΤΕ ΚΑΜΙΑ ΚΑΛΗ ΙΔΕΑ?
    ΝΑ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΓΙΑ ΝΑΡΘΕΙ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ.


    16 ΜΑΡΤΙΟΥ 2014-12:30Μ.Μ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  120. Ανώνυμος14/6/15, 3:35 μ.μ.

    Πολυ θα ηθελα να παω να μεινω σε ενα νησι μονιμα οπως η ανδρος αλλα που ? Που να πας με λιγα χρηματα ? Ζητανε 60-70Κ ευρω για γη και εριπια κρυμενα στις πλαγιες ... Αν ειχα 60-70 Κ ευρω θα ειχα λυσει το λροβλημα της επιβιωσης μου κυριολεκτικα. Εχω παει σε πολλα νησια δυστηχως προτιμουν να τα αφηνουν χαλασματα παρα να τα δωσουν σε καποιον που θελει να τα ζωντανεψει . Μεγαλη απογοητευση να μην εχεις χρηματα ...απορω πως ο κοσμος αγοραζε σπιτια πως διαολο μπορει ? 1300 ευρω παιρνω σταθερο μισθο με 2 master και 2 γλωσσες στον ιδιωτικο και 10 ωρες δουλειας ειμαι τυχερος αλλα οταν ολο το χρονο δεν μππρω να μαζεψω ουτε 2000 ευρω...νιωθω καταδικασμενος...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  121. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σχόλια που δεν είναι σχετικά και δεν αποσκοπούν σε σοβαρή συζήτηση του συγκεκριμένου θέματος θα διαγράφονται. Παρακαλώ να γράφεται κόσμια και με Ελληνικούς χαρακτήρες.
Η ευθύνη των σχολίων ανήκει αποκλειστικά και μόνο στους σχολιαστές.

Σπόροι και φύτεμα