Συλλογή-αποθήκευση-εκμετάλευση βρόχινου νερού

Συλλογή-αποθήκευση-εκμετάλευση βρόχινου νερού

Πως συλλέγουμε και αποθηκεύουμε το νερό της βροχής

Στην παρούσα ανάρτηση θα ασχοληθούμε με την συλλογή και αποθήκευση βρόχινου νερού καθ’ όλη την διάρκεια του χρόνου, ώστε αυτό να χρησιμοποιείται καθαρά για αρδευτικούς σκοπούς την καλλιεργητική περίοδο. Είναι μια διαδικασία χρήσιμη ιδιαίτερα σε άνυδρες περιοχές, σε περιοχές που δεν υπάρχει δίκτυο υδροδότησης ή κάποιο ιδιόκτητο έργο υδρομάστευσης (πηγάδι ή γεώτρηση) που να καλύπτει τις ανάγκες, αλλά και σε παραθαλάσσιες τοποθεσίες όπου από πηγάδια ή γεωτρήσεις αντλείται υφάλμυρο νερό.

Παράλληλα είναι μέθοδος εξοικονόμησης ενέργειας και φυσικών πόρων, ενώ βοηθά στην βελτίωση των εδαφικών παραμέτρων σε περιοχές επιβαρυμένες από αρδεύσεις με κακής ποιότητας νερά.
Το κείμενο είναι λίγο μεγάλο επειδή συμπεριέλαβα και Τεχνικο-Ιστορικά στοιχεία. Πιστεύω ότι είναι χρήσιμο έστω και να ακούμε για τεχνικές που δεν υπάρχουν πιά, λόγω του ότι εκτός από τους τεχνίτες, χάθηκαν και οι σκεπτόμενοι. Δείτε το σαν ρομαντική νότα στην πεζή τεχνοκρατική μας εποχή. Ας ξεκινήσουμε λοιπόν.

Ιστορικά
Τα έργα ομβριοσυλλογής και αποθήκευσης συναντώνται από την αρχαιότητα ακόμη, ως εξειδικευμένες κατασκευές κυρίως για στρατιωτικούς σκοπούς. Στις ακροπόλεις (κάστρα) για παράδειγμα, με σύστημα καναλιών οδηγούσαν τα νερά της βροχής σε υπόγειες δεξαμενές, ώστε οι έγκλειστοι σε περίοδο πολιορκίας, να έχουν νερό. (Χαρακτηριστικό παράδειγμα στην ακρόπολη των Μυκηνών).
Στα νεώτερα χρόνια, η μέθοδος αναπτύσσεται σε ισχυρά άνυδρες περιοχές τόσο σε ατομικό (οικογενειακό) επίπεδο, όσο και σε ομαδικό (επίπεδο οικισμών), στην προσπάθεια να επιτυγχάνεται επάρκεια λειτουργικού νερού.

Επί πλέον αυτού όμως, σε μικρά άνυδρα νησιά (π.χ. Κυκλάδες, Δωδεκάνησα), χρησιμοποιείται με ανάμιξη ακόμη και για πόσιμο, ενώ σε πολύ δύσκολες ημέρες λειψυδρίας πινόταν και ενδεχομένως σε ακραίες καταστάσεις να πίνεται και τώρα αυτούσιο.
Εδώ θα κάνουμε μια παρένθεση για κάποιες περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το πόσιμο νερό. Το βρόχινο είναι μαλακό νερό (πολύ μικρή σκληρότητα), οι συγκεντρώσεις αλάτων δηλαδή είναι πολύ περιορισμένες. Αυτό το κάνει άριστο στην μαγειρική, το φαγητό και ειδικά τα όσπρια βράζουν πολύ ευκολότερα και γρηγορότερα, το σαπούνι διαλύεται επίσης ευκολότερα διευκολύνοντας το πλύσιμο των ρούχων, στα μαλλιά δίνει στιλπνότητα και μετάξινη υφή, ΟΜΩΣ ΕΙΝΑΙ ΑΚΑΤΑΛΛΗΛΟ ΓΙΑ ΠΟΣΙΜΟ.

Εξηγούμαι: Λόγω της έλλειψης αλάτων, η πόση βρόχινου νερού καταστρέφει στον ανθρώπινο οργανισμό την ισορροπία των ηλεκτρολυτών Καλίου-Νατρίου, με αποτέλεσμα ισχυρό σοκ που αν δεν αντιμετωπισθεί έγκαιρα μπορεί να επιφέρει ακόμη και θάνατο.
Για να αντιμετωπίσουν αυτές τις καταστάσεις όσοι αποθήκευαν βρόχινο νερό για πόσιμο, έριχναν στις δεξαμενές ασβέστη. Σήμερα όπου έχουν διατηρηθεί τέτοιες δεξαμενές, διακρίνονται στον πυθμένα υπολείμματα ασβέστη. Η αντίληψη όμως ότι ο ασβέστης ταυτόχρονα απολύμανε το αποθηκευμένο νερό, είναι λανθασμένη.

