Τα σκυλιά

Τα σκυλιά: Του Βάρωνος

Στα κοπάδια βάζουμε φύλακες τα καλύτερα σκυλιά. Έχουν δε τα έξης γνωρίσματα:

Είναι μεγαλόσωμα, δυνατά και γενναία και το γαύγισμά τους είναι βαρύ και προξενεί φόβο. Και όταν έρχεται κανείς δεν πέφτουν επάνω του όπως τύχει, αλλά προσέχουν που πρέπει να επιτεθούν. Γιατί τα σκυλιά αυτά είναι δυνατότερα και δεν καταβάλλονται εύκολα.
Για να τα προφυλάξουμε τα σκυλιά που έχουμε φύλακες βάζουμε γύρω από το σβέρκο τους σκληρό πετσί έτσι που να τους σκεπάζει ολόκληρο το λαιμό και στο πετσί αυτό βάνουμε σιδερένια καρφιά. Γιατί να κανένα θηρίο πιάσει το σκυλί από το λαιμό θα το σκοτώσει, ενώ αν το δαγκώσει σε κανένα άλλο μέρος μόνο πληγή θα του κάνει.

Η ηλικία και το ανάστημα του σκυλιού και της σκύλας που θα βατευθούν πρέπει να είναι ίσα. Και πρέπει να προσέχουμε να μη βατευθούν μεταξύ τους τα σκυλιά που είναι από την ίδια μάννα.
Τις γκαστρωμένες σκύλες δεν τις τρέφουμε με σιταρόψωμο αλλά με κριθαρόψωμο που είναι θρεπτικότερο. Βράζουμε δε και κόκκαλα από πρόβατο χωρίς κρέας και τους δίνουμε το ζουμί που γίνεται παχύ από το μεδούλι των κοκάλων. Το ζουμί αυτό το χύνουμε επάνω σε τριμμένο ψωμί και κατόπιν ξανατρίβουμε ψωμί το ρίχνουμε μέσα και τους το δίνουμε.
Όταν γεννήσουν τους δίνουμε αλεύρι από κριθάρι ανακατεμένο με γάλα αγελαδινό ή γίδινο και με το ζουμί από τα βρασμένα κόκκαλα καθώς είπαμε παραπάνω. Πρέπει δε να βοηθήσουμε και τα κουτάβια που θα γεννηθούν, γιατί δεν τους φθάνει το γάλα που βυζαίνουν και τους δίνουμε να τρώνε ψωμί μουσκεμένο σε γάλα αγελαδινό και στο ζουμί από τα κόκκαλα. Τους δίνουμε δε και τα κόκκαλα για να γίνουν στερεά και σουβλερά τα δόντια τους.

Για τα σκυλιά: Του Φρόντωνος

Από τα αρσενικά σκυλιά θεωρούνται καλύτερα όσα έχουν τα έξης γνωρίσματα:

Έχουν μεγάλα αυτιά και μεγάλο κορμί, μαύρα μάτια και ρουθούνια, χείλη μελανωπά ή κοκκινωπά, πλατύ στήθος, μακριά οπίσθια, μπροστινά πόδια στερεά και παχιά, σκέλη όρθια ή αλλιώς να λυγίζουν μάλλον προς τα μέσα και όχι προς τα έξω, πόδια μεγάλα που καθώς πατούν πλαταίνουν, δάκτυλα χαλά σχηματισμένα, νύχια καμπουρωτά, ράχη ίσια έως την ουρά, ουρά παχιά που από τη ρίζα όσο προχωρεί προς την άκρη λεπτύνετε, γαύγισμα βαρύ, χρώμα λευκό και μάλιστα όσα σκυλιά ακολουθούν τα κοπάδια να έχουν ζωηρά μάτια και μοιάζουν με λιοντάρια, είτε είναι δασύτριχα είτε όχι. Θεωρούνται επίσης καλά και τα σκυλιά που έχουν μεγάλο στόμα και όσα έχουν χοντρό σβέρκο και λαιμό.
Και οι καλές σκύλες έχουν επίσης τα ίδια προτερήματα, επίσης δε έχουν και μεγάλα μαστάρια και οι ρόγες των έχουν το ίδιο μέγεθος. Είναι δε μερικές σκύλες που έχουν ρόγες ατροφικές και ξυλιασμένες είτε έχουν δασύτριχο κορμί είτε όχι. Φαίνεται δε ότι τα σκυλιά που είναι δασύτριχα προξενούν αρκετό φόβο.