Η απλή τεχνική
Ας επικεντρωθούμε στην παρατήρηση μιας ομβριοσυλλογής. Όλοι έχουμε δεί έστω και σε φωτογραφία Κυκλαδίτικο σπίτι με τον υπερυψωμένο γείσο περιμετρικά της ταράτσας. Αυτή αποτελεί την συλλεκτική επιφάνεια και το νερό της βροχής οδηγείται με σωλήνες σε υπόγεια δεξαμενή. Είναι προφανές ότι η ποσότητα του νερού που μπορεί να συγκεντρωθεί είναι συνάρτηση τόσο του ετήσιου ύψους βροχής, όσο και του εμβαδού της συλλεκτικής επιφάνειας.

Χρησιμοποίησα το τυπικό Κυκλαδίτικο σπίτι επειδή και η εικόνα του είναι γνωστή και η μέθοδος εφαρμοζόταν και εφαρμόζεται, αφού είναι ιδιαίτερα άνυδρα τόσο λόγω μειωμένου συνολικού ετήσιου ύψους βροχής, όσο και λόγω πετρογραφικών σχηματισμών.
Οι τελευταίοι δεν επιτρέπουν την κατείσδυση του ατμοσφαιρικού νερού και επομένως την δημιουργία υπόγειων υδροφόρων, από τους οποίους με την διάνοιξη πηγαδιών ή γεωτρήσεων να δίνεται η δυνατότητα άντλησης. (Πλήν εξαιρέσεων σε περιορισμένα τοπικά πλαίσια).
Η οποιαδήποτε στέγη, (κατοικίας, αποθήκης η απλή στέγη χώρου ή και πρόβολος σκίασης), είναι μια επιφάνεια που προσφέρεται για ομβριοσυλλογή, υπό την προϋπόθεση βέβαια ότι τα νερά δεν απορρέουν ελεύθερα αλλά μέσω διαμορφωμένων περιμετρικά καναλιών και κατάλληλων στη συνέχεια σωληνώσεων, οδηγούνται σε υπόγειες συνήθως δεξαμενές (στέρνες) που έχουν κατασκευασθεί γι’ αυτόν το σκοπό.

Η αποθήκευση του νερού

Οι υπόγειες δεξαμενές ήταν λιθόκτιστες με συνδετικό υλικό κονίαμα, ενισχυμένο συνήθως με ηφαιστειακή τέφρα από την Σαντορίνη. Η τέφρα έπαιζε τον ρόλο του φυσικού τσιμέντου, έδινε υψηλής αντοχής και χωρίς πόρους κονιάματα (άρα δεν υπήρχαν διαφυγές), έχει κατά κόρον χρησιμοποιηθεί αντί τσιμέντου στη δόμηση των μοναστηριών του Αγίου Όρους και κυκλοφορεί στο εμπόριο με την ονομασία Θηραϊκή γή (από το Θήρα=Σαντορίνη), ή Πουζολάνα (Ιταλικής προέλευσης αφού και στην Ιταλία αφθονεί η ηφαιστειακή τέφρα και η γνώση των ιδιοτήτων της).

Συχνά, γινόταν επί πλέον επικάλυψη εσωτερικά των επιφανειών με την αντίστοιχη της εποχής τσιμεντοκονία (άμμος θαλάσσης και πουζολάνα) με την προσθήκη συχνά ψημένης αργίλου ή κονιοποιημένου (τριμμένου) κεραμιδιού που έδινε ακόμη ισχυρότερο και πλέον στεγανωτικό μίγμα. Αυτό λεγόταν και λέγεται κουρασάνι και έχει χρησιμοποιηθεί (και με το σημερινό τσιμέντο) στο παρελθόν, σε όλες τις οινοπαραγωγικές περιοχές. Κάλυπταν με αυτό την εσωτερική επιφάνεια στα χτιστά πατητήρια, τους ληνούς στα Πελοποννησιακά. Το σωστό κουρασάνι, από μάστορα γνώστη και μερακλή, έδινε υαλώδη υφή και εικόνα.

Η στεγανοποίηση εσωτερικά ήταν αναγκαία επειδή οι διαφυγές εκτός της μείωσης του αποθέματος, δημιουργούσαν και προβλήματα υγρασίας και ευστάθειας στην κατοικία, αφού οι δεξαμενές ήταν ενταγμένες στην όλη οικοδομή, συνήθως καταλαμβάνοντας ένα μέρος του υπογείου.
Σήμερα υπόγειες κατασκευές αποθήκευσης μπορούν ευκολότερα να γίνουν είτε εξ ολοκλήρου από οπλισμένο σκυρόδεμα (μονομπλόκ) και εσωτερική επάλειψη με τσιμεντοκονία και βαφή με εποξειδική ρητίνη για λόγους στεγάνωσης ή κατ’ ευθείαν βαφή πάνω στο μπετόν, είτε με εκσκαφή και εγκιβωτισμό πλαστικών δεξαμενών οι οποίες όμως συνδέονται μεταξύ τους ώστε να δημιουργείται ενιαίος αποθηκευτικός χώρος.

Η υπόγεια κατασκευή επιβάλλεται και για να ελαχιστοποιηθεί η εξάτμιση, η οποία σε υπέργειες κατασκευές χωρίς προστασία, μπορεί να φθάσει κατά περιόδους και στο 50% της αποθηκευμένης ποσότητας.
Επομένως αν έχουμε υπέργεια τσιμέντινη κατασκευή πρέπει να σκεπάζεται με θερμομονωτικό στέγαστρο, ενώ αν έχουμε πλαστικές ή μεταλλικές κατασκευές, θα πρέπει να είναι επιχωμένες.

Ένα άλλο πρόβλημα στο αποθηκευμένο νερό, είναι η ανάπτυξη βακτηριδίων. Στις υπέργειες κατασκευές μάλιστα επειδή ο ρυθμός ανάπτυξης ευνοείται τα μέγιστα από το ηλιακό φώς, αυτές θα πρέπει να επιχώνονται (μόνιμο σκοτάδι).
Βεβαίως η μακροχρόνια αποθήκευση ευνοεί την ανάπτυξη μικροοργανισμών μέχρι σημείου εξ ολοκλήρου σήψης. Το πρόβλημα αντιμετωπίζεται με χλωρίωση του νερού για την οποία χρησιμοποιούμε χλωρίνη οικιακής χρήσης υπολογίζοντας 1 κουταλιά της σούπας για κάθε κυβικό μέτρο νερού. Η χλωρίωση επαναλαμβάνεται ανά δεκαήμερο, αλλά μεταξύ χλωρίωσης και ποτίσματος θα αφήνουμε να μεσολαβούν δύο τουλάχιστον ημέρες.

Το αποτέλεσμα
Ας πάρουμε ένα αναλυτικό παράδειγμα για να δούμε τι μπορούμε να καταφέρουμε σε μια περιοχή κατασκευάζοντας σύστημα ομβριοσυλλογής και αποθήκευσης:
Έστω ότι διαθέτουμε μια ταράτσα εμβαδού 50 τ.μ. και ότι ζούμε σε περιοχή, όπου το ετήσιο ύψος βροχής δεν ξεπερνά τα 350 χιλιοστά, ενώ από το δίκτυο ύδρευσης απαγορεύεται η άρδευση κήπου ή είναι τόσο ακριβό το νερό ώστε είναι εντελώς ασύμφορο το πότισμα καλλωπιστικών ή κηπευτικών ακόμη και για οικιακή κατανάλωση. Δεχόμενοι ότι από τα 350 χιλιοστά βροχής, λόγω εξάτμισης και μικροδιαφυγών, η ταράτσα μας μαζεύει τα 300 χιλιοστά, τότε ο συνολικός όγκος νερού που σε ένα χρόνο μπορεί να συγκεντρωθεί (από την ταράτσα μας μόνο) και να αποθηκευτεί είναι: 50 τ.μ.χ 0,3 μ.= 15 κυβικά μέτρα ή αλλιώς 15.000 λίτρα.
Η καλλιεργητική άρα και αρδευτική περίοδος διαρκεί 6 μήνες, από 15 Απριλίου μέχρι 15 Οκτωβρίου, δηλαδή 180 ημέρες, μέγεθος που ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα.

Εδώ συνυπολογίζουμε:

  • Τις σποραδικές βροχές της περιόδου 15 Απριλίου-15 Μαϊου, το μικρό ακόμη μέγεθος όσων φυτεύσαμε και τις όχι υψηλές θερμοκρασίες.
  • Τις επίσης σποραδικές βροχές της περιόδου 15 Σεπτεμβρίου-15 Οκτωβρίου οπότε τα φυτά έχουν μικρότερες ή και καθόλου αρδευτικές απαιτήσεις αφ’ ενός διότι είναι προς το τέλος της παραγωγής τους και αφ’ ετέρου λόγω του πλήρως ανεπτυγμένου ριζικού συστήματος.

Στις δύο αυτές περιόδους (χωρίς ουσιαστικό λάθος) οι αρδευτικές ανάγκες αναλογικά καλύπτονται από την κατ’ ευθείαν άρδευση με την βροχή.