Τα σκυλιά πρέπει να βατεύονται στην αρχή της άνοιξης για να συμπαίσει η γέννα κατά την καλοκαιρινή τροπή. Η σκύλα εγκυμονεί τρεις μήνες. Στα κουτάβια στρώνουμε άχυρα για να κείτονται στα μαλακά και να ζεσταίνονται. Γιατί και το σκυλί υποφέρει από το κρύο.

Τα κουτάβια τα αλείφουν γύρω στα αυτιά και ανάμεσα στα δάκτυλα με πικραμύγδαλα κοπανισμένα με νερό για να μην κάθονται επάνω οι μύγες και τους κάνουν πληγές και να μην τα πειράζουν τα τσιμπούρια και οι ψείρες.

Τα κουτάβια τα βάνουν να τσακώνονται μεταξύ τους, αλλά δεν τα αφήνουν να χτυπηθούν πολύ για να μη γίνονται δειλά και να μην τρομάζουν, αλλά να είναι τολμηρά και να μη λογαριάζουν τους πόνους και να μη υποχωρούν καθόλου. Τα συνηθίζουν δε και στο δέσιμο στην αρχή με λουρί και ύστερα λίγο-λίγο και με αλυσίδα. Δεν τα αφήνουν όμως να αγγίζουν τα ψόφια ζώα για να μη συνηθίζουν να πειράζουν και τα ζωντανά. Γιατί όταν μια φορά φάνε ωμό κρέας δύσκολα ξεσυνηθίζουν.

Τα σκυλιά που είναι από την ίδια γενιά τα ανατρέφουν μαζί. Γιατί έτσι από φυσικό ένστικτο υπερασπίζονται μεταξύ τους. Πρέπει δε για να μην τους επιτίθενται τα θηρία, δηλαδή οι ύαινες και οι λύκοι να σκεπάζουμε γύρω-γύρω το σβέρκο τους με θώρακα (από πετσί) οπλισμένο με καρφιά που απέχουν το ένα από το άλλο 4 εκατοστά του μέτρου.

Αν θέλουμε να μη φεύγει το σκυλί αλείβουμε ψωμί με βούτυρο και του το δίνουμε να το γλύφει.

Πως γιατρεύονται τα σκυλιά: Του Θεομνήστου

Το λυσσασμένο σκυλί το κλείνουμε κάπου και το αφήνουμε νηστικό μια ημέρα. Έπειτα του βάζουμε στο νερό λίγη σκάρφη (Ελλέβορος ο κυκλόφυλλος-Helleboros cyclophyllos) και όταν καθαριστεί το τρέφουμε με κριθαρόψωμο.
Με τον ίδιο τρόπο γιατρεύουμε και τους δαγκωμένους από λυσσασμένο σκυλί.

Τους ψύλλους τους ξεπαστρεύουμε με θαλασσινό νερό και άλμη. Έπειτα αλείφουμε το σώμα του σκυλιού με λάδι από κύπρο (δέντρο των θερμών χωρών) μαζί με σκάρφη και νερό και κύμινο και άγουρο σταφύλι ή με ρίζα από αγγουριά μαζί με νερό. Καλύτερα όμως είναι να αλείφουμε το κορμί τους με μούργα. Και έτσι γιατρεύονται και τα ψωριασμένα σκυλιά.

Πηγή: Γεωπονικά - Κασσιανός Βάσσος

Διαβάστε ακόμη:Διατροφή σκύλων: Λαχανικά στην τροφή του σκύλου