Συμπεραίνεται λοιπόν ότι σε γενικές γραμμές από τις 180 ημέρες, οι κύριες ανάγκες άρδευσης είναι το τετράμηνο 15 Μαϊου-15 Σεπτεμβρίου δηλαδή 120 ημέρες, επειδή και τα φυτά έχουν αναπτυχθεί και η θερμοκρασία είναι ήδη αρκετά ψηλή.
Ας υποθέσουμε λοιπόν ότι για τις 120 ημέρες, ποτίζουμε κάθε τρίτη ημέρα με 1,5 λίτρο νερό κάθε φυτό (που αντιστοιχεί σε 0,5 λίτρο την ημέρα ανά φυτό), ποσότητα που κατά μέσο όρο είναι επαρκής για τα καλοκαιρινά κηπευτικά (ντομάτες, μελιτζάνες, κολοκυθάκια κ.λ.π.).

Άρα οι ανάγκες ανά φυτό το κρίσιμο τετράμηνο είναι :
120 ημ. χ 0,5 λίτρα= 60 λίτρα τα οποία για λόγους ασφάλειας από διάφορους παράγοντες θα αναβιβάσουμε στα 75λίτρα. (Η προσαύξηση είναι 25% , δηλαδή συντελεστής ασφάλειας υπέρ επαρκής).
Η αποθήκη μας περιέχει 15.000 λίτρα, επομένως μπορούμε με τις προηγούμενες παραδοχές να ποτίσουμε : 15.000 : 75=200 φυτά.
Ο αριθμός αυτός, με πυκνότητα 3 φυτά ανά τ.μ., (πολύ καλή πυκνότητα), αντιστοιχεί σε κήπο 65 περίπου τ.μ., ή πιο «χειροπιαστά» σε επιφάνεια 6,5μ χ 10 μ. η οποία καλλιεργούμενη αυστηρά και μόνο με κηπευτικά υπερκαλύπτει τις ανάγκες μιας τετραμελούς οικογένειας.

Αυτό είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα του τι μπορεί να μας εξασφαλίσει η συνετή διαχείριση νερού σε δύσκολες περιοχές, ενώ παράλληλα με περισσότερη φροντίδα ( βλ. λεπτομέρειες ανάρτησης «φτιάχνω λαχανόκηπο χωρίς νερό» για την εδαφοκάλυψη κ.λ.π.) μπορεί να φυτευθεί πολλαπλάσια έκταση ή να ελαχιστοποιήσουμε τις ανάγκες, μειώνοντας έτσι και τους αποθηκευτικούς χώρους.

Ομβριοσυλλογή και ύψος βροχής
Ανέφερα σαν επιφάνεια ομβριοσυλλογής κάθε ταράτσα ή στέγη. Να προσθέσω ότι όταν έχουμε κεκλιμένες κεραμοσκεπές και όχι οριζόντιες ταράτσες, πολλαπλασιάζουμε την ποσότητα που βρήκαμε με τον αρχικό υπολογισμό επί 1,20.
Χρησιμοποίησα στο παράδειγμα σαν ετήσιο ύψος βροχής τα 350 χιλιοστά, μέγεθος συντηρητικό μεν αλλά και δόκιμο για περιοχές όπως οι Κυκλάδες, τα Δωδεκάνησα και η Κρήτη.

Με ίδια συντηρητική παραδοχή, χρησιμοποιούμε για τα Ιόνια και την Δυτική Ελλάδα τα 600 χιλιοστά, για την Μακεδονία, την Κεντρική Ελλάδα και την Θράκη τα 500, για την Αττική, την Ανατολική Στερεά και την Ανατολική Πελοπόννησο τα 400.
Επαναλαμβάνω ότι τα μεγέθη αυτά είναι συντηρητικά ώστε να εξετάζονται οι δυσμενέστερες συνθήκες και δεν συμφωνούν απόλυτα με τα μεγέθη της Ε.Μ.Υ. επειδή στα δικά της στοιχεία στο ετήσιο ύψος βροχής, συμπεριλαμβάνεται το χιόνι, το χαλάζι και η νυχτερινή δροσιά.

Για τις ορεινές περιοχές τα ανωτέρω μεγέθη τα προσαυξάνουμε κατά 20%.
Μπορούμε επίσης να συλλέγουμε βρόχινο νερό, δημιουργώντας κάποια χαντάκια στο κτήμα μας, τα οποία θα συγκεντρώνουν το νερό της βροχής και θα το οδηγούν μέσω ενός κεντρικού σε υπόγεια δεξαμενή. Απαραίτητα στο κεντρικό χαντάκι θα τοποθετήσουμε μικροφραγμούς στην διαδρομή ώστε να ανακόπτεται η ταχύτητα κίνησης και να αποτίθενται τα φερτά, αλλιώς και το νερό θα είναι βρώμικο πολύ και η δεξαμενή μας θα «μπαζώνεται». Σε μια τέτοια κατασκευή επίσης πρέπει να υπάρχει υπερχείλιση για τις περιπτώσεις έντονων βροχοπτώσεων. Παράλληλα θα πρέπει να υπάρχει τακτική φροντίδα καθαρισμού των χαντακιών.

Συμπληρωματικά

  • Σε κάθε περίπτωση υπόγειων ή επίγειων δεξαμενών αποθήκευσης, μπορούμε να εγκαταστήσουμε σύστημα αυτόματης άρδευσης μέσω μιάς αντλίας επιφανείας και ενός πιεστικού δοχείου. Διευκολύνεται έτσι η άρδευση και είναι ελεγχόμενη και σταθερή η ποσότητα του νερού που δέχεται κάθε φυτό.
  • Εκ των πραγμάτων δεν μπορούμε να φυτέψουμε γκαζόν, διότι οι ετήσιες ανάγκες σε νερό ανέρχονται σε 70 κυβικά ανά 100 τετρ. μέτρα ή 35 κυβικά αν βάλουμε αγριάδα. --Και κάτι ακόμη σχετικά με τα μαλακά ή σκληρά νερά. Υπήρχε παλιά η λανθασμένη άποψη ότι το σκληρό νερό δημιουργεί πέτρες στα νεφρά. Δεν είναι σωστό επειδή τα άλατα (ασβεστίου βασικά), με την μορφή που έχουν διαλυμένα στο νερό, δεν μπορούν να απορροφηθούν από τον οργανισμό και αποβάλλονται. Κατά συνέπεια, το σκληρό νερό είναι πιο υγιεινό από το μαλακό.

Διαβάστε ακόμη:Που και πως βρίσκουμε νερό

25 σχόλια:

  1. πολύ ωραία ανάρτηση

    Στο κτήμα μου που δεν εχει πόσιμο νερό ως τώρα, ουσιαστικά τη βγάζουμε με συλλογη βρόχινου νερού πάρα πολλά χρόνια.
    Είχαμε τοποθετήσει ένα παλιό βυτείο από αυτές που κουβαλάν οι υδροφόρες και οι διανομείς πετρελαίου που είναι αν θυμάμαι καλά 8 κυβικών.

    Καλύπτει τις ανάγκες μας άνετα για ενα δεκαήμερο το μήνα που βρισκόμαστε εκεί και το χρησιμοποιούμε για πρώτο πλυσιμο πιάτων(ξεβγαζουμε μετα με καθαρό), τουαλέτα, πλύσιμο γενικότερα και πότισμα.

    Επειδή όμως την πάτησα μια χρονιά θα ήθελα να προσθέσω ότι πρέπει απαραίτητα να ελέγχονται συχνά τα λούκια της στέγης που μεταφέρουν το νερό διότι μπορεί να μαζεωψουν χώμα από τον αέρα, να γίνει κάτι σαν λάσπη και να μειώνει την ποσότητα νερού που μετφέρεται στη δεξαμενή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Απαγορεύεται η συλλογή νερού της βροχής (http://www.pentapostagma.gr/2011/01/blog-post_9091.html#more)

    Για κάντε μία ανάγνωση κι εσείς του παραπάνω άρθρου !!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αντιθετα σε ολες τις ΗΠΑ υπαρχει κινημα "off the grid" που ειναι παρα πολυ ισχυρο. Ειναι τεραστιοσ ο αριθμος των ανθρωπων που ζουν σε απομονωμενες περιοχες στις οποιες η καλυψη απο δικτυα ειναι ανυπαρκτη και η μονο λυση ειναι τα φωτοβολταικα και η συλλογη ομβριων υδατων. Ολα αυτα αποτελουν μια μεγαλη οικονομικη πιεση γιατι οι εταιριες που πουλουν πανελς, ινβερτερς και μπαταριες καθως και δεξαμενες, συστηματα υδατοσυλλογης και φιλτραρισματος νερου κανουν τζιρους δις...επομενως υπαρχει και αντιστροφη οικονομικη πιεση απο μεγαλα κεφαλαια περαν των ανθρωπων που θελουν να το χρησιμοποιησουν. Στανατηστε να ενημερωνεστε απο ψεκασμενα site...

      Διαγραφή
  3. Ανώνυμος7/1/11, 11:22 π.μ.

    ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ ΚΑΙ ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ
    ΣΕ ΛΙΓΟ ΘΑ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΕΡΑ ΠΟΥ ΑΝΑΠΝΕΟΥΜΕ. ΠΡΟΣΕΞΤΕ! ΔΕΝ ΤΟ ΛΕΩ ΓΙΑ ΑΣΤΕΙΟ. ΕΙΔΙΚΑ ΑΝ ΣΚΕΦΤΕΙΤΕ ΤΑ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΛΟΓΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΕΡΧΟΝΤΑΙ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ευχαριστούμε πολύ!
    Σε συνέχεια του θέματος για το λαχανόκηπο με μειωμένες ανάγκες νερού, οι συμβουλές σου εδώ είναι πολύτιμες.
    Εύχομαι πάντα να έχεις την ίδια δύναμη να μας διαφωτίζεις με παρόμοιες καλλιεργητικές συμβουλές!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ανώνυμος4/5/11, 1:16 μ.μ.

    retha ithela na rwtisw to exis:exw ferei apo germania ena sistima opou me fiales Ho2?(an dn kanw lathos ton typo) kaneis to kanoniko nero-trexoumeno vrisis anthrakouxo.ta adeia boukalia pou einai plastika(ekei ginete i mixi nerou-HO2?) k sfragismena apo tin germaniki etaireia exoun k imerominia liksews.poso ygieino einai na metatrepete to fisiko-trexoumeno nero se anthrakouxo?(mineral wasser opws lene k oi germanoi)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ανώνυμος4/5/11, 1:50 μ.μ.

    to "re" paremeinei apo aalli leksi pou eixa grapsei...!pros apofygh parexigisewn:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ανώνυμος12/6/11, 10:12 μ.μ.

    Σας παρακαλώ παιδιά δώστε μου τα φώτα σας. Έχουμε μια δεξαμενή 2 κυβικών, την οποία την έχουμε μετακινήσει σε ενα σημείο που απέχει από την στέγη 20 μ για να την αξιοποιούσα για την συλλογη του βρόχινου νερού. Βέβαια βρίσκεται σε σημείο λουκούμι για να ποτίζω λαχανικά και δέντρα που είναι ένα επίπεδο πιο χαμηλά. Τι πατέντα μπορεί να κάνω για να την γεμίζω με βρόχινο νερό? Από πάνω έχει κάτι κλαδιά πεύκου που την καλύπτουν,το στόμιο της ειναι 46cm*46cm και είναι σιδερένια ασήκωτη. Ευχαριστώ εκ των προτέρων...ΝΙΚΟΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Για Ο/Η Ανώνυμος που ρωταει για δεξαμενη αποθηκευσης βροχινου νερου κοιταξτε στο παρακατω λινκ :
    http://www.builditsolar.com/Projects/Water/Water.htm

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. καλησπερα θα ηθελα να πω ενα ΤΕΡΑΣΤΙΟ μπραβο για το πολυ καλο κειμενο με βοηθησε σε πολλες αποριες που ειχα σε σχεση με την συλογη βροχινου νερου για ποτισμα.
    Σε ενα χωραφακι στην ορεινη Αροανια εχω βαλει 15 δεντρακια και παλευω με μπετονια για το ποτισμα.Εκει ποτιζουν με ρυακια κατι που εγω δεν μπορω να καταφερω.
    Σκεφτηκα να βαλω ενα βυτιο πλαστικο(βροχες εκει εχουμε ΠΟΛΛΕΣ και δυνατες) με ενα ειδος χωανης στο ανοιγμα επανω,να της βαλω και μια σιτα(ετσι να αποκλεισω την ``εισβολη`` ζωων και πτηνων) ωστε να μαζεψω ολο το χειμωνα γυρω στα 900 λιτρα νερο ωστε να ποτιζω(με αυτοματο μια και μενω Αθηνα) αυτες τις δυσκολες 120 μερες που γραφετε πιο πανω.
    Εχετε καποια καλυτερη ιδεα η κατι που να με βοηθησει ωστε να ολοκληρωσω αυτη?
    Ευχαριστω πολυ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. @Vassilis.
    Φίλε Vassilis πού ενδιαφέρον το άρθρο που αναφέρεις για την απαγόρευση συλλογής βρόχινου νερού. Μόνο που αν ξέρεις ΚΑΛΑ αγγλικά πρόσεξε τι ακριβώς λέγεται στο βίντεο, διότι οι υπότιτλοι και το συνοδευτικό κείμενο παραπληροφορούν πολύ έντονα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Ανώνυμος14/9/11, 3:51 μ.μ.

    Μπαμπη, για να μαζεψεις νερο μια χοανη δεν αρκει. Χρειαζεσαι μια μεγαλη επιφανεια η οποια να εχει και βαθος που θα κραταει το νερο μεχρι να μπει στο βυτιο σου. Οσο μεγαλυτερη και βαθυτερη, τοσο το καλυτερο.
    Επισης το αυτοματο ποτισμα θελει πιεση για να πηγαινει παντου το νερο, που μια τετοια εγκατασταση δεν νομιζω οτι την εξασφαλιζει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Φίλε Μπάμπη με τα δενδράκια στα Αροάνια. Γιά να αποθηκεύσεις 1000 λίτρα νερό σε βυτίο όπως λές, θα χρειαστείς συλλεκτική επιφάνεια 2 τετρ. μέτρα. Φτιάξε λοιπόν με λαμαρίνα μιά «σκάφη» με ένα σωληνάκι ροής στη μία κάτω άκρη να τρέχει στο βυτίο. Στήσε την σκάφη σαν στέγαστρο πάνω του ώστε να δουλεύει και σαν προστασία από τον ήλιο και προσάρμοσε και την σίτα γιά ασφάλεια από τα ενοχλητικά μικρά ζώα. Βάλε και αυτόματο πότισμα της επιλογής σου, αλλά μιά φορά τον μήνα, αν δείς οτι στο νερό αναπτύσσονται πρασινάδες ή έχει κακή οσμή, ρίχνε από ένα κουτάλι της σούπας χλωρίνη οικιακής χρήσης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. φιλοι μου ΑΝΤΩΝΗ και SAX ευχαριστω πολυ για τις συμβουλες σας.
    Αντωνη πολυ καλη ιδεα....οποτε λες οτι με μια λαμαρινα να κανω μια κατασκευη 2χ1 ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ και με βαθος καποια εκατοστα οπου θα μαζευετε εκει το βροχινο νερο και με μια μικρη τρυπα και λαστιχο θα πεφτει στο βυτιο.....
    Αν κανω καπου λαθος διορθωσε με...το προβλημα της πρασιναδας και της οσμης το ειχα σκεφτει και εγω και θα ηταν η επομενη ερωτηση μου ευχαριστω που το ανεφερες.Δεν θα εχω προβλημα στο ποτισμα??
    Πρεπει καθε μηνα να βαζω χλωρινη?(σημειωση..μονο απο μαιο εως σεπτεμβρη θα ποτιζω)
    Φιλε σαχ...αυτο το ειχα σκεφτει και εγω...αλλα σκεφτηκα το πως δουλευει το αυτοματο ποτισμα...
    Το μονο που κανει ειναι να αφηνει την ``βανα`` ΤΟΥ ανοικτη για καποια ωρα...δεν χρειαζετε πιεση ωστε να ανοιξει ,ανοιγει και κλεινει μηχανικα..το βυτιο θα το σηκωσω καποιους ποντους πιο ψηλα απο το εδαφος και δεν θα βαλω μπεκακι στις τρυπες ελπιζω να δουλεψει...δεχομαι ΟΛΕΣ τις ιδεες-παρατηρησεις.
    Υ.Γ. Ξερω οτι το ολο προτζεκτ ειναι ΠΟΛΥ ερασιτεχνικο και λιγο χαζοτρελο...αλλα μονο ετσι λυνω το προβλημα μου μια και τα ρυακια που χρησιμοποιουν οι ντοπιοι ειναι δαιδαλωδη και διαλυμενα σε πολλα σημεια οπως επισης απαιτουν και την παρουσια μου εκει.Το πηγενε ελα μονο για βενζινες,διοδια και 2 καφεδες φτασανε τα 65 με 70 ευρω ΜΑΜΩ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΜΟΥ οποτε ψαχνω να βρω λυση...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Φίλε Μπάμπη.
    Λαμαρίνα 2χ1 σε σχήμα ανοικτό V, κάτι σαν ανάποδη στέγη δηλαδή και με περιθώριο 8-10 πόντους γύρω-γύρω. Επειδή με το πότισμα δεν έχεις πίεση, θα πρέπει όπως το σκέφθηκες να βάλεις κεντρικό σωλήνα και διαμοιρασμό σε σωληνάκια με ελεύθερη ροή. Για να μήν έχεις όμως το πρόβλημα τα κοντινά δένδρα να ποτίζονται καλύτερα από τα μακρυνά, θα κόψεις όλα τα σωληνάκια στο ίδιο μήκος και στα κοντινά δένδρα θα τα τυλίγεις σε κύκλους. Με τον τρόπο αυτό το νερό θα διανύει την ίδια διαδρομή. Ο κεντρικός σωλήνας βέβαια θα πρέπει να έχει αρκετή διάμετρο ώστε να μήν έχει διαφορά η πίεση στην αρχή και στο τέλος του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Συμπληρώνω γιά την χλωρίνη:Θα βοηθήσει να μήν έχεις πρασινάδες κ.λ.π. Τώρα για το κάθε μήνα, θα το αποφασίσεις βλέποντας την εξέλιξη.
    Καλόν είναι το βυτίο να είναι μαύρο ώστε να μή μπαίνει το φώς που θα ευνοήσει τα βακτήρια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Ανώνυμος16/9/11, 9:06 μ.μ.

    Μπαμπη, το σχολιο μου για το αυτοματο ποτισμα δεν ειχε να κανει με την βανα αλλα με την ισοποση ροη του νερου σε ολα τα δεντρα και ειναι πολυ καλη η λυση που σου δινει ο Αντωνης, με τα ισου μηκους σωληνακια. Δεν το ειχα σκεφτει.
    Λαβε υπ οψη σου, πως καθε χρονο θα πρεπει να καθαριζεις το βυτιο. Δεν ειναι μονο οτι η σκαφη θα μαζευει σκονες που θα πηγαινουν μεσα, αλλα και οτι συχνα η βροχη δεν ειναι καθαρη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. εχω μια αμφιβολια για τη χλωρινη παιδια.εδω αφηνω μιση τουλ ωρα σε μια κανατα το νερο τησ βρυσης που θα πιω κ η διαφορα ειναι αισθητη.βεβαια λεει να μην ποτισεις την ιδια μερα ενταξει αλλα παλι... drinkh2o2.com . πρωτη μου αναρτηση ειναι. πολυ ωραιο το site σας ευχαριστω τα μαλα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. παιδια σας ευχαριστω και παλι για τις ιδεες.
    Νομιζω οτι η ιδεα του Αντωνη με εχει βαλει στο τρυπακι της πραγματοποιησεις.Λιγο κολλαω στον τροπο αλλα τα εργαλεια και την τεχνη τα εχω.
    Πρεπει να βρεθει η λυση γιατι το να πηγενω συνεχεια εκει μονο για ποτισμα δεν συμφερει.
    Δεν ξερω αν πρεπει την ολη κατασκευη να την στηριξω στο βυτειο η στο εδαφος,μαλον για το δευτερο παει η δουλεια.
    SAX εχεις δικιο λαθος καταλαβα.Εγω ειχα σκεφτει οτι με αρκετα (για την περισταση) χοντρο σωληνα δεν θα ειχα τετοιο προβλημα αλλα με την λυση του αντωνη για τα σωληνακια νομιζω οτι λυθηκε αυτο το προβλημα.
    Οσο για την χλωρινη δεν νομιζω να εχω προβλημα με μια κουταλια της σουπας σε 1000 λιτρα νερο.Δεν ξερω αν θα εχω προβλημα στα φυτα αν ΔΕΝ ριξω αυτη την κουταλια της σουπας.Υπαρχει κινδυνος να ``χαλασει`` το νερο και να μου καταστρεψει τα δεντρα?
    Ελπιζω να δουλεψει το ολο προτζεκτ,πιστευω οτι θα μου παει γυρω στα 370ευρω υλικα και βενζινες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Αγαπητοί φίλοι , σχετικά με τις "πρασινάδες" στις υπαίθριες δεξαμενές νερού θέλω να σας πληροφορήσω ότι πρασινάδες εμφανίζουν οι λευκές κυρίως και οχι τόσο οι μαύρες και οι μεταλλικές . Πάντως η οικιακή χλωρίνη κάνει καλά τη δουλαιά της....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Νησιώτης2/1/14, 6:07 μ.μ.

    Καλή χρονιά.
    Είναι από τα πληρέστερα άρθρα σχετικά με το βρόχινο νερό, γραμμένα στην Ελληνική τουλάχιστον.
    Ανήκω στους Κυκλαδίτες που έπιναν το βρόχινο νερό από υπόγεια δεξαμενή (στέρνα) για 20 χρόνια.
    Όντως το ασβεστώναμε νομίζοντας ότι έτσι σκοτώνονται τα μικρόβια.
    Η βασική απορία μου, μιας και έχω σκοπό να πίνω το βρόχινο νερό στο άμεσο μέλλον, είναι τι μπορώ να κάνω για να το εμπλουτίσω με άλατα. Ψάχνω μία διαφορετική λύση από το ασβέστωμα μιας και ο σύγχρονος ασβέστης δεν είναι τόσο αθώος όσο παλαιότερα…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. πως μπορουμε να κατασκευασουμε μια πηγη νερου και που θα το κανουμε αυτο και πως ?εχουμε πληροφοριες σχετικα με ενδιαφερει .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Νεκτάριε Θεοδωρίδη τί εννοείς ρωτώντας "πώς θα κατασκευάσεις μια πηγή νερού" και που θα το κάνεις αυτό; Γίνε πιό σαφής γιατί έτσι που διατυπώνεις την ερώτηση δεν βγαίνει νόημα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Νεκτάριε Θεοδωρίδη τι εννοείς ρωτώντας "..πού και πώς θα κατασκευάσεις μια πηγή νερού.."; Γίνε πιό σαφής γιατί έτσι που διατυπώνεις την ερώτηση δεν βγαίνει νόημα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σχόλια που δεν είναι σχετικά και δεν αποσκοπούν σε σοβαρή συζήτηση του συγκεκριμένου θέματος θα διαγράφονται. Παρακαλώ να γράφεται κόσμια και με Ελληνικούς χαρακτήρες.
Η ευθύνη των σχολίων ανήκει αποκλειστικά και μόνο στους σχολιαστές.

Σπόροι και φύτεμα